Wat is kwantitatieve versoepeling?
Bank of England breidt crisisprogramma uit tot £ 300 miljard te midden van coronaviruschaos
AFP/Getty
De Bank of England heeft haar programma voor kwantitatieve versoepeling van de coronaviruscrisis (QE) met £ 100 miljard uitgebreid, waardoor het totaal sinds maart op £ 300 miljard komt.
De maatregel is bedoeld om de wielen van de financiële markten te oliën en de leenkosten laag te houden, en werd aangekondigd na een vergadering van het rentevaststellingscomité van de Bank, Sky News zegt.
Uit de notulen van de vergadering blijkt dat een lid van de achtkoppige monetaire beleidscommissie (MPC), hoofdeconoom Andy Haldane, tegen de verlenging van de QE-doelstelling stemde.
de bewaker meldt dat Haldane de enige afwijkende stem was en voerde aan dat het herstel van vraag en productie eerder en materieel sneller plaatsvond dan de MPC had verwacht.
De notulen wezen ook op de neerwaartse risico's van een diepere crisis voor banen door hogere en meer aanhoudende werkloosheid, zegt Sky News. Het banenverlies zal naar verwachting toenemen naarmate het jaar vordert en de overheidssteun voor ontslagen werknemers wordt afgebouwd.
Andrew Bailey, de gouverneur van de Bank, zei: Nu de maatregelen gedeeltelijk worden opgeheven, zien we tekenen van een terugkeer van enige activiteit. We willen ons hier niet te veel door laten meeslepen. Laten we duidelijk zijn, we leven nog steeds in zeer ongebruikelijke tijden.
Wat is kwantitatieve versoepeling?
QE is een manier om geld in de economie te pompen om de liquiditeit voor bedrijven en de bestedingen van consumenten te vergroten. Het wordt ook wel 'geld drukken' genoemd.
Het wordt zo genoemd omdat het nieuwe geld precies dat is: gloednieuw. Het is gemaakt door centrale banken. Maar het is ook een verkeerde benaming omdat het geld dat wordt gecreëerd elektronisch is, in plaats van bankbiljetten.
Simpel gezegd, het conventionele proces voor dit onconventionele beleid houdt in dat de centrale bank geld toevoegt aan haar eigen balans, die ze vervolgens gebruikt om financiële activa zoals staatsobligaties van banken en andere financiële instellingen te kopen.
Door die obligaties massaal te kopen, drijft het de prijzen op en daalt het rendement. Aangezien de rendementen in feite de nettorentevoet zijn, worden bredere leenkosten lager.
In principe zouden financiële instellingen die via QE obligaties hebben gekocht het nieuwe geld gebruiken om ze te vervangen door andere investeringen - en het is te hopen dat ze kiezen voor activa met een hogere rente die een directere relatie hebben met de 'reële economie'.
Dat zou in principe moeten betekenen dat er meer wordt geleend aan bedrijven en mensen en zo de economie wordt gestimuleerd.
–––––––––––––––––––––––––––––––– Voor een overzicht van de belangrijkste verhalen van over de hele wereld - en een beknopte, verfrissende en evenwichtige kijk op de nieuwsagenda van de week - probeer het tijdschrift The Week. Start vandaag nog met je proefabonnement ––––––––––––––––––––––––––––––––
Wat zijn de nadelen?
Er zijn echter problemen met QE. Door de rentetarieven naar beneden te slepen - en vooral op activa zoals staatsobligaties of staatsobligaties - leidt dit tot marktverstoringen.
Pensioenfondsen zijn bijvoorbeeld afhankelijk van rendementen van veiligere staatsobligaties en dus is het gecombineerde effect van een ruim monetair beleid geweest om de langetermijnrendementsprognoses te verlagen - en zo het tekort tussen geprojecteerde activa en passiva groter te maken.
Dat stelt pensioenbeheerders voor een dilemma: aandringen op meer geld van sponsorende werkgevers, of beleggen in risicovollere activa die tot verliezen kunnen leiden.
Individuele beleggers hebben met dezelfde uitdagingen te maken gehad en hebben hierop gereageerd door meer geld te besteden aan markten en onroerend goed. Het resultaat zijn zeepbellen in de activa en altijd hoge waarderingen die los lijken te staan van de economische realiteit.
Het is dus duidelijk dat QE niet eeuwig kan duren. Maar timing is alles en een te snelle stap kan leiden tot druk op fragiele bedrijven en huishoudens door de rente op hypotheken en leningen op te drijven.
In het slechtste geval zou het domino-effect kunnen zijn dat het economisch herstel wordt afgeremd.
Met de versoepeling van de VS is er het extra probleem dat lagere rentetarieven een devaluerend effect hebben gehad op de dollar en enorme investeringen van opkomende markteconomieën in Amerikaanse activa hebben aangemoedigd.
Er bestaat bezorgdheid dat wanneer QE wordt ingetrokken, de aangegane schulden onbetaalbaar zullen worden en dus negatieve wereldwijde gevolgen zullen hebben. Dit manifesteerde zich in de 'taper tantrum' in 2013, toen het eerste teken van 'tapering' van de bong leidde tot een massale wereldwijde uitverkoop van obligaties.
