Zoetekauwen: hoe suiker de favoriete drug ter wereld werd
Te veel suiker eten kan verwoestende bijwerkingen hebben voor honderden miljoenen 'verslaafden'

Paul Morris/AFP/Getty Images
Een koekje of een stuk chocolade pakken om een verlangen naar 'iets zoets' te stillen lijkt misschien de normaalste zaak van de wereld, maar is onze liefde voor alle suikerachtige dingen een gevaarlijke verslaving in plaats van een onschuldig genoegen?
In een lang artikel in de bewaker dat al voor opschudding zorgt op sociale media, beweert Gary Taubes dat suiker uiteindelijk de meest destructieve drug van allemaal is, met oogverblindende implicaties op de lange termijn voor de wereldwijde gezondheid.
Is suiker verslavend?
Historisch gezien, zegt Taubes, 'is de reactie van hele bevolkingsgroepen op suiker in feite identiek aan die van kinderen: als mensen eenmaal zijn blootgesteld, consumeren ze zoveel suiker als ze gemakkelijk kunnen verkrijgen.'
Net als alcohol, tabak en 'harddrugs' stimuleert suiker de hersenen om de 'plezierstof' dopamine vrij te geven – maar daar houden de overeenkomsten niet op.
Een recent onderzoek door de Queensland University of Technology heeft uitgewezen dat dopamine-uitbarstingen veroorzaakt door suiker beginnen af te nemen bij langdurige consumptie, De onafhankelijke rapporten.
Omdat er minder dopamine vrijkomt, 'moeten mensen steeds hogere suikerspiegels consumeren om dezelfde beloningsniveaus te bereiken en milde depressies te vermijden', hetzelfde proces dat wordt waargenomen bij alcoholisten en drugsverslaafden.
Het onderzoek is echter verre van definitief. EEN 2014 studie aan de Universiteit van Edinburgh concludeerde dat er geen bewijs was dat het lichaam fysiek afhankelijk zou kunnen worden van suiker, en dat overmatige consumptie van suiker een gedragsstoornis was, vergelijkbaar met een gokverslaving.
Ethische overwegingen betekenen dat wetenschappers niet kunnen meten hoe suikerverslaving zich verhoudt tot andere drugs in een experiment op mensen. Echter, een 2013 studie uitgevoerd op laboratoriumratten concludeerden dat suiker 'niet alleen [een] vervanging kan zijn voor verslavende drugs, zoals cocaïne, maar zelfs meer lonend en aantrekkelijk kan zijn'.
Onderzoekers suggereren dat deze schijnbaar schadelijke drang naar zoet voedsel in verband kan worden gebracht met 'evolutionaire druk om voedsel met veel suiker en calorieën te zoeken en tot zich te nemen'.
Hoe gevaarlijk is suiker?
Of een zoetekauw nu wel of niet moet worden behandeld als een drugsverslaving, suiker is gekoppeld aan een reeks gezondheidsproblemen die honderden miljoenen 'verslaafden' in de problemen brengen.
De meest voor de hand liggende hiervan is obesitas, maar mensen die grotere hoeveelheden zoet voedsel eten, hebben ook een grotere neiging om ernstige medische aandoeningen te ontwikkelen, zoals diabetes type 2, hoge bloeddruk en hoge bloedsuikerspiegel.
Voedingsdeskundigen en gezondheidsautoriteiten hebben lang aanbevolen dat suiker alleen met mate wordt geconsumeerd, maar, zoals Taubes stelt, beginnen de langetermijnimplicaties van onze suikerrijke diëten nog maar net te begrijpen.
'Als het jaren, decennia of zelfs generaties duurt voordat we zover zijn dat we symptomen van het metabool syndroom vertonen', schrijft hij. 'Het is heel goed mogelijk dat zelfs deze ogenschijnlijk matige hoeveelheden suiker te veel blijken te zijn.'