Ligt Jeremy Corbyn aan de basis van de problemen van Labour?
De aarzeling van de Labour-leider over de Brexit en het onvermogen om antisemitisme aan te pakken, betekent dat hij is overgestapt van actief naar aansprakelijkheid
Christopher Furlong/Getty Images
Een reeks peilingen die de Labour-partij in het hele land op de vierde plaats hebben geplaatst en de persoonlijke goedkeuringsscores van Jeremy Corbyn op een historisch dieptepunt hebben gebracht, hebben de druk op de Labour-leider opgevoerd om ofwel zijn standpunt over de Brexit te veranderen of opzij te gaan in een poging zijn partij te redden van electoraal verval.
Een peiling door YouGov voor The Times , zette Labour op 18%, de laagste rating sinds de peilingen in de jaren veertig begonnen, en achter de conservatieven, de Brexit-partij en de Lib Dems.
Je hoeft niet ver te zoeken om een van de belangrijkste redenen te vinden voor de slechte positie van Labour in de peilingen, zegt De Daily Telegraph .
Corbyn is de meest impopulaire oppositieleider ooit, volgens de tracking uitgevoerd door Ipsos Mori. De persoonlijke goedkeuringsclassificaties van de ervaren socialist zijn gedaald tot -58, zelfs lager dan die van Theresa May en onder het vorige dieptepunt van -56 dat Michael Foot in augustus 1982 bereikte.
En het wordt erger. Toen Ipsos Mori onlangs kiezers peilde naar de kenmerken van vier leiders of potentiële leiders - Corbyn, Boris Johnson, Jeremy Hunt en Nigel Farage - kwam Corbyn voor de meest capabele leider, bodem voor goed in een crisis, bodem voor gezond oordeel en bodem voor goede vertegenwoordiger op het wereldtoneel.
Gideon Skinner, van Ipsos Mori, zei: 'Toen hij het opnam tegen Theresa May, was het publieke imago van Jeremy Corbyn het sterkst op het gebied van eerlijkheid, persoonlijkheid en minder contact, maar zijn beoordelingen zijn op al deze punten gedaald, terwijl hij zwak bleef op factoren als als goed zijn in een crisis.
De drijvende krachten achter deze cijfers zijn Corbyns slechte persoonlijke aanpak van de antisemitismecrisis binnen de partij, en zijn onduidelijke standpunt over Brexit, dat ontevreden Remain-stemmers naar de Lib Dems en noordelijke Brexit-aanhangers naar de Brexit-partij drijft.
Politiek Thuis zegt dat de peiling suggereert dat de strijd van Labour om met een coherent Brexit-beleid te komen een grote rol speelt in hun ellende.
Slechts 25% van de 2016 Remain-stemmers vertelde YouGov dat ze Labour nu zouden steunen, tegen 48% aan het begin van het jaar. En terwijl Labour 2019 begon met de steun van meer dan een vijfde (21%) van de Leave-stemmers, zegt slechts 8% nu dat ze op de partij zullen stemmen.
De crash zal Labour-parlementsleden ernstig alarmeren, die te horen hebben gekregen dat ze zich moeten voorbereiden in het geval van vervroegde verkiezingen, zegt de London Evening Standard .
Volgens de Daily Express de Labour-leider komt onder hevige druk te staan van binnen zijn eigen partij om een tweede Brexit-referendum te steunen, met rapporten die zowel schaduwkanselier John McDonnell als schaduwminister van Binnenlandse Zaken Diane Abbott veronderstelden voorstander te zijn.
De crisis van Labour is net zo moreel als politiek schrijft Nick Cohen in de toeschouwer . Voor de jongeren, die hun fantasieën over wat een socialistische leider zou moeten zijn, projecteerden op Corbyns flauwe trekken, is zijn Brexit-beleid een bijna persoonlijk verraad, schrijft hij.
Zodra je met een Labour-figuur spreekt die niet dement is, of als je de geschriften en ruzies van de Corbynite-mediacommentatoren analyseert, is het duidelijk dat ze weten dat het Corbyn-moment voorbij is, zegt David Aaronovitch in De tijden .
Zo snel na de slechter dan verwachte lokale verkiezingsresultaten, waar Labour verrassend zetels verloor, en een pak slaag bij de Europese parlementsverkiezingen, suggereren de peilingen dat Labour en Corbyn verder verwijderd zijn van de macht dan ooit in de afgelopen twee jaar.
Daarom is het oorlogsspel weer begonnen onder de facties van Labour, zegt Aaronovitch.
Cohen meldt dat een alliantie tussen zacht en hard links het vooruitzicht opent dat het Corbynisme Corbyn overleeft.
Er circuleren geruchten onder Labour-parlementsleden waarin McDonnell zijn steun zou aanbieden aan Emily Thornberry, Keir Starmer of Angela Rayner, afhankelijk van wie de meeste kans maakt om te winnen, in ruil voor het houden van hem in zijn schaduwkabinet en het promoten van verschillende van zijn beschermelingen.
Een andere optie van de gematigde vleugel van de partij is dat plaatsvervangend leider Tom Watson een vijandige leiderschapsuitdaging aangaat als de pro-Europese meerderheid van de partij Corbyn niet kan overtuigen om een tweede referendum te steunen.
Het probleem is dat, tenzij hij vrijwillig met pensioen gaat, de enige manier om Corbyn te vervangen voordat het VK eind oktober uit de EU crasht, is door hem uit te dagen - en niemand lijkt klaar om die nucleaire optie nog helemaal te nemen.
Maar dankzij ons kiesstelsel zou hij dit jaar premier kunnen worden. Als er geen Farage/Johnson-pact is, zou Labour bij een lage stemming door het midden kunnen breken, zegt: de bewaker 's Polly Toynbee.
Als alternatief zou een rampzalige no-deal Brexit, die zou kunnen leiden tot geblokkeerde havens, paniekaankopen in winkels, medicijntekorten en de vlucht van het bedrijfsleven, een vruchtbare verkiezingsgrond zijn voor Labour.
Zelfs als Labour eindelijk tot een blijvend referendum komt, zal zijn stem nu worden weggesneden door Lib Dems en Greens, tenzij Corbyn een pact sluit - een vooruitzicht dat tragisch onwaarschijnlijk is gezien zijn ideologische koppigheid, zegt Toynbee.
Geen verstandig mens kan het weten of voorspellen. Maar het is een somber lot voor Labour-aanhangers om hun beste kans op macht te vinden door een nationale ineenstorting, niet door de eigen visie, leiderschap en plannen voor de toekomst van de partij, voegt ze eraan toe.
