Bugatti Chiron 2017: Hoe is het op de weg?
Critici roemen 'bijzondere' en 'monsterlijk snelle' opvolger van recordbrekende Veyron
- Bugatti Chiron 2017: Hoe is het op de weg?
- Bugatti Chiron 2017: Hoe is het op de weg?
Bugatti verbaasde fans toen hij zijn 1.479 pk sterke Chiron onthulde op de Autosalon van Genève vorig jaar en het lijkt erop dat de critici net zo onder de indruk zijn.
De auto, genoemd naar de F1-coureur uit de jaren 50, Louis Chiron, is een directe opvolger van de recordbrekende Veyron, die de snelste productieauto ter wereld werd nadat hij in 2005 een topsnelheid van 268 mph had gehaald.
Buiten de fabriek is de Chiron beperkt tot een topsnelheid van 261 mph, hoewel dat op een later tijdstip zou kunnen veranderen, waardoor de hypercar kan strijden voor een nieuw productiesnelheidsrecord.
Onder de gestroomlijnde carrosserie aan de achterkant bevindt zich een acht-liter W16 quad-turbomotor, die 1.479 pk en 1180 Nm koppel produceert, 300 pk en 80 Nm meer dan de hardcore Veyron Super Sport.
De aandrijving wordt naar alle vier de wielen gestuurd via een zeventraps versnellingsbak met dubbele koppeling, terwijl een koppelvectorsysteem de krachtverdeling tussen de wielen moduleert voor de beste tractie en grip in bochten.
Het wordt geleverd met een prijskaartje van £ 2,1 miljoen, zegt AutoExpress , terwijl er slechts 500 exemplaren in productie zullen zijn.
Het vermogen van de Chiron om constant meer kracht en grip te leveren, maakt hem 'iets speciaals', zegt Evo , eraan toevoegend dat hoewel zijn 'plateau van koppel' betekent dat hij niet zo 'vliegend' is als de McLaren P1 of LaFerrari, hij toch 'geplant' en 'wendbaar' aanvoelt.
Volgens de site is het echter moeilijk om de macht te benutten. Door het gaspedaal in te drukken 'ga je over de weg met het aandringen van een lawine', hoewel de remmen gelukkig 'meer dan voldoende zijn' om de 4.398 pond te stoppen.
Een stevigere druk op het gaspedaal zal 'behoorlijk veel' turbolag produceren, Coach zegt, en het uitlaatgeluid is niet bepaald 'soulful'.
Desalniettemin is 'body control altijd goed', in welke rijmodus je ook bent, en de stevige rit is 'zelden crashy'. Het stuurgewicht is ook 'goed' en de zelfcentrering is 'precies goed', voegt het toe.
Auto is het daar niet mee eens en zegt dat de besturing 'gedempt' aanvoelt in vergelijking met een McLaren P1 en dat er te veel 'heft' is in de Handling-modus. Toch voelt het nooit 'nerveus' aan en weegt de besturing in de gewone EB-rijmodus beter mee.
De Chiron voelt zich het meest thuis op een open A-weg, 'moeiteloos vegen' door bochten en 'het stukje ertussen verkleinen tot bijna niets', voegt het blad eraan toe.
Terwijl hypercars van £ 2 miljoen vaak de voorkeur geven aan prestaties boven praktische, is het interieur van de Chiron ergonomisch 'zo goed als bijna elk ander VW Group-product', Welke auto? zegt, en het is gemakkelijk om in en uit te stappen.
Het heeft ook een goede rijpositie, voegt het tijdschrift toe, met het elektronisch verstelbare stuur voor een analoog instrumentenpaneel. Welke auto? beweert ook dat de beslissing om geen digitale instrumenten op te nemen werd genomen omdat Bugatti 'graag denkt dat, over 50 jaar, wanneer de Chiron op een autoshow staat en kinderen door het raam turen om te zien 'wat het zal doen, meneer#, ze zullen lezen dat het een snelheidsmeter van 500 km/u heeft.'
Echter, vervolgt de criticus, het zicht is 'minder indrukwekkend' en de 79 inch breedte van de auto betekent dat het moeilijk is om 'de extremiteiten te zien'. De 'grote lichtbalk' in de cabine helpt ook niet, hoewel het het interieur wel baadt in een 'verwarmende gloed' en het tweezits cockpitgevoel versterkt.
Auto en chauffeur zegt dat in een wereld vol hybride hypercars en super-elektrische voertuigen, de Chiron de 'laatste in zijn soort' is, met als voornaamste verkoopargument als een 'object d'art' van een groep die tienduizenden auto's per jaar produceert dag.
Het beschouwt de Chiron als autokunst die in alle weersomstandigheden kan worden gewaardeerd, met behoud van het luxeniveau dat wordt geboden door boetiekfabrikanten zoals Pagani en Koenigsegg.
Het is 'monsterlijk snel' en boeiender om te rijden dan de Veyron, maar het 'beweegt de doelpalen niet helemaal' zoals zijn voorganger meer dan tien jaar geleden deed.
