8 beste restaurants in Londen
'Meesterlijk, opwindend' eten waardoor Britse critici op de knieën gaan
Steak Tartaar bij de Chiltern Firehouse
Jamie Orlando Smith
Er zijn maar weinig plaatsen in de wereld die kunnen wedijveren met Londen voor de verscheidenheid en kwaliteit van toprestaurants. Hier komen enkele van 's werelds beste chef-koks, sommeliers en maître d's samen in de grootste en mooiste gebouwen om een culinaire ervaring te creëren die hun Michelin-sterren en grote namen waardig is.
Hier zijn de selecties van de vijf beste restaurants in Londen door de critici:
Alain Ducasse in het Dorchester
Misschien wel de meest voor de hand liggende keuze op de lijst, Alain Ducasse at the Dorchester is een van de slechts twee restaurants in Londen - en slechts vier in het land - met drie Michelin-sterren.
Het eten is een moderne maar verfijnde Franse keuken die Tatler beschrijft als 'meesterlijk, met spannende wendingen', en de Telegraaf noemt het 'sensationeel'.
Time-out wijst op de 'natuurlijk prijzige' wijnkaart, maar prijst de 'behulpzame' sommeliers, die de Voogd zegt 'beveelt betaalbare wijnen aan van een lijst die schijnbaar gericht is op een wapenhandelaar die de verkoop van zes straaljagers aan de Saoedi's viert'.
J Sheekey
J Sheekey, weggestopt in Covent Garden, begon meer dan een eeuw geleden als een oesterbar en is zowel in status als in de harten van de Londense theaterset gegroeid.
Time-out beschrijft het als 'dat bol staat van de ouderwetse glamour, met hokjes en afgelegen tafels, charmant personeel en een menu dat een ode is aan de overvloed van de zee'. Tijd prijst de 'eenvoudige vis- en wildgerechten, perfect uitgevoerd en perfect geserveerd' van het 'intieme' restaurant.
De nabijheid van het West End maakt het een uitstekende keuze voor diners voor en na het theater, zowel voor theater als voor sterren, dus je zou heel goed een aantal beroemde gezichten kunnen zien als je jezelf ertoe kunt brengen om weg te kijken van het onberispelijk gepresenteerde eten.
Chiltern Firehouse
Het is twee en een half jaar geleden sinds de Chiltern Firehouse zijn deuren opende, toen de restaurantrecensenten van de nationale kranten zich massaal nat maakten van pure opwinding. Het was - en is nog steeds - de ultieme magneet voor wereldwijde beroemdheden die zin hebben in een etentje en de garantie om gepappt te worden.
Bill Clinton, Madonna, David Beckham en zo ongeveer iedereen van wie je ooit hebt gehoord, zijn tevoorschijn gekomen uit wat de... Voogd beschrijft als 'Londens nieuwste en populairste eetgelegenheid annex uitgaansgelegenheid'.
Hoewel de meeste mensen naar de Firehouse komen voor de show en niet voor het eten, is er geen teken dat er culinaire zelfgenoegzaamheid is ontstaan. De service wordt consequent beschreven als uitstekend en het menu biedt trendy versies van eenvoudige gerechten. Chef-kok Nuno Mendes is beschreven door Giles Coren in De tijden als 'de favoriete kok van elke restaurantrecensent'.
Restaurant Gordon Ramsay
Tussen de chatshows, voetbalwedstrijden van beroemdheden en het geschreeuw op tv, is het gemakkelijk om te vergeten dat Gordon Ramsay in de eerste plaats een uitzonderlijke chef-kok is.
Zijn eerste solo-eetgelegenheid, Restaurant Gordon Ramsay, opende zijn deuren in 1998 en heeft drie Michelin-sterren verdiend en een reputatie van wereldklasse. Ramsay mag dan wel de eigenaar van het restaurant zijn, het is chef de cuisine Clare Smyth die de leiding heeft - en dat al meer dan tien jaar.
Hoewel de service intiem, vriendelijk en snel is, is het terecht het eten dat de topattractie is. De onafhankelijke noemt de voorgerechten een 'harmonieuze balans van zoet en zacht; elke smaak is uniek en duidelijk', terwijl de hoofdgerechten 'klassiek koken zijn; verfijnd, goed bewerkt en smaak-first'.
The Financial Times begroet het betrokken bedienend personeel en voegt eraan toe: 'Hoe goed de wijnen ook waren, het was de finesse van de uitvoering van de gerechten die de meeste indruk maakte.'
De Wolseley
The Wolseley omschrijft zichzelf als een 'café-restaurant in de grootse Europese traditie' en zijn populariteit komt van een menu dat de hele dag door voor elk wat wils is en een ambiance die van vroeg tot laat bruist.
Eigenaren Chris Corbin en Jeremy King zijn het perfecte paar om een restaurant van dit kaliber te runnen, nadat ze hun eerdere kleine ondernemingen, de Ivy en de Caprice, hadden verkocht.
Time-out prijst de omvang van het hoofdmenu: 'Van oesters, steak tartaar of souffle suisse, via worstjesschnitzel of gegrilde heilbot met geslonken spinazie en bearnaise tot tarte au citron of apfelstrudel, er is voor elk wat wils.'
Kruidnagel Club
Als je merkt dat je te 'hip' bent om rond te gaan in Chelsea en Mayfair, maar toch lekker wilt eten, wees dan niet bang, Clove Club is hier. In dit geval is 'hier' Shoreditch, in Oost-Londen, en het is waar je heen moet als je een plek wilt ervaren Time-out noemt 'een van de restaurants die dit jaar zullen bepalen'.
Chef-kok Isaac McHale is van zo'n hoog kaliber dat wanneer hij een stevige snack van kiptestikels omschrijft als 'heerlijk, als een kippenmousse' De onafhankelijke , je overweegt echt om ze een kans te geven.
Kippentestikels of niet, het kan zijn dat je iets nieuws probeert wanneer je de Kruidnagelclub bezoekt. Het menu biedt geen keuze en, zoals The Voogd zegt het, 'je vindt het leuk of gooi het weg'.
Verrassend genoeg betaal je ook vooraf. 'Het gaat een paar veren in de war brengen,' vertelde McHale Bloomberg , 'maar iedereen heeft wel een probleem met no-shows en short-seat-tafels.'
Het is anders en het risico bestaat dat het minder een restaurant is dan de meer traditionele eetgelegenheden op de lijst. Maar het is dat verschil dat het speciaal maakt. 'Er zullen altijd reactionaire types zijn die een hekel zullen hebben aan de Kruidnagelclub', zegt de Guardian. 'Hun verlies.'
de krantenjongen
Le Gavroche is de belichaming van geweldige service en voortreffelijk Frans eten. Time-out beschrijft het als 'onbeschaamd ouderwets lekker eten... het favoriete haute cuisine etablissement voor een waardig, extreem rijk publiek', en merkt op dat het de recensent drie maanden kostte om een boeking te krijgen.
De à-la-carteprijzen zijn hoog, gemiddeld £ 120 over drie gangen, maar de vaste lunch kost £ 56, 40, niet onredelijk voor de Londense prijzen als je rekening houdt met drie gangen, een halve fles wijn, een flesje mineraalwater water, en na de lunch koffie en petit fours. De Telegraaf vindt het 'een van de beste deals in de stad'.
de bewaker noemt het koken 'fantastisch', terwijl de Telegraph het menu beschrijft als 'een appèl van legendarische creaties', eraan toevoegend dat 'een maaltijd in Le Gavroche deel zou moeten uitmaken van ieders opleiding'.
Chutney Mary
Indiase restaurants zijn een nationale favoriet, en het is moeilijk om er een te vinden die beter is dan de Chutney Mary in Londen. Time-out noemt het 'luxe, verbazingwekkende kwaliteit [met] geweldige service.'
Verhuisd naar St James's vorig jaar na 25 jaar in Chelsea, de omgeving is net zo indrukwekkend als altijd en het eten is nog beter geworden. De Telegraaf zegt 'het eten is net zo lekker als het je ogen opent', en Grace Dent in de Avond Standaard noemt de hertenvlees samosa's 'onvergetelijk' en de plek zelf 'een van Londens meest deftige en gerespecteerde Indiase restaurants'.
