Glamping 2.0 op The Private Hill
Diep op het platteland van Noord-Yorkshire wacht het ultieme landelijke toevluchtsoord - met een vleugje excentriciteit ernaast
Het is moeilijk om niet van het Britse platteland te houden. Van de zachte, onopvallende heuvels die uitgerekte schaduwen werpen in de late namiddagzon tot de nep Tudor-pubs die £ 2,10 vragen voor een pint lokale milde, er is iets diep romantisch en gastvrijs aan het landelijke Engeland. Het is niet intimiderend en toch adembenemend.
En wat is een betere manier om het te ervaren dan je er volledig in onder te dompelen, weg te drijven in zijn onaantastbare stilte, te slapen in zijn modderige velden en wakker te worden met zijn mistige ochtenden? Op papier klinkt het heerlijk, ontspannend en eye-openend - het soort verkwikkende avontuur waarmee je je opnieuw kunt verbinden met het land waarop je leeft. Maar voor mij is er in ieder geval één nogal frustrerend probleem: ik heb altijd een hekel gehad aan kamperen. En daarom heb ik nooit begrepen waarom anderen zo verzot zijn op het idee. Wat is er zo leuk aan dat je jezelf niet kunt reinigen volgens een acceptabele standaard? Of 's nachts op de letterlijke grond proberen te slapen?
Jarenlang heb ik me alleen overgegeven aan kamperen, zoals je het zou kunnen noemen, als het zijn oneindig leukere zustervorm van glamping aanneemt, compleet met echte douches, toiletten en een comfortabel bed - effectief alle geneugten van het omarmen van het platteland. zonder, je weet wel, dagenlang buiten slapen of naar een studentenkamer ruiken. En eerder deze winter ontdekte ik dat niemand zo aan glamping doet als The Private Hill, een unieke verzameling van vier huiselijke koepels verborgen in een verlaten hoekje van het oosten van Noord-Yorkshire.
Net onder de top van een heuvel op Thrussendale Farm, hebben de slaapvertrekken van The Private Hill de vorm van een rij van vier witte Epcot-achtige koepels, met een geodetisch ontwerp dat lijkt op een opgeblazen golfbal. Met een kleine zwarte ijzeren schoorsteen die uit het dak van elke koepel steekt en een transparant raam van vloer tot plafond aan de voorkant, zou onze koepel niet misstaan hebben in een van Elon Musks vermeende aanstaande Mars-kolonisatiemissies. Maar er was niets vreemds aan het interieur, overspoeld met geruststellende accenten van een knetterende open haard tot pluche katoenen spreien, met donzige badjassen en pantoffels die op ons wachten.
De geruststellende combinatie van gezelligheid en wildernis is onmiskenbaar aan de orde van de dag in The Private Hill; onmiddellijk na aankomst sprongen mijn verloofde en ik in bed met een fles frisse Prosecco die vriendelijk voor ons was achtergelaten door de eigenaren en wentelden ons in de smaakvolle sfeerverlichting en bluetooth-luidsprekeropstelling van onze koepel, terwijl we de zon onder de horizon zagen zakken op deze vorst- getipt januariavond, veilig van de storm en bijna vriestemperaturen buiten.
Ik werd de volgende ochtend wakker met een zacht ochtendlicht, nadat ik onze gordijnen open had gelaten en nauwelijks door mijn wazige ogen kon kijken, stak ik de gloeiende sintels van ons vuur opnieuw aan met hout dat ter plaatse kan worden gekocht, dat brullend weer tot leven kwam in een kwestie van minuten. Omdat we de vorige avond vrij laat waren aangekomen en misschien zwaarder dan in jaren sliepen in de verbluffende stilte van de Vale of York, gaf de volgende ochtend ons een betere kans om onze kleine koepel van warmte in het ijskoude platteland te verkennen.
Ik bereidde ons elk een kopje koffie met behulp van het Nespresso-apparaat en de meegeleverde pads en nam een douche in onze schattige en-suite badkamer net achter het hoofdeinde van het enorme kingsize bed. Vooral de koepel van Debussy - alle vier de koepels zijn vernoemd naar het vee dat de boerderij bevolken - is ondanks de ogenschijnlijk kleine buitenkant verrassend ruim, met een grote kledingkast en ladekast, afgewerkt met zacht geschuurd grenen, en een stijlvolle glazen eettafel, waar we zaten en ons plan voor een dag wandelen uitstippelden.
Maar eerst moeten bezoekers ervoor zorgen dat ze langskomen bij Jane's Cafe in de receptiekoepel - de grootste op het terrein - waar chef-kok Jo ter plaatse een gemeen gepocheerd ei op toast serveert en gasten hun ochtend kunnen afsluiten met een bottenschuddend grote koffiekan met vers gezette koffie - lokale jam en conserven zijn ook beschikbaar voor mensen met een zoetekauw. Onze maag vol en eerlijk gezegd een beetje overdreven gezoem, gingen mijn verloofde en ik de wildernis in, heuvels en valleien doorkruisend op weg naar Kirkham Abbey, en we stopten af en toe om de prachtige gehuchten langs de route te bewonderen. Een drankje in de Stone Trough Inn mag niemand misgaan die deze richting opgaat, met lokale bieren van de York Brewery van de tap en - in ieder geval voor een Londenaar - uitzonderlijk lage prijzen.
Na een rondreis van 10 mijl door de regio, keerden we in de schemering terug naar onze koepel en ontdekten dat ons vuur was aangestoken terwijl we weg waren, waardoor onze slaapkamer tot een heerlijk gezellige temperatuur was verwarmd. Maar terwijl ijzige ochtenden zich opkrulden naast een geliefde, lijken een knapperend vuur en een wonderbaarlijk uitzicht over de Vale of York allemaal sterke kandidaten voor troeven in The Private Hill, tot mijn verbazing - en plezier - de aas op de hoes van deze moderne glamping-schuilplaats is Roddy, de wereldse, fascinerende en uiterst verrukkelijke eigenaar.
Toen we van onze hogesnelheidstrein de overvolle hal van het York Station opstapten, werden we persoonlijk begroet door Roddy in zijn monstertruck van een Land Rover, voordat we bijna een halfuur over de glooiende heuvels van Noord-Yorkshire werden gereden terwijl hij ons vertelde hoe, door een kronkelend en enorm fascinerend carrièretraject, werd The Private Hill - een nogal excentriek verhaal dat de wereld rondvliegt, zalm verkopen aan luxe restaurants, uitgebreide militaire dienst, een aantal nachten doorbrengen op het meest afgelegen platteland van Shropshire en een juridische strijd met de inwoners van een plaatselijk dorp over de verkoop van alcohol.
Heb je niet genoeg hout voor het vuur? Roddy komt met het hout. Weet je niet welke bezienswaardigheden je moet bezoeken? Roddy zal je er zelf heen rijden; er is weinig dat hij niet zal doen om zijn gasten het gevoel te geven dat ze familie zijn. Een echt lieve man wiens passie voor zijn project in de heuvels van North Yorkshire duidelijk te zien is, hij wil ook graag de cultuur en eigenaardigheden van de regio aan buitenstaanders laten zien - hij was er zelf ook een - met als doel dat we met hem aten en zijn vrouw (en mede-eigenaar) Jane in de nabijgelegen Jolly Farmer Inn in het nabijgelegen Leavening op de tweede nacht.
Onder het genot van een verbluffende fazantrisotto en een fles Cabernet Sauvignon, trakteerden ze ons op het verhaal van hoe hun geesteskind was geworden, en hoewel het een verhaal was van bureaucratie, doe-het-zelf en toewijding, voor Roddy en Jane - als ons fantastische verblijf in The Private Hill was een maatstaf om langs te gaan - het lijkt erop dat het het nauwelijks meer waard had kunnen zijn.
Kamers beginnen bij £ 180/nacht op basis van twee personen die één koepel delen. Om te boeken, bezoek ThePrivateHill.co.uk of bel +44 1653 917288
