Labour-lek: waarom Lord McNicol zijn rol verliet vanwege antisemitismerapport
Voormalig secretaris-generaal verlaat rol van Lord te midden van onderzoek naar vernietigend gelekt document
Iain McNicol spreekt met de toenmalige leider Jeremy Corbyn op de Labour-conferentie van 2016 in Liverpool
Getty Images
Voormalig algemeen secretaris van Labour, Iain McNicol, is teruggetreden als frontbencher in het House of Lords in de nasleep van een uitgelekt rapport over het gedrag van spraakmakende figuren in de partij tijdens het leiderschap van Jeremy Corbyn.
McNicol was van 2011 tot 2018 de hoofdbestuurder van Labour en diende eerder als een zweep in het House of Lords. Hij wordt uitgebreid genoemd en geciteerd in het 860 pagina's tellende document, dat tekortkomingen aan het licht bracht in de manier waarop Labour omging met beschuldigingen van antisemitisme, samen met beschuldigingen dat facties binnen de partij Corbyn hadden willen ondermijnen in de aanloop naar de algemene verkiezingen van 2017.
als de nieuwe staatsman merkt op dat het besluit van McNicol om te stoppen met zijn rol als frontbank, tijdelijk en vrijwillig is, terwijl er een onderzoek naar het gelekte rapport plaatsvindt.
Waarom is hij opzij gegaan?
Zondag lekte een uitgebreid rapport – getiteld The work of the Labour Party’s Governance and Legal Unit in relation to antisemitism, 2014-2019 – uit naar Sky News , waaruit blijkt dat er binnen de partij diepe verdeeldheid bestaat over het leiderschap van Jeremy Corbyn.
Het rapport suggereerde dat hooggeplaatste figuren op het Labour-hoofdkwartier, die samenwerkten met plaatsvervangend leider Tom Watson, blijkbaar actief het partijleiderschap ondermijnden om succes bij de verkiezingen van 2017 te voorkomen en Corbyn als leider omver te werpen.
Het rapport bevat lange fragmenten van privé-WhatsApp-gesprekken tussen voormalig hooggeplaatste Labour-medewerkers, waarin ze afslachten over linkse parlementsleden en adviseurs – en Corbyn zelf, de bewaker zegt.
De krant merkt op dat McNicol herhaaldelijk in het rapport wordt genoemd – meer dan 240 keer – en een van een aantal partijfiguren is die er herhaaldelijk van worden beschuldigd kwaad te spreken over Corbyns leiderschap.
–––––––––––––––––––––––––––––––– Voor meer politieke analyse - en een beknopte, verfrissende en evenwichtige kijk op de nieuwsagenda van de week - probeer het tijdschrift The Week. Ontvang uw eerste zes nummers gratis ––––––––––––––––––––––––––––––––
Bijvoorbeeld, na een NEC-bijeenkomst in 2015 waarin werd besloten Corbyn toe te laten op het stembiljet voor de leiderschapsverkiezingen – destijds gezien als een radicale stap – zei McNicol naar verluidt: Dit is de eerste keer dat de vakbonden er daadwerkelijk voor hebben gekozen om f** * de partij in plaats van haar te steunen.
Maar problematischer voor McNicol zijn de beschuldigingen in het rapport dat hij niet adequaat heeft gereageerd op beschuldigingen van antisemitisme – iets dat achtervolgde de partij gedurende een groot deel van Corbyns regeerperiode .
Volgens het rapport heeft McNicol, toen hij werd geconfronteerd met beschuldigingen van antisemitisme, er herhaaldelijk op aangedrongen dat alle klachten snel werden behandeld, gerechtvaardigde vertragingen, tijdschema's voor de oplossing van zaken die nooit werden gehaald, ten onrechte beweerde alle antisemitisme-klachten te hebben verwerkt, ten onrechte beweerde dat de meeste antisemitismeklachten die de partij ontving niet over Labour-leden gingen en, met name, zeer onnauwkeurige statistieken over antisemitismeklachten verschaften.
Het rapport vroeg om nieuwe Labour-leider Sir Keir Starmer om een onafhankelijk onderzoek te starten, wat op zijn beurt leidde tot het ontslag van McNicol uit zijn rol in het Hogerhuis.
Wat zegt het rapport nog meer?
In een samenvatting van de bevindingen merken de auteurs van het rapport op dat het personeel van de Labour Party in dienst is van de partij in plaats van als politiek adviseur van politici en dat wordt verwacht dat zij onpartijdig handelen en de partij dienen, ongeacht de huidige leider.
Desondanks suggereert het rapport dat een groot deel van de Labour Party-machinerie van 2015-18 openlijk gekant was tegen Jeremy Corbyn en werkte om het gekozen leiderschap van de partij rechtstreeks te ondermijnen.
De prioriteit van het personeel in deze periode lijkt te zijn geweest het bevorderen van de doelstellingen van een nauwe factie die is afgestemd op het recht van Labour, in plaats van het vervullen van de doelstellingen van de organisatie, van het winnen van verkiezingen tot het opzetten van een functionerend klachten- en disciplinaire proces, voegt het eraan toe.
Het personeel van de Labour Party op het Labour-hoofdkwartier gehoorzaamde de geheime richtlijnen van LOTO [leider van de oppositie Jeremy Corbyn] niet.
Deze factie zou naar verluidt hebben gewerkt om aanhangers van de zittende leider te verwijderen tijdens de leiderschapsverkiezingen van 2016 en om de campagne van de leider bij de algemene verkiezingen van 2017 te belemmeren, terwijl Labour-functionarissen, waaronder hoger personeel, openlijk vijandig stonden tegenover Corbyn en andere prominente Labour-parlementsleden, waaronder Andy Burnham , Ed Miliband, Sadiq Khan, Emily Thornberry, Diane Abbott en Dawn Butler.
Het rapport stelt ook vast dat het personeel herhaaldelijk beledigend en ongepast taalgebruik over deze leden heeft gebruikt. Naar verluidt bespraken ze het ophangen en verbranden van Corbyn, noemden ze hem een leugenachtig doekje en zeiden dat elk Labour-parlementslid dat Corbyn nomineert 'om het debat te verbreden' het verdient om eruit gehaald en neergeschoten te worden. Een hooggeplaatst personeelslid zou hebben gezegd te hopen dat een Labour-lid aan de linkerkant van de partij omkomt bij een brand.
Het rapport suggereert dat de houding van het Labour-hoofdkwartier ten opzichte van Corbyn kan worden samengevat in één opmerking van een hooggeplaatste medewerker, die zei: ‘Dood door vuur is te vriendelijk voor LOTO [leider van de oppositie]’.
