Waarom kannibalisme een turn-on was voor Dale Bolinger en 'Eva'
De mening van de analist: identificeerde hij zich met zijn moeder, in de hoop zijn prooi te verleiden tot totale onderwerping?
Kent Online
Het was september 2012 en Dale Bolinger, een 56-jarige NHS-verpleegster en vader van drie kinderen, wachtte op een Eurostar-trein op het internationale treinstation van Ashford om 'Eva' te ontmoeten, het 14-jarige chatroommeisje dat stemde ermee in hem te ontmoeten voor seks - en vervolgens door hem te worden opgegeten.
‘Eva’, die beweerde Mexicaans te zijn en bij een nicht in Duitsland woonde, kwam nooit opdagen en we kennen haar ware identiteit nog steeds niet. Maar dankzij aanwijzingen van de FBI werd Bolinger in februari 2013 gearresteerd.
Bij zijn arrestatie bekende Bolinger in het bezit te zijn van onfatsoenlijke afbeeldingen van kinderen en verzekerde hij de politie dat als 'Eva' was gearriveerd, hij naar de politie zou zijn gegaan uit angst voor haar veiligheid.
Onder de afbeeldingen in zijn collectie was er een van een jong meisje tussen de zes en negen jaar dat naakt op een serveerschaal lag met een appel in haar mond. Bolinger legde uit: Ik vind kinderen niet seksueel aantrekkelijk, maar ik vind ze wel interessant als voedselbron.
Gisteren, bij Canterbury Crown Court, werd Bolinger schuldig bevonden aan het seksueel misbruiken van een minderjarige en hij zal in september worden veroordeeld zodra een psychiatrisch rapport heeft beoordeeld hoe gevaarlijk hij is voor de samenleving.
Wat wel duidelijk is, is dat Bolinger in ‘Eva’ een gewillige partner had gevonden. Hun online chats via het Dark Fantasy Network werden intenser totdat Bolinger zijn wens uitte om haar uiteindelijk op te eten – elk stukje van haar. Hij schreef haar: Ik hou niet van afval en ik eet alles van je voeten tot je gezicht. Braadstukken, worstjes, zelfs je slachtafval. Ik heb een geweldig recept voor Haggis en bloedworst. Je wordt volledig verbruikt. Bolinger had de dag ervoor een hakmes gekocht en 'Eva' een selfie gestuurd om te laten zien dat hij opgewonden en voorbereid was.
In de rechtbank beschreef de aanklager Bolinger als veel meer Walter Mitty dan Hannibal Lecter. Hij is een fantast en soms gaat hij te ver en soms stopt hij, en soms - als de persoon hem aanmoedigt - gaat de fantasie verder.
Deze beoordeling klopt omdat er weinig bewijs is dat Bolinger zijn fantasieën heeft uitgevoerd. Hij had opgeschept over het eten van een 39-jarige vrouw en een vijfjarig kind en beweerde dat kinderen malser waren, en in 2010 gaf hij toe een doek gedrenkt in stomerijvloeistof over de mond van een vriendin te hebben gedaan. Ze lijkt hem snel opzij te hebben geduwd en te vragen wat hij aan het doen was, en dat was het dan.
We weten niet of, als 'Eva' was komen opdagen, Bolinger zijn fantasie zou hebben nagestreefd; misschien zou de balans zijn doorgeslagen als 'Eva' het had aangemoedigd. Omdat hij al sinds zijn zesde fantasieën over kannibalisme had, leek hij zeker gevaarlijk dicht in de buurt te komen om ze uit te voeren.
Vreemd genoeg maakt Bolinger zelf een duidelijk onderscheid tussen mensen die fantaseren over het eten van anderen en degenen die het daadwerkelijk doen. Hij legde de politie uit: het had minder te maken met seksuele bevrediging en meer met woede... De mensen die het doen [kannibalisme] zijn ernstig gestoord, en ik kan veel dingen zijn, maar ik ben niet gestoord.
Bolinger koppelt zijn fantasieën en raar gedrag aan zijn zeer dominante moeder. Tegen de tijd dat Bolinger 14 werd, bekende hij, veranderde ik in de schurk van het stuk en vroeg ik me af hoe het zou zijn om een meisje op te eten.
Deze cryptische opmerking suggereert dat hij vóór dit punt in de adolescentie van Bolinger degene was die werd 'opgegeten'. Zijn moeder voorstellen als het roofdier dat hem wil vermoorden en consumeren, was misschien een vrij nauwkeurige weergave van wat hij voelde dat ze hem aandeed - emotioneel - in werkelijkheid.
Door haar verteerd worden zou een manier zijn om te worden omhuld en opgenomen in haar lichaam, net als een terugkeer naar de baarmoeder. Dit zou een manier zijn om zijn woede jegens haar te doden en zelf het gewillige slachtoffer te worden. Met zo'n moeilijke moeder wilde Bolinger misschien ook elke scheiding tussen hen uitwissen.
Als hij, zoals Bolinger zich herinnert, op 14-jarige leeftijd de schurk werd in dit scenario, suggereert dit dan dat hij van rol veranderde om zijn overgang naar mannelijkheid en volwassenheid te beheersen? Door de rollen om te draaien, zou Bolinger het actieve, machtige kind zijn geworden en niet langer het zwakke en onderdanige kind.
Identificeerde hij zich ook met zijn moeder en wilde hij zijn prooi verleiden tot volledige onderwerping? De kern van de fantasie is de opwinding van totale onderwerping tot het punt van dood en consumptie. Het kan ook spannend zijn geweest om een jonge vrouw als slachtoffer te kiezen, omdat ze de moeder kan hebben voorgesteld die is teruggebracht tot een hulpeloze, kwetsbare toestand.
In een van zijn laatste berichten aan 'Eva' schrijft Bolinger: Het idee dat we de liefde bedrijven en je daarna opeten is een ZEER geweldige draai! Ik ben een zeer gulle minnaar genoemd en ik zou heel gul met je zijn voordat ik je klaarmaakte voor de tafel.
Het uitgestippelde scenario is dat van intieme minnaars die een extatisch orgasme bereiken door dood en incorporatie. Het is het ultieme offer en de ultieme fusie. Geliefden verenigden zich onlosmakelijk met elkaar en lieten geen spoor achter van hun misdaad. De haat van Bolinger kan zowel worden gekanaliseerd als gemaskeerd in zo'n fantasie, waarbij het de gedaante van liefde aanneemt.
Bolinger vertelde zijn vrouw nooit over zijn fantasieën en gaf toe dat ze te beschamend waren. Maar hoe voorzichtig Bolinger ook probeerde zijn ware identiteit in de chatroom te verbergen, hij heeft misschien onbewust een spoor voor zichzelf gevonden om gevonden te worden door de politie in de wetenschap dat hij misschien een stap te ver was gegaan in het geval van 'Eva'?
Vreemd genoeg vertrouwde Bolinger de politie toe dat hij geloofde dat 'Eva' eigenlijk een man van in de dertig was, omringd door pizzadozen, van wie hij verwachtte dat hij tegen de veertig zou zijn overleden. Betekent dit dat Bolinger wist dat 'Eva' niet was wie ze zei dat ze was en maakte dit deel uit van de spanning van deze verwachte ontmoeting? Of is de man in Bolingers hoofd misschien ook een beeld van zichzelf, eenzaam, leeg en suïcidaal?
Coline Covington is een Jungiaanse analist in een privépraktijk in Londen.
