Veganistische protesten: gaan anti-vleesactivisten te ver?
Australische regering dreigt met actie tegen actievoerders achter landelijke verstoringen
Getty Images
De Australische premier Scott Morrison heeft dierenrechtenactivisten aan de kaak gesteld als on-Australische groene criminelen na protesten en verstoringen in het hele land.
Morrison haalde uit nadat veganisten inbraken in slachthuizen en zichzelf vastketenden om te protesteren tegen de vleesindustrie in New South Wales, Queensland en Victoria op maandag. BBC rapporten. Ondertussen resulteerde een demonstratie in Melbourne in 38 arrestaties.
De protesten waren de laatste in een reeks die de afgelopen maanden over de hele wereld hebben plaatsgevonden. Vorige week nog, een rechtbank in Noord-Frankrijk twee anti-vleesactivisten gevangen gezet voor een reeks aanvallen op slagerijen en restaurants.
Gaan de demonstranten dan te ver?
Wat is militant veganisme?
Het aantal mensen dat ervoor kiest om een veganistische levensstijl te leiden, is de afgelopen jaren wereldwijd enorm gestegen, met een daarmee samenhangende toename van het activisme.
Hoewel de meerderheid van de anti-vleesactivisten vreedzaam is, heeft de meer extreme rand een golf van protesten tegen de vleesindustrie georkestreerd, waarbij veganisten zich richten op slagers, slachthuizen en boerderijen in een poging om het winkelend publiek over te halen van vlees af te zien, volgens ITV Nieuws .
Toonaangevende militante veganistische groep Overal directe actie (gestileerd als DxE) beschrijft een van de belangrijkste protesttechnieken als zogenaamde open redding - een praktijk die door veel dierenrechtenorganisaties wordt gebruikt. Tijdens een open redding gaan activisten openlijk boerderijen binnen, meestal 's nachts, documenteren de omstandigheden en redden dieren, zegt de DxE-website.
We verbergen onze identiteit niet omdat we trots zijn op wat we doen en weten dat we moreel rechtvaardige actie ondernemen, voegt de site eraan toe. Als openbaar gezicht bij een onderzoek worden de stereotypen van dierenactivisten als criminelen, vandalen en terroristen doorbroken.
Het is niet verwonderlijk dat wetgevers een nogal vage kijk op de praktijk hebben. Afgelopen mei hebben vijf DxE-activisten die heeft ingebroken in de varkensboerderij van Smithfield in Utah en verwijderd twee biggen werden beschuldigd van misdrijf inbraak, rellen en het nastreven van een patroon van onwettige activiteiten.
Een woordvoerder van Smithfield bekritiseerde de flagrante onnauwkeurigheden en beweringen van DxE en merkte op dat de groep Smithfields strikte bioveiligheidsbeleid had geschonden om de verspreiding van ziekten op onze boerderijen te voorkomen.
DxE benadrukt dat dergelijke tactieken een gerechtvaardigde vorm van vreedzaam protest zijn. We zijn geweldloos in onze actie, ons woord en onze toon, zegt de groep. We streven er niet naar om mensen te 'winnen' of 'verslaan', maar om iedereen in onze geliefde gemeenschap te brengen.
Werkt het?
Moderne dierenrechtenactivisten die overtredingen begaan, zoals het betreden en vernielen van eigendommen, kunnen een sterke en emotionele reactie uitlokken, zegt Tani Khara, een PhD-student in duurzaamheid aan de University of Technology Sydney, in een artikel over Het gesprek .
Maar het is helemaal niet zeker dat deze aanpak om de krantenkoppen te halen het dierenwelzijn verbetert, vervolgt Khara, eraan toevoegend dat schoktactieken effectief de aandacht kunnen trekken en meer kans hebben om opgemerkt te worden, maar ze leiden niet noodzakelijk tot actie.
Sommige veganisten beweren dat het de reacties van niet-veganisten zijn die de cyclus van gewelddadige misdaden verder bestendigen.
Inschrijven De onafhankelijke , zegt dierenrechtenactivist Sarah Gate dat het verontrustend normaal is geworden om actieve veganisten als extreem te bestempelen, en dat een openbare uiting van ergernis over veganisten mensen toestemming heeft gegeven om hen aan te vallen.
Volgens academische Khara had bijna de helft van alle deelnemers in een Amerikaans onderzoek al een negatief gevoel over vegetariërs en veganisten, en werden ze zelfs nog bozer toen ze vonden dat vegetariërs en veganisten zichzelf moreel superieur vonden aan alleseters.
Is het gerechtvaardigd?
De Australische leider Morrison zegt dat dergelijk activisme schadelijk is voor het levensonderhoud van boeren en heeft boeren die het doelwit zijn aangemoedigd om juridische stappen te ondernemen tegen de groene criminelen.
Schutters, Vissers en Boeren Partijleider Robert Borsak ging verder en beschreef de demonstranten als dierenrechtenterroristen.
De meeste veganisten vinden geweld in naam van dierenwelzijn ook een stap te ver.
de bewaker ’s Gaby Hinsliff is het ermee eens dat degenen die methoden gebruiken tot en met geweld een uitzondering zijn die de reputatie van veganisme voor alle anderen ruïneren.
Sommige commentatoren nemen echter een meer vergevingsgezind standpunt in.
Moeten ze boerderijen binnenvallen? Waarschijnlijk niet, schrijft Andrea Macleod in de in Queensland gevestigde krant De koerierspost . Maar de frustratie om te weten dat dieren op deze manier sterven, is overweldigend.
Voor Australische wetgevers is het antwoord in ieder geval zwart-wit: elke criminele activiteit door activisten overschrijdt een grens.
De advocaat van Queensland, Dan Creevey, zegt dat de recente onrust de noodzaak benadrukt van strengere straffen om criminele activiteiten tegen boeren af te schrikken.
Het opleggen van boetes is ontoereikend en is een zwak afschrikmiddel, zei Creevey. We leven in een democratische samenleving. Als activisten willen protesteren, hebben ze het recht om dat te doen, maar er zijn goede manieren en verkeerde manieren om dingen te doen, en het betreden van land en het beïnvloeden van bedrijven is niet de juiste manier.
