Simon Holloway en de toekomst van Agnona-textiel
De creative director van Agnona draait verhalen in kasjmier en crêpe de chine
Kort nadat hij werd aangekondigd als Creative Director van Agnona in november 2015 reisde Simon Holloway naar de Piemonte voor wat een onthullende introductie bleek te zijn. Het was hier, in het Alpennoorden van Italië, dat Franceso Ilorini Mo vestigde Agnona in 1953 als een gespecialiseerde wolfabriek, die textiel levert aan zowel deskundige kleermakers als internationaal gerenommeerde couturiers. In de jaren zeventig begon het bedrijf uit te breiden tot een volwaardig luxe modemerk, dat uiteindelijk zijn eigen confectiekleding, accessoires en huishoudartikelen produceerde; vandaag de dag worden de vele succesvolle creaties van Ilorini Mo bewaard in de bedrijfsarchieven in Trevero, een vangst die Holloway omschrijft als zowel verrassend als verhelderend. 'Ik kende het merk in dezelfde bewoordingen als de meeste mensen. Echt Italiaans: goede smaak, uitstekende kwaliteit', herinnert hij zich zijn Agnona-masterclass. 'Het verhaal was creatiever en innovatiever dan ik had gedacht'.
Een hoogtepunt was het ontvouwen van het verhaal van Francesco Ilorini Mo zelf. 'Ik zie hem graag als een stoffennerd. Hij was geobsedeerd door kwaliteit', herinnert Holloway zich. In zijn eerdere functies bij merken als Calvin Klein, Hogan en Jimmy Choo had Holloway met Agnona-stoffen gewerkt, maar de archieven werpen licht op de volledige creatieve breedte van het bedrijf. 'De bouwstenen waren modern; Agnona was gebaseerd op ideeën over vrouwelijkheid, ongelooflijke kwaliteit, verkenning van kleur', legt hij uit.
Agnona is ontstaan tijdens het Italiaanse economische wonder, toen industrie en export de naoorlogse groei versnelden. De prestigieuze doeken van de molen werden al vroeg gebruikt door Parijse haute couturiers; klanten waren onder meer Pierre Balmain, Hubert de Givenchy en Christian Dior. In 1970 arriveerde Agnona-textiel op de Japanse markt, en Ilorini Mo begon op zijn beurt de wereld rond te reizen op zoek naar zeldzame vezels. Hij keerde terug naar Italië met Peruaanse alpaca, Vicuña uit de Andes en Tibetaans kasjmier. 'Ik vind Agnona een groots mooi verhaal dat moet worden naverteld'.
Holloway heeft vanaf het begin getracht het nobele erfgoed van Agnona te vertalen naar een moderne klant. De 46-jarige ontwerper, geboren in Londen, verliet zijn 'benauwde kostschool in het noorden van Engeland' op slechts zestienjarige leeftijd om zich in te schrijven op de modeafdeling van Newcastle College of Art and Design. Na twee jaar schreef Holloway zich in aan de Kingston University. 'Het was een school die is opgericht om je een professionele ontwerper te maken', zegt hij, terwijl hij een curriculum beschrijft waarin wordt onderwezen in tekenen, stoffen selecteren en patronen knippen. In 1999 trad hij toe tot het Manhattan-atelier van Narcisco Rodriguez als Design Director; vanaf 2004 werkte Holloway iets meer dan drie jaar bij Polo Ralph Lauren. 'Beide mannen hebben me in zekere zin alles geleerd wat ik weet', zegt hij over Rodriguez en Lauren. 'Zij zijn mijn grote mentoren'.
Beide ontwerpers hebben hun stempel gedrukt op Holloway. Rodriguez beheerste een sobere esthetiek en legde de nadruk op nauwkeurig gesneden stoffen, een praktijk die door Holloway werd voortgezet. 'Minimalisme is uiterst moeilijk om te doen. In plaats van drie bodywarmers te maken, besteden we drie keer zoveel tijd aan het passen van één en het draait allemaal om de tonaliteit van de verschillende tinten crème, camel en ivoor', zegt hij. 'Toen ik bij Ralph Lauren werkte, had hij twee gedachten: de ene was heel fantastisch en de andere was deze prachtig uitgevoerde Amerikaanse sportkleding'. Holloway's ontwerpen combineren patricische elegantie met onverwachte ongebruikelijke details. Dit seizoen liet hij zich inspireren door David Hockney's portret uit 1968 van kunstverzamelaars Fred en Marcia Weisman, beroemd om zijn heldere pasteltinten en dromerige Zuid-Californische stilte. Een double-faced kasjmier jas interpreteert Hockney's penseelstreken in subtiele variaties van roze en cyclamen; een helder palet vangt de zonovergoten panorama's van The Golden State.
In de voetsporen van Agnona's grondlegger, beschouwt Holloway stoffenonderzoek als een integraal onderdeel van de toekomstbestendige Agnona. De ontwerper en zijn team uit Milaan beginnen de collectie van elk seizoen met een kleurenpalet voor de speciaal ontwikkelde stoffen van het merk, die worden geverfd als garen voordat ze worden geweven in Italiaanse fabrieken. Sinds 1999 is Agnona een dochteronderneming van Ermengildo Zegna, en veel van de kleding van het merk wordt geproduceerd in samenwerking met Zegna's familiebedrijven. Recente opvallende creaties zijn onder meer een blauwe denimstof, gesponnen met wol en kasjmiervezels, en dubbelzijdige crêpe de chine.
'Er gaat niets boven kasjmier van top tot teen met allemaal verschillende gewichten van breisels', zegt Holloway, die averechte truien van kasjmier beschrijft die gelaagd over asymmetrische coltruien en met zachte joggingbroeken worden gedragen. Het weergeven van gemakkelijk te dragen vormen met invloeden van sportkleding in kostbare materialen is ook een kenmerk van het verleden van Agnona: het werd voor het eerst verkend door de debuterende creatief directeur van het merk, Walter Albini, in de jaren zeventig.
Na 14 jaar in Manhattan verdeelt Holloway nu zijn tijd tussen zijn huis in Londen en de Agnona-ateliers in Milaan. 'Het is een heel verfijnde stad. Ze hebben daar normen als geen ander. Ze weten echt hoe ze het goed moeten doen', zegt hij over de Italiaanse stad. 'Ik vind het geweldig als je een geüniformeerde ober door de geplaveide straat ziet lopen met een enkele espresso in een koffiekopje omdat iemand het café heeft gebeld'. De ontwerper ziet zijn rol bij Agnona als zowel bewaarder als katalysator, en versterkt daarmee het streven van het merk naar exactheid en kwaliteit, zoals voor het eerst ontdekt in zijn archieven. 'Ik had het gevoel dat ik dit wonderboek een beetje opensloeg'.
Eerder deze maand onthulde Agnona een nieuwe Londense straatboetiek in Albermarle met interieurs geïnspireerd op het erfgoed en voorzien door Ciarmoli Queda Studio. 'Ik ken ze al een flink aantal jaren, het was een vrij gemakkelijke samenwerking', zegt Holloway van het Milanese ontwerpbureau onder leiding van duo Simone Ciarmoli en Miguel Queda. 'We zijn begonnen met de vloer die een Lombardische steen is met een visgraat geweven alpaca [tapijt] in de schaduw van taupe'. Voor het geoefende oog zijn er doordachte details in overvloed; aan de achterkant van de boetiek hangen de nieuwste creaties van Holloway aan ruitvormige houten display-elementen, waarvan de vorm is geïnspireerd op de shuttle die wordt gebruikt in de historische Agnona-weefgetouwen. 'Agnona is een van de grote Italiaanse merken en het verhaal is er een dat nog nooit is verteld', zegt Holloway, die zijn keuze voor interieurontwerp uitlegt. 'In zekere zin ging het er voor een deel om klanten uit te nodigen om op een fysieke manier de oorsprong van het merk te voelen'.
