Hoogtepunten WK: het beste en het slechtste van Brazilië 2014
De beste speler, de beste game en de meest memorabele momenten uit een maand voetbal
Laurence Griffiths/Getty Images
Terwijl Duitsland terugvliegt naar Europa met het WK in hun handbagage, is het stof neergedaald op een gedenkwaardig WK waar kampioenen werden afgezet, reputaties werden vernietigd, sterren geboren en vooral veel spannend voetbal.
Dit zijn de einde-van-toernooiprijzen van The Week:
Beste doelpunt:
James Rodriguez heeft misschien de meeste prijzen in deze categorie gewonnen dankzij zijn screamer tegen Uruguay, maar qua iconische beelden kan Robin van Persie's kopbal tegen Spanje niet worden overtroffen. De aanblik van de Nederlandse spits die door de lucht zeilde om verbinding te maken met de voorzet van Daley Blind werd het bepalende beeld van de eerste weken van het toernooi en zal voor altijd in verband worden gebracht met Brazilië 2014. Niet alleen was het doelpunt spectaculair, het markeerde ook de start van Spanje valt uit de gratie. De regerend landskampioen wonnen met 1-0 van Nederland toen Van Persie de gelijkmaker pakte. Het duel eindigde in 5-1 voor Nederland.
Slechtste misser:
Het falen van Miguel Higuain om het doel te raken toen hij op doel voor Argentinië in de finale staat, staat behoorlijk hoog op de lijst, net als de slappe finish van de Zwitserse spits Josep Drmic tegen Argentinië in de ronde van 16, maar de prijs gaat naar Sergio Busquets uit Spanje. Met zijn kant 2-0 naar Chili en geconfronteerd met vergetelheid viel de bal op hem in de zes-yard box. Maar in plaats van de kans te begraven, schoot de bal van zijn enkel en ging naast, waardoor zijn internationale doelpuntentotaal op nul bleef.
Beste spel:
Er waren genoeg kanshebbers in deze categorie. De vernietiging van Spanje door Nederland was buitengewoon, het 1-1-gelijkspel van Brazilië tegen Chili was opwindend, net als de ontmoeting tussen de VS en België. Dan was er de wedstrijd die de meest opmerkelijke achterstand in de geschiedenis van de Wereldbeker opleverde: Brazilië 1 Duitsland 7. Maar het is weer een wedstrijd in Duitsland die de knipoog krijgt als wedstrijd van het toernooi, het 2-2 gelijkspel van Mannschaft met Ghana in de groepsfase. Het was een open end-to-end-game die beide partijen hadden kunnen winnen en met momenten van eersteklas voetbal en enkele elementaire fouten, die alleen maar bijdroegen aan het drama. En dat gebeurde op een zaterdagavond.
Slechtste spel:
Gelukkig niet al te veel inzendingen voor deze prijs, hoewel de grimmige wedstrijden frequenter werden naarmate het toernooi vorderde. Argentinië kan worden genomineerd voor elk van hun knock-outwedstrijden tegen Zwitserland, België en daarna Nederland. De wedstrijd van Engeland tegen Costa Rica kan ook worden beschouwd als een van de wedstrijden van Rusland. Maar de prijs gaat naar het treurige doelpuntloze gelijkspel tussen Japan en Griekenland in de groepsfase. Dat het meteen begon na de nederlaag van Engeland tegen Uruguay hielp niet mee, maar het enige opvallende aan de wedstrijd was dat de BBC de kijkers de kans bood om de wedstrijd op een 'tactische camera' achter het doel te bekijken. Zelfs niet kijken naar de vier banken van vier die heen en weer gingen, maakte het interessanter.
Meest memorabele moment:
De kopbal van Robin van Pesie is al genoemd en de beet van Luis Saurez moet nog komen, maar die incidenten verbleken in het niet vergeleken met de ongelooflijke halve finale van Duitsland tegen Brazilië. In een tijdsbestek van 400 seconden in de eerste helft fileerden de Duitsers Brazilië, scoorden vier doelpunten en vernederden de gastheren op hun eigen feest. De 7-1 achterstand zal de voetbalgeschiedenis ingaan als de meest ongelooflijke ooit. Als het toernooi om één ding wordt herinnerd, is het die wedstrijd. Er zal nog generaties lang over worden gepraat en het moet de geschiedenis ingaan als een waar 'waar was je'-moment voor elke voetbalfan.
Beste speler:
Lionel Messi mag dan de officiële speler van de toernooiprijs zijn, hij had, net als Neymar, alleen invloed in periodes. De speler die de aandacht trok en het meeste deed om zijn reputatie te versterken, was James Rodriguez uit Colombia. Zijn zes doelpunten leverden hem de gouden schoen op en hij is nu verheven tot superster. Meerdere keepers konden een pleidooi houden, maar daarover later meer.
Meest overgewaardeerde speler:
Chelsea moet nog steeds grinniken na het overtuigen van Paris Saint-Germain om bijna £ 50 miljoen te betalen voor de diensten van David Luiz, alleen voor de verdediger om zijn knikkers volledig te verliezen in Brazilië. Als hij niet huilde, bad of rondliep als een wild-eyed bezerker, deed Luiz niet veel op het gebied van verdedigen. Zijn vrije trap tegen Colombia was indrukwekkend, zijn optreden tegen Duitsland in de halve finale allesbehalve. Wayne Rooney verdient, zoals altijd, een vermelding in deze categorie, samen met zijn oude rivaal Cristiano Ronaldo. Geen van beiden maakte indruk toen ze de groepsfase verlieten.
Beste besparen:
Brazilië 2014 moet worden herinnerd vanwege de kwaliteit van het keepen en er waren enkele fenomenale prestaties tussen de sticks. Guillermo Ochoa produceerde heldendaden tegen Brazilië, Keylor Navas was als een muur voor Costa Rica tegen Griekenland, en wie zou Tim Howards recordprestatie kunnen vergeten toen hij België op afstand hield met 15 reddingen? En het was de Amerikaan die de stop van het toernooi produceerde voor de VS tegen Portugal. Hij herstelde zich op de een of andere manier van een nederlaag door een schot dat van de paal terugkwam om in positie te komen voor de rebound voordat hij een geweldige reactiestop maakte om Eder te ontkennen.
Beste keeper:
Gezien de kwaliteit van het keepen dat wordt getoond, lijkt het oneerlijk om geen nummer één nummer één te kiezen. Ochoa en Howard zijn in de mix, samen met Rais M'Bolhi uit Algerije en Claudio Bravo uit Chili. Manuel Neuer won de gouden handschoen na een reeks dominante optredens voor Duitsland, maar voor non-stop heldendaden. De Week-prijs gaat naar Keylar Navas uit Costa Rica, die schitterde in de penalty shoot-out overwinning op Griekenland en enkele belangrijke interventies in de groep deed stadia. Zonder hem had het team dat de opzwepende jongens van groep D zou moeten zijn, precies dat zijn geweest.
Grootste huiler:
Iker Casillas heeft een aantal nominaties gekregen nadat hij Nederland een doelpunt had gegeven toen hij een achterpass verkeerd beheerde en de bal rechtstreeks naar Charles Aranguiz sloeg tegen Chili. David Luiz mag dan misschien niet in het doel spelen, maar zijn verdedigende inspanningen tegen Duitsland en Nederland verdienen hem een knipoog, met zijn kopbal rechtstreeks naar Daley Blind in de derde play-off van een bijzonder hoogtepunt. Maar qua catastrofale fouten is de fout van Russische doelman Igor Akinfeev tegen Zuid-Korea de koek. De tamme poging van Lee Keun-ho kwam op hoofdhoogte op hem af, maar hij liet het door zijn vingers in het net glippen.
gekste moment:
De waanzinnige off-the-ball elleboog van Alex Song op de Kroatische spits Mario Mandzukic voor Kameroen was bizar, net als het gevecht tussen teamgenoten Benoit Assou-Ekotto en Benjamin Moukandjo in dezelfde wedstrijd. Claims van match-rigging waarbij de Afrikaanse naties betrokken waren, droegen alleen maar bij aan de intriges. De implosie van Ghana, met berichten over een klap tussen Sulley Muntari en een lid van de Ghana FA nadat 3 miljoen dollar in contanten naar Brazilië was gevlogen, was ontmoedigend. Maar de winnaar moet de beet van Luis Suarez op Giorgio Chiellini zijn. We zullen waarschijnlijk nooit weten wat Suarez dacht, maar dagen nadat hij zijn genialiteit had getoond tegen Engeland, veranderde de Uruguayaan zichzelf in een paria... opnieuw.
Ongelukkigste team:
Colombia en België kregen voor het toernooi meer pers als donkere paarden, maar Chili zorgde voor het beste voetbal dat in Brazilië te zien was. Nadat ze Spanje hadden verslagen, hadden ze de pech tweede te worden in Groep B nadat ze hun laatste groepswedstrijd tegen Nederland hadden verloren, ondanks dat ze meer dan 60 procent van het balbezit hadden. Dat betekende het opnemen tegen Brazilië bij de laatste 16, wat altijd een hele opgave zou worden. Maar Chili gaf zo goed als ze konden en kwam binnen een mum van tijd van het verslaan van de gastheren toen Mauricio Pinilla in de extra tijd de lat raakte - de speler kreeg zelfs een tatoeage van het incident.
Meest verbeterde team:
Brazilië 2014 kan de geschiedenis ingaan als het toernooi waar de VS eindelijk het 'voetbal' onder de knie hebben. Algerije verheugde hun fans ook toen ze de knock-outfase bereikten, 32 jaar nadat ze werden beroofd door Duitsland en Oostenrijk. Ook Colombia maakte indruk, en hoeveel verder zouden ze zijn gegaan als Radamel Falcao fit was geweest? Maar het sprookjesteam was ongetwijfeld Costa Rica. Los Ticos werden gecast als de zweepslagen van groep D, maar in plaats daarvan versloegen ze Uruguay en Italië en speelden gelijk tegen Engeland om de groep te winnen. Een overwinning op Griekenland droeg alleen maar bij aan de romantiek, en ze gooiden het hele duel tegen Nederland. Er werd verwacht dat ze er drie zouden spelen en er drie zouden verliezen, maar uiteindelijk speelden ze er vijf en verloren er geen (in normale speeltijd). Geen wonder dat ze bij thuiskomst een heldenonthaal kregen.
Minst indrukwekkende team:
Spanje was verschrikkelijk, maar ze zien imploderen had in ieder geval een element van drama. Engeland was ook teleurstellend, maar leverde een paar spannende momenten op. Kameroen en Zuid-Korea waren ook teleurstellend, Griekenland zette de wereld nauwelijks in brand, maar de minst in het oog springende kant van Brazilië 2014 was ongetwijfeld Rusland, dat Fabio Capello's reputatie als overgewaardeerde (en overbetaalde) coach bevestigde.
Beste beheerder:
De kaalhoofdige Jorge Sampaoli uit Chili sneed een dreigend maar zacht streepje op de zijlijn. Louis van Gaal zag eruit alsof hij wist wat hij deed (vooral toen hij Tim Krul binnenhaalde voor de shoot-out in Costa Rica). Vincent del Bosque en Luiz Felipe Scolari zagen er op verschillende momenten in het toernooi oud en verward uit, maar de manager die het meest in het oog sprong was Miguel Herrera uit Mexico, de minst goedbetaalde coach tijdens het toernooi. Hij trapte elke bal, berispte elke official en leefde elk moment en had er niet Mexicaanser uit kunnen zien als hij het had geprobeerd.
Grootste flops:
Een shoot-out tussen Spanje en Brazilië, al verdienen Engeland en Italië een vermelding. Titelverdediger Spanje arriveerde in Brazilië en beweerde dat de berichten over hun overlijden sterk overdreven waren. Het bleek dat ze enorm waren onderschat. Ze waren verschrikkelijk en richtingloos in hun groepswedstrijden en hun vroege vertrek betekent zeker een verandering van aanpak. Wat Brazilië betreft, ze waren gevleid om te bedriegen, maar op het moment dat ze Neymar en Thiago Silva verloren, werden de beperkingen van Fred en David Luiz blootgelegd. Ze slaagden er niet in om het hele toernooi overtuigend te winnen, zelfs de wedstrijd in Kameroen was wankel en de manier waarop ze vertrokken was buitengewoon. Omdat ze zo spectaculair faalden voor hun eigen fans, pakken ze de kroon.
