Had Boris Johnson gelijk om de Schotse devolutie als een 'ramp' te bestempelen?
De interventie van de premier kan de conservatieve angsten over de staat van de vakbond verraden
De interventie van de premier kan de conservatieve angsten over de staat van de vakbond verraden
Jeff Pachoud / AFP via Getty Images
Alex de Ruyter, directeur van het Centre for Brexit Studies aan de Birmingham City University en David Hearne, onderzoeker aan het Centre for Brexit Studies aan de Birmingham City University, over de verdeeldheid zaaiende kritiek van de premier.
Toen de Britse premier, Boris Johnson, onlangs een groep parlementsleden vertelde dat de deconcentratie in Schotland een ramp is geweest, stelde hij een interessante vraag. Heeft het overhandigen van grotere bevoegdheden aan de Schotse regering een slechte zet geweest, en zo ja, voor wie?
Johnson's opmerkingen zijn opgevat als een zegen voor de onafhankelijkheidsbeweging , ook onder leden van de Scottish National Party (SNP), die in de regering van Schotland zit. Nog voordat hij het zei, was de steun voor de Schotse onafhankelijkheid in de peilingen het hoogst ooit – op ongeveer 60% .
En als we naar de gegevens kijken, lijkt het erop dat deconcentratie gepaard is gegaan met een periode van goede economische prestaties.
Het goede
Als we kijken naar het Schotse personeelsbestand, zien we dat Schotse werknemers er iets beter uitzien dan hun Engelse collega's. In 1999, vóór deconcentratie, waren de gemiddelde (mediane) weeklonen voor voltijdse Schotse werknemers meer dan 5% lager dan hun Engelse tegenhangers.
In 2019 was dat gat gehalveerd. In 2020 (waar voorzichtigheid geboden is bij het interpreteren van de cijfers vanwege de pandemie) verdienen ze gemiddeld meer dan hun Engelse tegenhangers.
Deze vergelijking flatteert Engeland eigenlijk nogal, omdat de kosten van levensonderhoud zijn hoger in Engeland . Als we in plaats daarvan het noordwesten (een regio met een grotere bevolking dan Schotland), waar de prijzen vergelijkbaar zijn, vergelijken, zien we dat de mediane voltijdlonen in 1999 op hetzelfde niveau lagen, maar in 2019 waren de Schotse mediane lonen bijna 5% hoger.
Dit is geconcentreerd aan de onderkant van het inkomensspectrum, waar verbeteringen aantoonbaar het meest nodig zijn.
Het is de moeite waard om deze opmerkingen van de premier te markeren voor de volgende keer dat de Tories zeggen dat ze geen bedreiging vormen voor de bevoegdheden van het Schotse parlement - of, nog ongelooflijker, dat ze het overdragen van meer bevoegdheden steunen. De enige manier om te beschermen en te versterken @ScotParl is met onafhankelijkheid. https://t.co/Hk7DqoFeuY
— Nicola Sturgeon (@NicolaSturgeon) 16 november 2020
Een soortgelijk verhaal kan worden verteld in termen van productiviteit, waar de groei in Schotland aanzienlijk sneller is geweest dan in Engeland (stijgend van 1,3% lager dan in Noordwest-Engeland tot een opmerkelijke 6,5% daarboven) in de twee decennia sinds deconcentratie .
De slechte
In termen van levensverwachting daarentegen waren de prestaties van Schotland middelmatig. Schotten kunnen verwachten te leven minder jaren dan de Engelse, Welshe of Noord-Ierse.
Sinds de periode vóór de devolutie is de levensverwachting van Schotse mannen in grote lijnen vergelijkbaar met die in de andere Britse landen (met ongeveer vier en een half jaar, wat iets minder is dan in Engeland, maar iets meer dan in Wales). De levensverwachting van Schotse vrouwen is iets verder achtergebleven bij die in Engeland.
Deze gegevens kunnen echter enigszins misleidend zijn. Het is buitengewoon moeilijk om historische leefstijlfactoren te onderscheiden van de effecten van beleid. Bepaald gedrag waarvan bekend is dat het de levensduur verkort, komt vaker voor in Schotland: we weten bijvoorbeeld dat Schotten vaker rook dan de Engelsen .
En Schotland vergelijken met Engeland als geheel is nogal misleidend, aangezien Londen een aanzienlijk deel van de verbeteringen in Engeland aanstuurt. We hebben gegevens over de regionale levensverwachting terug naar 2001-3. De Schotse levensverwachting is in die periode met 2,28 jaar voor vrouwen en met 3,66 jaar voor mannen gestegen en de overeenkomstige cijfers voor Engeland zijn respectievelijk 2,67 en 3,56.
De levensverwachting in Londen is echter in minder dan twee decennia met 3,9 jaar voor vrouwen en een opmerkelijke 4,9 jaar voor mannen gestegen. De overige regio's van Engeland lijken erg op Schotland.
Een ander gebied waar men legitiem kan bekritiseer de SNP Holyrood-administratie over onderwijs . Schotland geeft aanzienlijk meer (per kind) uit aan pre-tertiair onderwijs dan welke regio in Engeland dan ook (£ 6.191 per kind tegen £ 5.216 in Engeland – en de laatste is inclusief de Londense weging).
Toch lijkt het slechte resultaten te krijgen. Directe vergelijkingen zijn moeilijk vanwege de verschillende systemen, maar de scores van Schotland in internationale vergelijkingen zijn onder die van Engeland.
Het vonnis
De regering van Schotland is verre van perfect en er zijn duidelijke verbeterpunten. Dat is echter een falen van een specifieke administratie en geen falen van deconcentratie. Inderdaad verre van duidelijk dat Westminster het beter zou doen .
Het enige bewijs dat we hebben over deconcentratie als het op deze factoren aankomt, is dat het bewijs gemengd is. En over het algemeen ziet het er goed uit.
Voor zover de gezondheidsverschillen die duidelijk zijn in Schotland een erfenis vormen van tientallen jaren van voeding, alcoholgebruik en banen in verdwenen sectoren zoals mijnbouw, die bijzondere gezondheidsrisico's met zich meebrachten, is het inderdaad nog te vroeg om de impact van de decentrale overheid bij het aanpakken van diepgewortelde gezondheidsproblemen.
In economisch opzicht is Schotland verre van een ramp, het heeft redelijk goed gepresteerd sinds het meer bevoegdheden kreeg. Deconcentratie, zo zouden we stellen, is slechts een ramp vanuit het perspectief van degenen zoals de premier, die het succes van een SNP-regering in Holyrood (die sinds 2007 aan de macht is) ziet als een bedreiging voor Schotland dat in het VK blijft.
Als de economische prestaties van Schotland ten opzichte van de Engelse regio's in ieder geval iets te bieden hebben, dan is deVK heeft meer deconcentratie nodig en niet minder.
Alex de Ruyter, directeur van het Centre for Brexit Studies, Birmingham City University en David Hearne, onderzoeker bij het Centre for Brexit Studies, Birmingham City University
Dit artikel is opnieuw gepubliceerd van Het gesprek onder een Creative Commons-licentie. Lees de origineel artikel .
