No.5 Maddox St review: een gezellig weekendje Londen
Een thuis weg van huis in het hart van de Engelse hoofdstad
Woonkamers
Tegenwoordig moeten we klaar zijn om elke kans te grijpen om veilig te reizen. Dus het was met genoegen dat mijn partner en ik aan boord van de trein van 14.12 uur naar London Waterloo sprongen. Het maakt niet uit dat ik mijn pre-pandemische woon-werkverkeer aan het vernieuwen was - ik was op vakantie!
Het voelde vreemd om door de straten van centraal Londen te dwalen met mijn bezoekershoed op. Alles was vertrouwd: de zwarte taxi's, de bussen, Oxford Circus. En toch leek het allemaal net iets anders. Spannend zelfs. Ik had geen haast om ergens te komen. Ik zou kunnen stoppen om te genieten van alles wat Londen te bieden heeft.
We verlieten het metrostation Oxford Circus en gingen Regent Street in. Toen bracht een bocht naar rechts ons naar onze schuilplaats voor de nacht. No.5 Maddox St in Mayfair is een verzameling van een tiental serviceappartementen die worden gerund door het in Londen gevestigde Woonkamers . Het is ook eigenaar van The Laslett hotel in Notting Hill, evenals verschillende andere appartementen verspreid over de hoofdstad.
We stapten door de deur op nr. 5 en werden begroet door witte muren, houten vloeren en nette, scherpe lijnen. De moderne, minimalistische interieurs zijn het werk van Tracy Lowy, die het hele thuis weg van huis concept van de grond kreeg toen ze in 1993 met Living Rooms begon. Alle flats zijn onlangs gerenoveerd om te vieren dat nr. 5 20 werd.
De retro-elementen zijn echter tijdloos. In de slaapkamer hing bijvoorbeeld een zwart-witfoto uit 1968 van Halinka die een minirok modelleerde op een bankje op Soho Square. Ze vulde anderen aan in de huiskamer van de wijk uit de jaren vijftig en zestig.
Toen ik naar buiten stapte, door de dubbele deuren naar het knusse balkon, was het uitzicht over de stad er een van ingestorte brandtrappen die deden denken aan de beroemde lithografie van M.C. Escher uit 1953 Relativiteit , ook wel bekend als Crazy Stairs. Ondertussen zijn de witte tegels op zwarte voeg in de en-suite badkamer (met ligbad en producten van REN) heel hipster-chic.
In de woonkamer stond een Marshall DAB-radio in retrostijl. De gashaard maakte het knusse gevoel compleet, vooral op een herfstavond.
In de keuken vindt u alles wat u nodig heeft voor een paar dagen in de grote stad: een koelkast, elektrische kookplaat, magnetron, vaatwasser, samen met een paar benodigdheden om u op weg te helpen, waaronder melk, brood, boter, jam, thee, koffie en een fles Chablis - zo Mayfair.
Maar hoe verleidelijk het ook was om te blijven zitten en te gaan liggen, Londen riep. Dus lieten we onze tassen vallen en vertrokken we naar de fascinerende nieuwe Tantra-tentoonstelling van het British Museum - vol met verdorven hindoegodinnen en niet zozeer een vermelding van rotsgod Sting.
Maar toen ontdekte ik dat Tantra – een middeleeuwse Indiase filosofie gebaseerd op de kracht van goddelijke vrouwelijke energie – in het Westen eeuwenlang helemaal verkeerd was, voordat het uiteindelijk werd vermengd met de seksuele politiek van de culturele revolutie van de jaren zestig.
De tentoonstelling is zeker een bezoek waard en loopt tot 24 januari. Zorg dat je boek vooruit .
Toen we eenmaal genoeg goddelijke vrouwelijke energie hadden gehad, liepen we terug naar Mayfair via Carnaby Street en vonden een plek om te genieten van een cocktail of twee. De luxe om daarna terug te kunnen strompelen naar uw Mayfair-appartement kan niet genoeg worden benadrukt.
Er was geen haast terug naar het station van Waterloo om de laatste trein te halen, slalommend door de hordes hamburgers. We waren vrij om te ontspannen, die fles Chablis weer te vinden en ons te settelen voor een Chinese afhaalmaaltijd van Hakkasan Mayfair, die we net om de hoek vonden. Warm eten, gekoelde wijn en gezelligheid: dat is voor mij de perfecte manier om een weekend in Londen door te brengen.
Chris Carter was te gast bij No.5 Maddox St. Prijzen beginnen vanaf £ 240 per nacht (minimaal verblijf van drie nachten); living-rooms.co.uk
Deze artikel is oorspronkelijk gepubliceerd in GeldWeek
