Hotel Metropole: de grande dame van Brussel
Deze fin-de-siècle Brusselse instelling maakt een luxe toevluchtsoord van Brexit
Eric Danhier / EDanhier
Brussel is tegenwoordig een drukke plaats, maar weg van het hoge politieke drama van de Brexit, zit een grootse oude dame rustig op de Place de Brouckère - het Hotel Metropole. Het plein is in tegenstelling tot de Grote Markt op een paar minuten lopen, waar de toeristenmassa's samenkomen om naar de grote oude gebouwen te staren.
Het is hier rustiger. Vanaf de tafels en stoelen buiten de weelderige cocktailbar van het hotel kun je zitten en kijken hoe de mensen voorbij rennen op weg naar ergens anders. Het was in deze bar, zeggen ze, dat Gustave Tops in 1949 de Black Russian uitvond ter ere van de bezoekende Amerikaanse ambassadeur in Luxemburg - een Belgische barman met een droog gevoel voor humor, gezien de kilte in de lucht van de toen beginnende Koude Oorlog.
Eigenlijk is de Metropole eigenlijk meer een bar met een hotel dan andersom. In 1890 openden de bierbrouwende broers Wielemans Le Café Metropole om hun bieren te verkopen. De zaken gingen zo goed dat ze besloten de bank ernaast te kopen en er een hotel van te maken. Je kunt de attributen van een trotse 19e-eeuwse bank zien in de slecht verlichte ontvangsthal, gekleed in de Empire-stijl van warm hout, brons en glas-in-loodramen. Verre van een plek om je pijnlijke hoofd te laten rusten na een middag in het café, werd de Metropole een synoniem voor moderne luxe: elektriciteit, liften en centrale verwarming.
In de decennia die volgden, checkten de grootste geesten van de 20e eeuw in aan de gepolijste teakhouten toonbank. Albert Einstein, Marie Curie en Henri Poincaré woonden hier de eerste Solvay Physics Board bij in 1911, toen het roze marmer nog nieuw en glanzend was.
Daarna deden de twee wereldoorlogen hun brute inmenging. Toch werd er nog tijd genoeg gevonden om in 1932 een Art Nouveau-bioscoop te bouwen. Men moet de cultuur niet in de weg laten staan van beestachtigheid, weet je.
Toen, in 1957, werden er meer cocktails gehesen om te proosten op de Wereldtentoonstelling van Brussel, gepland voor het volgende jaar. En toch arriveerden de machthebbers in de marmeren lobby – Charles de Gaulle, de Amerikaanse presidenten Herbert Hoover en Dwight D Eisenhower, en de West-Duitse kanselier, Konrad Adenauer. Sindsdien hebben het hotel, de bar en het restaurant allemaal renovaties en nieuwe openingen ondergaan.
Maar ondanks het opnieuw aanbrengen van make-up op deze grande dame, worden de barsten onvermijdelijk zichtbaar. Dat is niet noodzakelijk een slechte zaak. En dat wil niet zeggen dat de groten en goede mensen hier niet langer samenkomen, dat doen ze – meestal sterren van het Franse scherm, zoals een muur van ingelijste commentaarkaarten die door beroemdheden zijn achtergelaten trots getuigt.
Maar het was een kaart geschreven door een beroemde Britse acteur die het voor mij het beste samenvatte: ik heb weer erg genoten van het leven in het Metropole, ook al zijn de muren van papier en hoor ik mijn buren 's nachts snurken . De M is een charmant hotel vol excentriciteiten - heerlijk ontbijt - bedankt. Rupert Everett, ik had het zelf niet beter kunnen verwoorden.
Vanaf € 111 per nacht, metropolehotel.com
Drie grote alternatieven
Sint-Regis (hierboven afgebeeld) heeft de ouderwetse noties van grande-dame hotels opnieuw gedefinieerd door licht, modernisme en kunstzinnige details te brengen in het onlangs gerenoveerde Europese vlaggenschip, zegt Laurie Kahle van Forbes. Le Grand Hotel opende zijn deuren in Rome in 1894 en heeft zijn weelde en roemruchte erfgoed behouden.
Interieurontwerper Pierre-Yves Rochon heeft een authentieke visie voor een tweede gouden eeuw bedacht, geïnspireerd door het boeiende lichtspel van de Eeuwige Stad. Openbare ruimtes, kamers en suites zijn gedecoreerd met crèmekleurige paletten in combinatie met poederblauw of terracottatinten die doen denken aan de oude structuren van de stad. De stijlen Empire, Regency en Louis XV zijn allemaal invloeden, versterkt met Rubelli-stoffen, verzamelbare curiosa en met de hand gegraveerde spiegels. (Vanaf ongeveer £ 500 per nacht.)
Deze Grande Dame van Parijs is een van de oudste en meest prestigieuze hotels van de stad, waar iedereen heeft verbleven, van Hemingway tot Matisse, van James Joyce tot Picasso, zegt Marie-Claire Chappet in The Spectator. Hotel Lutetia geopend in 1910, en dit prachtige art-nouveauwonder heeft een glorieuze renovatie ondergaan. Veel van de verborgen juweeltjes van het hotel zijn opgegraven, zoals de fresco's in Bar Josephine en het heldere glas-in-loodplafond in restaurant Le Saint Germain.
Elders is een in onbruik geraakte feestzaal omgetoverd tot een luchtige bar op de binnenplaats, en er is een nieuwe bibliotheek met houten lambrisering die open is voor het publiek. Het ontwerp is weelderig. Toch is de luxe hier een zinderende onderstroom die je nooit dreigt te overweldigen. In Hotel Lutetia zijn de dingen gewoon prachtig gedaan - eenvoudig, maar perfect. (Vanaf € 855 per nacht.)
Zweef door de prachtige marmeren lobby van De Langham , Londen… en verschuil je in de pastelkleurige hemel, zegt The Daily Telegraph. The Palm Court is een van de mooiste theesalons van de stad en ademt precies de juiste tonen van vrouwelijkheid (al dat roze! Floral Wedgwood servies!) en glamour.
Het heeft de praktijk gehad. De eerbiedwaardige instelling schenkt hier thee sinds de opening in 1865. Ondanks dat de kamer groot is, is het personeel attent en het geluid gaat nooit boven een gemurmel uit. Maar de thee precies goed krijgen is het belangrijkste. Een sierlijk kopje jasmijnthee verschijnt net als je zit, en als er iets is dat je niet kunt eten aan het einde van je vergadering, neem het dan mee naar huis: de origami-achtige hondentassen met bloemenprint van de Langham zijn meer dan chic. (£ 55 per nacht.)
Dit artikel is oorspronkelijk gepubliceerd in GeldWeek
