Hillary Clinton als president! Een tijdige opsteker van Thatcher?
Politieke strategen en fondsenwervers dringen al aan op Hillary vóór deze 'glazen plafond'-herinnering
Getty Images
NEW YORK - Zal de dood van de Iron Lady de lont aansteken voor een presidentsverkiezingen onder leiding van Hillary Clinton in 2016? Het nieuws van het overlijden van Margaret Thatcher veroverde gisteren Amerika stormenderhand en domineerde de krantenkoppen met weinig twijfel en nuance die in sommige kringen van de Britse pers te vinden is.
President Obama leidde de eerbetoon, noemde haar 'een van de grote voorvechters van vrijheid en vrijheid' en beweerde dat ze een heldin van de Obama-familie was - een feministisch 'voorbeeld voor onze dochters dat er geen glazen plafond is dat niet kan worden verbrijzeld'.
De New York Times besloot een hoofdartikel met woorden die zelfs de Daily Mail niet in type zou durven zetten: 'Het verstrijken van de tijd heeft veel van de oude woede weggevaagd en haar record van prestaties achtergelaten.'
Amerikanen hebben altijd van mevrouw T gehouden. Voor hen was ze vooral Ronald Reagans favoriete danspartner en natuurlijke bondgenoot, het soort Brit 'waar we zaken mee kunnen doen', om haar eigen uitdrukking te gebruiken.
Thatcher herdenken betekent Reagan herinneren met roze getinte bril stevig op zijn plaats, zijn campagneslogan 'Morning in America' suggereerde dat Amerikanen een heldere dageraad genoten onder het leiderschap van de Gipper.
Zou het doorbreken van het laatste glazen plafond door Hillary, een vrouw, in het Witte Huis te plaatsen die zonnige dageraad nog een keer doen schijnen? Het is het soort politieke juju dat in Amerika meer gewicht in de schaal kan leggen dan harde schijven vol statistieken.
En misschien steunen de goden het idee. Toevallig lanceerde vorige week een groep gesteund door de oude innerlijke tabernakel van de Clinton-coterie de Ready for Hillary 'super-Pac' - of onafhankelijk politiek actiecomité - een van die apparaten van de Amerikaanse politiek die supporters in staat stellen oneindig veel te 'bundelen' bedragen die onafhankelijk van de gecontroleerde campagnerekeningen van een kandidaat kunnen worden uitgegeven.
James Carville, de politiek strateeg uit Louisiana die meer dan wie ook deed om de onwaarschijnlijke Bill Clinton in 1992 naar Washington te brengen, heeft zijn steun uitgesproken. En dat geldt ook voor Harold Ickes, de manager van die eerste campagne die als eerste het grote geld naar de Clintons heeft gestuurd.
Tot nu toe bevindt Ready for Hillary zich in dat ontluikende stadium waarin iedereen zegt geen idee te hebben of Hillary daadwerkelijk zal rennen, en dat ze niet namens haar kunnen spreken.
Maar Ickes vertelde de Zondag Tijden dat de organisatoren 'zeer solide waren en weten wat ze doen', terwijl de super-Pac 'een zeer sterke start had'. Het geld stroomde al binnen, zei hij.
Carville is, zoals gewoonlijk, openhartiger. Afgelopen donderdag plaatste hij een e-mail op de Ready for Hillary-website, waarin hij supporters aanspoorde zich aan te melden, en beweerde dat de 'honger naar een Hillary Clinton-presidentschap anders is dan alles wat ik ooit heb gezien'.
Opiniepeilingen bevestigen hem. Na zijn pensionering als minister van Buitenlandse Zaken heeft Hillary Clinton een goedkeuringsscore van 61 procent, de hoogste van alle Amerikaanse politici. Uit een opiniepeiling van het National Journal onder Democratische stafleden en gekozen functionarissen bleek dat 81 procent het ermee eens was dat zij de genomineerde van 2016 zou zijn. Het ontdekte ook dat 69 procent van hun Republikeinse tegenhangers niet alleen geloofde dat ze zou rennen, maar dat ze ook zou winnen.
In het weekend stapte Clinton terug op het nationale podium als topgast op een 'power women'-conferentie georganiseerd door Tina Brown van The Daily Beast. Ze droeg een nieuw, getrimd kapsel en had de glazen met flesbodem die ze droeg weggegooid nadat ze was gevallen en een hersenschudding had opgelopen voor Kerstmis.
Ze glimlachte raadselachtig toen Brown de bijeenkomst vertelde dat de 'grote vraag over Hillary is: wat nu?' Vanuit de aula klonken er oproepen van '2016'.
En in haar toespraak beschreef Clinton vrouwenrechten als 'de grote onafgemaakte zaak van de 21e eeuw'.
Wat Thatcher van die bewering zou hebben gemaakt, is een raadsel. Maar terwijl Amerika over de vijver staart en op de trommel slaat voor Reagans oude strijdmakker, is het idee dat het Clintons lot is om haar door het glazen plafond te volgen aantrekkelijker dan ooit. De bandwagon rolt.
