Wie zijn de ‘Assad-folteraars’ die terechtstaan in Duitsland?
Twee Syrische mannen worden beschuldigd van misdaden tegen de menselijkheid tijdens burgeroorlog
Beklaagde Eyad al-Gharib donderdag voor de rechtbank in Koblenz
THOMAS LOHNES/AFP via Getty Images
Twee Syrische mannen die ervan worden beschuldigd voor het onderdrukkende regime van Bashar al-Assad te hebben gewerkt, staan terecht in Duitsland op beschuldiging van oorlogsmisdaden.
Anwar Raslan en Eyad al-Gharib deserteerden in 2012 en vroegen politiek asiel aan in Duitsland, een proces dat gewoonlijk is voorbehouden aan slachtoffers van onderdrukking in plaats van degenen die het toebrengen.
Echter, The New York Times meldt dat Duitsland de zeldzame stap heeft genomen om de mannen voor de rechter te brengen, in een zaak die volgens activisten de eerste, beperkte stap op weg naar gerechtigheid is.
Wat zouden ze hebben gedaan?
Beide mannen waren lid van de notoir wrede Syrische inlichtingendienst, die demonstranten en oppositieleden arresteerde, martelde en doodde. de bewaker .
Raslan, 57, wordt beschuldigd van misdaden tegen de menselijkheid, 58 moorden, verkrachting en zware aanranding terwijl hij werkte bij Branch 251, een Syrische inlichtingeneenheid met een eigen gevangenis in Damascus.
Als voormalig kolonel van de Syrische Algemene Inlichtingendienst zegt de krant dat hij tussen april 2011 en september 2012 toezicht zou hebben gehouden op de marteling van minstens 4.000 mensen in het beruchte detentiecentrum van al-Khatib in Damascus.
Documenten die aan de rechtbank zijn verstrekt, bevatten bewijs dat beweert dat Raslan de leiding had terwijl gevangenen aan hun polsen werden opgehangen, geëlektrocuteerd, geslagen tot ze bewusteloos waren en onderworpen aan een methode genaamd dulab , of wiel, waarbij slachtoffers in een autoband werden geduwd en vervolgens werden opgehesen en geslagen.
Deze brute daden van psychologische en fysieke mishandeling waren bedoeld om bekentenissen en informatie over de oppositie af te dwingen, De tijden rapporten.
Raslan zou in 2012 uit het Assad-regime zijn gedeserteerd nadat de troepen van de Syrische president een bloedbad hadden gepleegd in zijn geboortestad. Hij vroeg in 2014 asiel aan in Duitsland, zonder zijn naam te veranderen of zijn identiteit te verbergen, en werd geïdentificeerd door andere vluchtelingen, waaronder aanhangers van de oppositie en een prominente mensenrechtenadvocaat.
Hij bracht zichzelf in februari 2015 onder de aandacht van de Duitse autoriteiten toen hij een politiebureau in Berlijn binnenliep om bescherming te vragen aan Syrische en Russische inlichtingenofficieren die hem naar verluidt hadden gevolgd.
Hij leek te denken dat er niets aan de hand was, vertelde Christian Ritscher, een onderzoeker voor het Duitse openbaar ministerie in Karlsruhe, aan de Suddeutsche Zeitung.
Eyad al-Gharib, 42, was een lagere functionaris en wordt beschuldigd van 30 tellingen van hulp bij marteling en moord.
Toen hij in 2018 door Duitse functionarissen werd geïnterviewd voor zijn asielaanvraag, gaf Gharib toe demonstranten op te pakken en naar afdeling 251 te vervoeren. Hij beweerde in 2012 te zijn gedeserteerd nadat drie van zijn collega's waren omgekomen in gevechten rond Damascus, en omdat burgers doden.
Zijn kennis van Syrische inlichtingenprocessen leidde ertoe dat hij werd meegenomen voor verder verhoor, aanvankelijk als getuige, voordat hij opnieuw als verdachte werd aangemerkt.
De herclassificatie volgde op Gharib en onthulde uiterst gedetailleerde kennis van martelmethoden, waaronder het gebruik van ketels om de ruggen van het slachtoffer te verbranden en het breken van de benen van gevangenen met ijzeren staven om te voorkomen dat ze deelnemen aan toekomstige demonstraties, zegt de Guardian.
Wat zal er daarna gebeuren?
Raslan en Gharib verschenen donderdag voor een regionale rechtbank in Koblenz, in het westen van Duitsland, voor het eerste proces voor oorlogsmisdaden in verband met staatsmarteling in Syrië sinds het begin van het conflict negen jaar geleden.
In 2002 introduceerde Duitsland het rechtsbeginsel van universele jurisdictie voor misdaden tegen de menselijkheid, wat betekent dat ernstige misdaden die overal ter wereld hebben plaatsgevonden, in Duitsland kunnen worden berecht.
De Duitse federale eenheid voor oorlogsmisdaden ontving meer dan 2.800 tips over misdaden die zouden zijn gepleegd onder het regime van Bashar al-Assad van het grote aantal Syrische vluchtelingen dat tussen 2015 en 2017 in het land arriveerde.
Het proces is een mijlpaal, zegt de Times, omdat het Internationaal Strafhof (ICC) in Den Haag niet kan optreden omdat Syrië geen ondertekenaar is, en China en Rusland hebben hun veto uitgesproken over de pogingen van de VN om het ICC of een speciaal tribunaal door te laten gaan.
Wolfgang Kaleck, oprichter van het Europees Centrum voor Grondwettelijke en Mensenrechten, een in Berlijn gevestigde juridische groep die de eisers ondersteunt, zei dat het proces cruciaal was voor degenen die trauma door toedoen van het Syrische regime hadden overleefd.
Dit proces is de eerste keer dat ze zich uitspreken, niet alleen in het openbaar, maar ook voor een rechtbank, over wat er met hen is gebeurd en wat er nog steeds gebeurt in Syrië. Maar het proces is ook belangrijk voor de nabestaanden van degenen die in detentie zijn overleden of zijn 'verdwenen' en voor al degenen die nog in de gevangenis zitten, zei Kaleck.
De Berlijnse groep steunt 16 Syrische vrouwen en mannen in het proces in Koblenz, van wie sommigen eisers zijn en sommigen getuigen. Een daarvan is Nouran al-Ghamian, een politicoloog die tijdens een demonstratie werd gearresteerd en in 2011 naar de al-Khatib-gevangenis in Damascus werd gebracht.
Er lagen lichamen in de gangen, bedekt met bloedende martelwonden. Elke dag werden er lijken weggevoerd, mensen die stierven onder marteling of die verstikten in de overvolle cellen. Dat was geen gevangenis. Het is een doodskist, waarin elke dag mensen worden gemarteld en gedood, vertelde ze aan de Duitse publieke omroep ARD.
Michael Bocker, de advocaat van Raslan, zei dat hij de komende dagen een schriftelijke verklaring zou indienen, hoewel hij donderdag zweeg in de rechtszaal. De advocaat van Gharib probeerde zich af te vragen of de eerdere verklaringen van zijn cliënt aan de Duitse politie, waarin hij zijn schuld bekende, in het proces gehoord moesten worden.
De in Engeland gevestigde Syrisch Observatorium voor Mensenrechten Volgens de Times zijn volgens de Times minstens 60.000 mensen omgekomen door marteling of de erbarmelijke omstandigheden in de gevangenissen van het Assad-regime.
Human Rights Watch zei in een verklaring: De zaak in Koblenz zou moeten dienen als een duidelijke waarschuwing voor degenen die momenteel misbruiken in Syrië dat niemand buiten het bereik van justitie is.
