52 ideeën die de wereld hebben veranderd - 21. Echtscheiding
Van Henry VIII tot de moderne tijd heeft echtscheiding ons begrip van het huwelijk hervormd
Hulton Archief/Getty Images
In deze serie kijkt The Week naar de ideeën en innovaties die onze kijk op de wereld blijvend hebben veranderd. Deze week staat echtscheiding in de schijnwerpers:
Echtscheiding in 60 seconden
Het recht op echtscheiding betekent het recht om een huwelijk te beëindigen en staat bijna overal ter wereld open voor burgers. Tegenwoordig is echtscheiding alleen illegaal in twee staten - de Filippijnen en Vaticaanstad.
De meeste landen hebben zogenaamde gronden voor echtscheiding, waarin de redenen worden uiteengezet waarom een echtscheiding zou worden toegestaan. Voorbeelden hiervan zijn seksuele intimidatie, overspel, middelenmisbruik, desertie en gevangenisstraf.
In de 20e eeuw hebben de meeste Europese landen hun echtscheidingswetten geliberaliseerd, waardoor de periode van scheiding van tafel en bed die nodig is om een echtscheiding aan te vragen is ingekort, of omstandigheden zijn toegevoegd waaronder echtscheiding is toegestaan. Sommige landen, zoals Polen, staan echter nog steeds alleen echtscheiding toe bij een onherstelbare ontwrichting van het huwelijk.
Echtscheidingswetten in Europa en Azië zijn over het algemeen redelijk vergelijkbaar, terwijl die in India vallen onder de Hindu Marriage Act van 1955.
In de VS staat elke staat een foutloze echtscheiding toe, waarbij de ontbinding van een huwelijk niet vereist dat een van beide partijen wangedrag vertoont. Hoewel het aantal echtscheidingen in de VS de afgelopen decennia is gedaald, haalde slechts 57% van de vrouwen die tussen 1985 en 1989 voor het eerst trouwden hun 15e huwelijksverjaardag volkstellingscijfers van de overheid .
Voordat een echtscheiding kan worden afgerond, moet een paar het ook eens worden over hoe het gedeelde geld moet worden verdeeld, wat er met hun gedeelde eigendom zal gebeuren en waar hun kinderen, als ze die hebben, zullen wonen.
Hoe heeft het zich ontwikkeld?
Een van de beroemdste vroege echtscheidingen vond plaats nadat Henry VIII in 1527 het recht eiste om te scheiden van zijn eerste vrouw, Catharina van Aragon - een verzoek dat uiteindelijk werd ingewilligd door de aartsbisschop van Canterbury. Dit volgde op een onsuccesvol beroep op de paus, gebaseerd op het feit dat Catherine de vrouw van Henry's broer was vóór zijn dood.
De eerste geregistreerde echtscheidingen dateren echter veel eerder. Volgens The Journal of Hellenic Studies stonden de oude Atheners echtscheiding toe als ze door een magistraat werden ondertekend. Deze echtscheidingen waren zeer zeldzaam, maar niet zo zeldzaam als in het katholieke Europa, waar dergelijke scheidingen diep werden afgekeurd.
Deze religieus ingestelde benadering van het einde van een huwelijk leidde ertoe dat Hendrik VIII uit Rome brak, nadat de paus weigerde het echtscheidingsverzoek van de koning in te willigen.
De beweging naar liberalisering van de houding ten opzichte van echtscheiding kwam met de Verlichting. Koning Frederik II van Pruisen was een vroege pionier en zette in 1752 echtscheiding op basis van wederzijdse instemming in de wet. early adopter van genormaliseerde echtscheiding, waardoor echtgenoten al in 1603 van hun vrouw konden scheiden.
In Groot-Brittannië werden vrouwen tot het midden van de 19e eeuw geacht onder de economische en juridische bescherming van hun echtgenoten te staan, waardoor echtscheiding bijna onmogelijk was. In 1857 werd de echtscheiding echter uit de handen van de kerk genomen en werd een zaak voor de burgerlijke rechtbanken.
Maar de grote verandering kwam in 1969, met het aannemen van de Divorce Reform Act, die koppels toestond te scheiden nadat ze twee jaar gescheiden waren (of vijf jaar als slechts één van hen wilde scheiden).
Een aantal andere Europese landen was verrassend laat met het legaliseren van echtscheidingsprocedures. In Italië werd echtscheiding voor het eerst ingevoerd in 1970, terwijl Ierland en Malta de echtscheiding pas in 1995 en 2011 goedkeurden tijdens referenda.
Hoe heeft het de wereld veranderd?
De legalisering en liberalisering van echtscheiding heeft de maatschappelijke notie van huwelijk en gezin radicaal hervormd, terwijl mensen ook meer zeggenschap krijgen over hun leven.
Volgens het boek Olympisch Groot-Brittannië , geschreven door onderzoekers in de bibliotheek van het Lagerhuis, was echtscheiding in het VK vóór 1914 zeldzaam en werd het als een schandaal beschouwd, dat door de kosten beperkt was tot de rijken, en door wettelijke beperkingen die het bewijs van overspel of geweld vereisten voor de echt wanhopigen.
Maar toen de wet veranderde, werd de houding ten opzichte van echtscheiding liberaler en kregen vrouwen meer economische onafhankelijkheid. Het aantal echtscheidingen steeg in 1971 tot 50.000 per jaar en tien jaar later tot 150.000.
Volgens onderzoek van Amerikaanse psychologen is het aantal echtscheidingen wereldwijd de afgelopen eeuw ook gestegen, tussen 1970 en 2008 verdubbeld van 2,6 echtscheidingen voor elke 1.000 getrouwde mensen tot 5,5.
Uit de studie, uitgevoerd door een team van de Universiteit van Californië, bleek dat landen met hogere echtscheidingspercentages ook een hoger nationaal inkomen en een groter aandeel vrouwen op de arbeidsmarkt hebben.
In een artikel voor Psychologie vandaag , schrijft sociaal psycholoog Bella DePaulo, die niet betrokken was bij het onderzoek, dat echtscheiding een krachtige en soms zelfs levensreddende impact heeft gehad op vrouwen, die nu in staat zijn om weg te lopen uit een slechte situatie.
Echtscheiding heeft ook het verval van het traditionele kerngezin ingeluid. De Pew Onderzoekscentrum denktank zegt dat in de VS het aantal kinderen dat in een eenoudergezin woont, is gestegen van 9% in 1960 tot 26% in 2014.
