Hoe het VK en Saoedi-Arabië strategische bondgenoten werden
Boris Johnson zegt dat Groot-Brittannië 'meer zou kunnen doen om Saoedi-Arabië te verdedigen' nadat hij Iran de schuld had gegeven van oliebombardementen
Saoedi-Arabië kroonprins Mohammed bin Salman
Fayez Nureldine/AFP/Getty Images
De Britse regering heeft zich bij de VS aangesloten door Iran de schuld te geven van de verwoestende aanvallen van vorige week op oliefaciliteiten in Saoedi-Arabië.
Zondag vertelde premier Boris Johnson aan verslaggevers dat er een zeer hoge mate van waarschijnlijkheid was dat Iran achter de raketaanval van 14 september op de Abqaiq-faciliteit zat, die eigendom is van het staatsoliebedrijf Saudi Aramco. De aanval vernietigde 5,7 miljoen vaten ruwe olie per dag, of ongeveer 5% van de wereldvoorraad. Reuters .
De bewering van Johnson komt ondanks claims van verantwoordelijkheid voor de aanval van Houthi-rebellengroepen in Jemen, tegen wie de Saoedische regering al meer dan vijf jaar een wrede oorlog voert, en er is geen publiekelijk vrijgegeven bewijs van Iraanse betrokkenheid.
Desalniettemin lijkt Johnson de regering-Trump te steunen, die midden in een felle woordenstrijd met Teheran over de aanval zit.
De premier zei dat hoewel hij nog geen officieel antwoord had gegeven op wat hij ziet als Iraanse agressie, hij suggereerde dat het VK meer zou moeten doen om Saoedi-Arabië te verdedigen en liet doorschemeren dat het VK zou kunnen deelnemen aan een door de VS geleide militaire inspanning om de-escalatie te bewerkstelligen. de situatie in Iran.
We zullen dat zeer nauwlettend en duidelijk volgen, als ons wordt gevraagd, hetzij door de Saoedi's of door de Amerikanen, om een rol te spelen, dan zullen we overwegen op welke manier we nuttig kunnen zijn, zei hij tegen verslaggevers. De onafhankelijke .
Een dergelijke verklaring van Johnson zal waarschijnlijk niet alleen ambtenaren in Washington behagen, maar ook die in Riyad, aangezien het een aanzienlijke verbetering zou betekenen in de betrekkingen tussen het VK en Saoedi-Arabië. Maar hoe is Saoedi-Arabië in de eerste plaats een van de strategische partners van het VK geworden, met zijn record van mensenrechtenschendingen en banden met terrorisme?
–––––––––––––––––––––––––––––––– Voor een overzicht van de belangrijkste verhalen van over de hele wereld - en een beknopte, verfrissende en evenwichtige kijk op de nieuwsagenda van de week - probeer het tijdschrift The Week. Haal je eerste zes nummers voor £ 6 ––––––––––––––––––––––––––––––––
wapens
Het VK heeft een lange geschiedenis van betrekkingen met Saoedi-Arabië die teruggaat tot het begin van de 20e eeuw, waarvan een groot deel gebaseerd was op militaire en wapendeals.
Volgens de nieuwe staatsman , heeft het VK het Huis van Saud bewapend sinds de troepen van de monarchie de meerderheid van het Arabische schiereiland in de jaren 1920 veroverden, een vroege opstand afweren en het Saoedische koninkrijk stichten.
Het tijdschrift voegt eraan toe dat de VS in de jaren daarna de belangrijkste westerse beschermer van de Saoedi's zijn geworden, maar dat de rol van het VK cruciaal is gebleven.
Zowel het VK als de VS zien Saoedi-Arabië als een strategische bondgenoot in het Midden-Oosten vanwege zijn ligging en enorme oliereserves, en sinds de jaren zestig heeft het VK voorzag het Saoedische koninkrijk van grote hoeveelheden militair materieel .
Maar sinds het uitbreken van de oorlog in Jemen wordt de Britse financiering van Saoedische militaire operaties steeds kritischer. Recente overheidscijfers tonen aan dat sinds dat conflict in maart 2015 begon, Britse exportvergunningen ter waarde van £ 6,2 miljard zijn verleend aan leden van de door Saoedi-Arabië geleide coalitie, waaronder £ 5,3 miljard aan alleen Saoedi-Arabië.
The New Statesman meldt dat als gevolg van deze steun Britse straaljagers nu een aanzienlijk deel van de Royal Saudi Air Force uitmaken, en Groot-Brittannië levert nu diensten, onderdelen en munitie die nodig zijn om de vloten operationeel te houden.
De Saoedische oorlogsinspanning in Jemen is in feite afhankelijk van Britse steun, voegt het eraan toe.
Financiën
Volgens de British Council heeft het VK Saoedi-Arabië aangewezen als een snelgroeiende markt. Londen is een van de grootste buitenlandse investeerders in het koninkrijk en zo'n 6.000 Britse bedrijven exporteren er goederen en diensten.
Schrijven voor Het gesprek , Armida LM van Rij, een onderzoeker op het gebied van veiligheids- en defensiebeleid aan het Policy Institute, King's College London, merkt op dat een veelgehoord argument voor samenwerking met onderdrukkende landen als Saoedi-Arabië is dat directe diplomatieke betrokkenheid het VK in staat stelt zijn waarden te exporteren, zoals als respect voor fundamentele mensenrechten en een geloof in liberale democratie, naar zulke plaatsen.
Maar anderen hebben de legitimiteit van deze strategische operaties in twijfel getrokken. Ten eerste zegt Van Rij dat de economische waarde van de relatie voor het VK verwaarloosbaar is, en voegt eraan toe: Goederen en diensten die aan Saoedi-Arabië werden verkocht vertegenwoordigden in 2016 slechts 1% van de totale export van het VK, terwijl de wapenverkoop naar schatting slechts £ 30 meter voor de schatkist. In ons onderzoek ontdekten we dat dat in 2016 slechts 0,004% van de totale omzet bedroeg.
Verder zegt ze dat de Britse regering in haar post-Brexit Global Britain-agenda de noodzaak heeft benadrukt om de internationale, op regels gebaseerde orde te verdedigen en te handhaven - iets dat wordt ondermijnd door stilzwijgende steun voor de acties van Saoedi-Arabië.
En dit is niet onopgemerkt gebleven bij activisten in het VK. Ann Feltham, van de Campagne tegen de Wapenhandel (CAAT), zei in: de bewaker in 2013: het probleem is niet dat de Britse regering er niet in slaagt om haar benadering van Saoedi-Arabië aan het Britse publiek uit te leggen; het is de benadering zelf die het probleem is.
De regering moet de mensenrechten centraal stellen in haar beleid ten aanzien van Saoedi-Arabië en Bahrein, niet de belangen van de wapenbedrijven. Anders is het een verraad aan die demonstranten die streven naar mensenrechten en democratische vrijheden.
