Jerry Collins: All Black 'Hitman' die bleek voor Barnstable
Legendarische flanker en zijn vrouw gedood bij crash op berucht stuk Franse snelweg, dochtertje kritiek
De wereld van rugby union is in shock na de dood van een van de grootste en kleurrijkste sterren van de sport. Voormalig All Black flanker Jerry Collins, 48 keer afgedekt door Nieuw-Zeeland, kwam samen met zijn vrouw Alana om het leven bij een gruwelijk auto-ongeluk in Zuid-Frankrijk. Het dochtertje van het paar, slechts vier maanden oud, werd uit het wrak bevrijd en naar het ziekenhuis gebracht, waar ze nog steeds in kritieke toestand verkeert.
Volgens berichten in de Franse pers gebeurde het ongeval in de vroege ochtenduren op de snelweg A9, die de Franse Middellandse Zeekust met Spanje verbindt. Beschouwd als een van de gevaarlijkste snelwegen in Frankrijk, hebben er talloze dodelijke ongevallen plaatsgevonden op de lange, rechte en vaak dunbevolkte routes.
Het blijkt dat de auto van Collins plotseling kracht verloor en stopte op de snelweg, waar hij van achteren werd aangereden door een Portugese toeristenbus. De kracht van de impact slingerde het voertuig over de snelweg en in de middenberm, waarbij Collins en zijn vrouw op slag dood waren.
Collins was een van de meest kleurrijke karakters van rugby, in veel opzichten een terugkeer naar het amateurtijdperk, iemand die hard speelde op het veld en er ook plezier in had. Collins, een enorme man, was 1,80 meter lang en woog 17 stenen en zijn tackelkracht was legendarisch. Hij kreeg de bijnaam 'Hitman', maar hij vond het ook leuk om vergeleken te worden met een pint Guinness vanwege het gebleekte blonde haar dat hij droeg op het hoogtepunt van zijn carrière.
Hij kreeg bekendheid bij de Wellington Hurricanes aan het eind van de jaren negentig en won zijn eerste cap met Nieuw-Zeeland in 2001 toen hij pas 20 was. het WK 2007.
Dat toernooi betekende het einde van zijn internationale carrière. Collins was nog maar 26 en besloot de wereld te zien en te profiteren van zijn talent, ook al betekende het spelen buiten Nieuw-Zeeland dat hij niet langer beschikbaar was voor de All Blacks. Hij sloot zich aan bij Toulon met een lucratief eenjarig contract en verhuisde vervolgens naar Wales, waar hij twee seizoenen bij de Ospreys doorbracht voordat hij naar het Japanse Yamaha Jubilio verhuisde.
In Japan werd Collins gearresteerd in een warenhuis omdat hij een groot overlevingsmes bij zich had. Hij beweerde dat het voor zelfverdediging was nadat hij was bedreigd door een aantal Braziliaanse gangsters, maar de politie hield hem 11 dagen in de gevangenis en liet hem pas vrij nadat hij ermee instemde een boete van ¥ 150.000 te betalen.
Het was niet de eerste keer dat Collins de rugbywereld had verrast. In oktober 2007, een paar dagen nadat Nieuw-Zeeland het WK als een schok had verlaten, was hij op vakantie in Devon toen een plaatselijke clubcoach hem op straat aanhield om hem uit te nodigen om het volgende weekend naar een wedstrijd te kijken. Collins ging op het aanbod in en stemde er ook mee in om een coachingsessie te volgen met de Barnstaple RFC Under-13s. Toen de club vroeg of ze iets voor hem konden doen, zei Collins dat hij een wedstrijd niet erg zou vinden, dus de volgende zaterdag verscheen een van 's werelds beroemdste rugbyspelers voor Barnstaple 2nd XV tegen Newton Abbot.
Een maand later eerde hij de club nog meer toen hij een paar Barnstable-sokken droeg toen hij voor de Barbaren speelde in Twickenham, herinnert hij zich de North Devon Journal
Collins was net teruggekeerd naar rugby na een pauze in 2014. Hij tekende in januari een kortetermijnovereenkomst voor de Franse Second Division-club Narbonne, was weer in vorm en sloot het seizoen sterk af, waardoor de club degradatie kon voorkomen. De verwachting was dat hij zijn contract bij Narbonne zou verlengen tot volgend seizoen.
Eerbetoon aan Collins overspoelde de sociale media-netwerken op vrijdagochtend, veel van voormalige professionele teamgenoten en clubs, maar misschien vatte geen enkele zijn karakter zo goed als de woorden van Kevin Squire, de Barnstaple-coach die Collins acht jaar geleden voor de club had uitgenodigd. 'Voor de jongens die die dag met hem speelden, is dit een ervaring die ze nooit zullen vergeten', vertelde Squires BBC Sport .
'Mijn overheersende gevoel uit die tijd was wat een geweldige kerel hij was, hij was helemaal gek van rugby. Hij was zo nuchter, hij gaf ons alle advies over het spel. Zijn invloed op rugby in Devon en Barnstaple zal nooit worden vergeten.'
