Het wordt tijd dat de Welshe draak mag brullen voor het VK
Terwijl de Schotten over onafhankelijkheid debatteren, krijgen de Welsh niet eens een plekje op de Union Flag
WEGENS het referendum dit jaar wordt er steevast vanuit Schotse hoek gekeken naar de toekomst van het Verenigd Koninkrijk. Hoe voelen de Schotten zich? Wat willen de Schotten? Maar hoe zit het met andere landen in de Unie?
Waarom staat Wales niet op de Union Flag, het symbool van ons land? Of het koninklijke wapen, symbool van onze vorst? Het is tenslotte een bestanddeel van het Verenigd Koninkrijk.
Het is ook een vorstendom, onafhankelijk tot 1536, van 3,1 miljoen mensen en 8023 vierkante mijl, met zijn eigen geschiedenis, karakter, tradities, formeel vastgestelde grenzen en taal. Net als Schotland, waarvan het kruis van St. Andrew de Union Flag siert en dat een op maat gemaakte Schotse reeks koninklijke symbolen verdient.
Maar heel anders dan Noord-Ierland, een lappendeken van zes provincies die in 1921 aan elkaar waren geklonken, met slechts 1,8 miljoen mensen, van wie velen liever deel zouden uitmaken van de Ierse Republiek. Het is niet eens een 'provincie' - drie van Ulster's provincies behoren tot het zuiden. Het heeft geen algemeen aanvaarde eigen tradities, behalve sektarisch geweld.
Niettemin wordt Noord-Ierland nog steeds vertegenwoordigd op de Union Flag door het kruis van St. Patrick, en op het koninklijke wapen door een ietwat goedkope gouden harp. Ook al lijkt op dit moment niemand in Noord-Ierland het eens te kunnen worden over waar en wanneer deze vlaggen moeten worden gehesen.
Veel mensen in het Verenigd Koninkrijk zijn hybriden. Onze loyaliteit aan de verschillende delen van het VK kan ingewikkeld zijn. Voor sommigen van ons kan het een seizoensgebonden aangelegenheid zijn. De zomer betekent hartstochtelijke steun voor Engeland bij cricket. De winter betekent juichen voor Wales bij Rugby Union.
De koningin is een goed voorbeeld van deze meervoudige, veranderende identiteiten: ze woont het grootste deel van het jaar in Engeland, maar wordt in feite Schots voor haar zomervakantie in Balmoral. En het gaat niet alleen om kilts en doedelzakken. Terwijl Hare Majesteit de grens oversteekt, verandert ze van religie en wordt een strenge presbyteriaan in plaats van hoofd van de Church of England.
- Schotse onafhankelijkheid: belangrijke vragen beantwoord
Deze subtiliteiten van identiteit kunnen ook voor anderen zeer complex worden. Elizabeth Taylor, Brits van geboorte, Amerikaans van afkomst, die twee joodse echtgenoten had, grapte spottend dat ze joods was door injectie.
Ik voel me Engels en ben cultureel Engels, hoewel geboren en gedeeltelijk getogen in het Verre Oosten. Over het algemeen steun ik Engeland bij internationale sportwedstrijden van elk type. Of het nu voetbal, hockey of zelfs darten is, ik wil dat de Engelsen winnen, vooral tegen de Fransen. Maar ik steun Wales sterk bij rugbyvoetbal. Omdat ik 22 jaar bij de Welsh Guards heb gediend, is het echt belangrijk. Zo lang aan de zijde van Welshmen streden dat het onbeleefd leek om dat niet te doen.
Wales is het vergeten, soms genegeerde onderdeel van de Unie. Het is vreemd dat een soldaat uit Wales die in de houding staat terwijl de vlag van de Unie wordt gehesen of neergelaten bij zijn basis of kazerne, niets op de vlag zal zien om zijn eigen land weer te geven. Als hij sneuvelt, wordt zijn kist getooid met een vlag zonder Welshe symbolen.
Wales heeft een opvallende eigen vlag - in de taal van de heraldiek: 'Per fess Argent en Vert a dragon passant gules', wat betekent 'tegen een witte en groene achtergrond een schrijdende draak, rood gekleurd'. Eigenlijk 'schrijdend', hoewel de nauwkeurig modern Engels woord voor 'passant', zegt het een beetje sterk - de Welshe draak heeft alleen zijn rechterklauw iets omhoog.
Het eerste historische gebruik van de vlag zou zijn geweest door Henry Tudor, tijdens de slag bij Bosworth in 1485, en toen hij koning Henry VII werd, werd de rode draak opgenomen in de koninklijke armen van Tudor. Zijn oorsprong als symbool van Wales is verloren gegaan in de nevelen van de tijd, maar de meest charmante van alle theorieën is dat de rode draak oorspronkelijk de strijdstandaard van koning Arthur was.
Sinds 1959 kunnen de Welsh de rode draak vliegen vanaf openbare gebouwen in Wales. Maar hij wordt zelden buiten het Prinsdom gezien, behalve wanneer hij vliegt vanaf het Welsh Office in Whitehall en natuurlijk in Twickenham.
De meest elegante oplossing zou zijn om een kleine Welshe draak in het kanton (de linkerbovenhoek) of, misschien, het midden van de Union Flag te plaatsen, om Wales eindelijk zijn rechtmatige plaats te geven op het alomtegenwoordige en veelgeprezen symbool van de Verenigde Staten. Koninkrijk. En als een bonus, waardoor het veel moeilijker wordt om ondersteboven te hijsen. Mensen vergeten vaak dat de bredere diagonale witte streep bovenaan aan de zijkant van de vlag het dichtst bij de vlaggenmast moet zitten. De verkeerde kant op vliegen is een teken van nood, vooral op zee.
In de toekomst, zolang een 'dragon passant gules' de juiste weg omhoog is, geldt dat ook voor de vlag zelf. Y Ddraig Goch Ddyry Cychwyn. The Red Dragon loopt voorop, zoals ze in Wales zeggen.
