Het standpunt van Jeremy Corbyn over de aanval op Salisbury was 'verkeerd', zegt voormalig adviseur
Nieuw boek beweert dat weigering om Rusland te veroordelen wegens Skripal-vergiftiging de 'twijfels' van zowel Labour-parlementsleden als kiezers over zijn leiderschap heeft aangewakkerd
Jeremy Corbyn en zijn voormalige communicatiedirecteur Seamus Milne
Leon Neal/Getty Images
Het falen van Jeremy Corbyn om de Rus te veroordelen na de aanslagen in Salisbury in novitsjok, markeerde het begin van het einde van zijn leiderschap, beweerde een naaste ex-hulpverlener.
Volgens de aanval op voormalige Russische dubbelspion Sergei Skripal en zijn dochter Yulia , vertelde de toenmalige buitenlandse secretaris Boris Johnson aan het Lagerhuis dat het Kremlin in veel opzichten een kwaadaardige en ontwrichtende kracht was.
Maar Corbyn heeft de situatie verkeerd ingeschat, zegt ex-adviseur Andrew Murray, eraan toevoegend dat we het tot dan toe goed deden in de peilingen. Dat begon alle twijfels over Jeremy en het kantoor van de leider weer naar de oppervlakte te brengen.
Volgens nieuw gepubliceerde uittreksels in De tijden uit nieuw boek Left Out: The Inside Story of Labour Under Corbyn, door de journalisten Gabriel Pogrund en Patrick Maguire van de krant, beschouwt Murray de aanval als een keerpunt voor Corbyns nationale status en de ongemakkelijke relatie die het kantoor van de leider had met de parlementaire Labour Party (PLP).
De aanval in Salisbury is iets dat we verkeerd hebben gedaan. Toen het gebeurde, dacht ik: 'Nou, waarschijnlijk zitten hier Russen achter, vanwege het gebruik van novitsjok', zei Murray.
Je komt niet tegen dat je zegt: 'Dit is de verantwoordelijkheid van Poetin' als je er geen bewijs van hebt geleverd. In feite is dit bewijs nu geleverd. Hadden we toen geweten wat we nu weten, dan hadden we er denk ik anders over gedacht.
Samen met verschillende andere onthullingen in hun alleszeggende nieuwe boek , beweren Pogrund en Maguire dat het falen van Corbyns team om Rusland de schuld te geven van de aanval niet in de laatste plaats te wijten was aan de invloed van zijn directeur communicatie, ex-Guardian-redacteur Seamus Milne.
Volgens het boek had Milne volgens zijn parlementscritici een manicheïsche kijk op geopolitiek en was hij tijdens zijn carrière bij The Guardian meermaals aan dezelfde kant van de discussie beland als Poetin.
Milne zou het incident ook gaan vergelijken met de aanloop naar de oorlog in Irak, en journalisten vertellen dat ik denk dat de regering duidelijk toegang heeft tot informatie en inlichtingen over deze kwestie die anderen niet hebben.
Er is echter ook een geschiedenis met betrekking tot massavernietigingswapens [massavernietigingswapens] en intelligentie die op zijn zachtst gezegd problematisch is.
De opmerkingen waren zo opmerkelijk dat de Press Association - een nieuwsorganisatie zonder politieke banden - een onuitgesproken regel van de parlementaire pers trotseerde door de opmerkingen toe te schrijven aan Milne, in plaats van simpelweg aan een Labour-woordvoerder.
Als Sky News meldde destijds, in de daaropvolgende ruzie over het standpunt van Labour, werd Corbyn beschuldigd van verzoening jegens Rusland en werd hij lastiggevallen in het Lagerhuis.
