Boeken van de week: Agent Sonya en Dirt
Nieuwe releases van Ben Macintyre en Bill Buford
PXHier
Ben Macintyre vertelt het buitengewone verhaal van Ursula Kuczynski, de Sovjet-spion die zich voordeed als een huisvrouw uit Oxfordshire, en voedselschrijver Bill Buford geeft een onstuimig verslag van zijn tijdtraining in een restaurant in Lyon.
Boek van de week Agent Sonya door Ben Macintyre
Als de naam van Ben Macintyre op de cover staat, weet je dat je een spannende rit tegemoet gaat, zei Julian Glover in de Londen Avond Standaard . De auteur en journalist is een meester in spionage uit het midden van de 20e eeuw, met een reeks bestsellers op zijn naam. In zijn nieuwe boek geeft hij zijn eerste portret van een vrouwelijke spion - de buitengewone Ursula Kuczynski, een Sovjet-agent in de jaren dertig en veertig. Kuczynski, die zich voordeed als huisvrouw, was een spion met zeldzame vaardigheden - inderdaad, misschien wel de beste agent van allemaal. Ze is een ideaal onderwerp voor Macintyre, wiens opmerkelijke truc het is om ons te laten bewonderen, en zelfs te juichen voor een vrouw die niet alleen onze democratie wilde vernietigen, maar Rusland hielp een atoombom te krijgen.
Kuczynski werd in 1907 geboren in een rijke, beschaafde joodse familie in Berlijn, zei Craig Brown in De post op zondag . Nadat ze tijdens de Weimar-jaren communist was geworden, trouwde ze met een architect genaamd Rudolf Hamburger en verhuisde ze naar Shanghai. Daar begon ze een affaire met de Sovjet-spionagemeester Richard Sorge, die haar in zijn netwerk rekruteerde. Agent Sonya bleek perfect geschikt voor spionage met een hoog risico, zei Richard Davenport-Hines in De tijden : ze was onverschrokken, aanpasbaar en slim. In de jaren dertig werd Kuczynski uitgezonden naar Polen en vervolgens naar Zwitserland, voordat ze in 1940 met haar tweede echtgenoot – Len Beurton, een half Britse communist – naar Engeland verhuisde. Macintyre is cool, humaan, sympathiek en ook grappig: Agent Sonya is zijn beste boek tot nu toe.
In Engeland vestigde Kuczynski zich op het platteland van Oxfordshire en begon aan het meest buitengewone hoofdstuk van haar leven, zei Giles Milton in The Sunday Times . Ze werd de handler van Klaus Fuchs, een in Duitsland geboren natuurkundige die werkte aan het atoombomproject van Groot-Brittannië, die haar technische tekeningen, formules en berekeningen voor uraniumverrijking voedde. Dankzij deze informatie kon Rusland tegen 1949 zijn eigen atoombom bouwen. Even verbijsterend was de onbekwaamheid van MI5, die al lang vermoedens koesterde over Kuczynski. De legendarische spionnenvanger van MI5, Jim Skardon, bleek bijzonder ongelukkig te zijn. Hij ondervroeg Kuczynski uitvoerig, maar weigerde te geloven dat een deftige huisvrouw uit Oxfordshire een spion zou kunnen zijn. Agent Sonya is vooral fascinerend, zei Lara Feigel in de bewaker . Het enige nadeel is dat Macintyre niet altijd pauzeert om vragen te stellen. Waarom bleef Kuczynski bijvoorbeeld vurig toegewijd aan het communisme, zelfs nadat hij over het ergste van het stalinisme had gehoord? Dit gaat verloren, aangezien Macintyre met filmische snelheid doorgaat.
Viking 400pp £ 25; De Week Boekhandel £ 19,99
Vuil door Bill Buford
Toen hij in de veertig was, ontwikkelde de Amerikaanse auteur Bill Buford een passie voor koken en verdiepte hij zich in de Italiaanse keuken, zei Adam Begley in de toeschouwer . Het resultaat was: Warmte , zijn vreugdevolle, vraatzuchtige memoires van de ervaring, die in 2006 met veel lof werden gepubliceerd. Vervolgens ontwortelde Buford zijn vrouw en driejarige tweeling naar de gastronomische hoofdstad van Frankrijk, Lyon, en bracht hij vijf jaar door als chef-kok. Aarde is zijn verslag van deze periode, en het is weer een onstuimig, met voedsel gevuld entertainment. Dit is een boek dat niet alleen fijnproevers en fijnproevers zal aanspreken, maar ook studenten van het nieuwsgierige karakter van de auteur.
Buford heeft altijd gezocht naar extreme ervaringen, zei Moira Hodgson in De Wall Street Journal : zijn eerste boek, Onder de misdadigers , ging over Britse voetbalhooligans. Zijn tijd in Lyon is zwaar. De stad is erg ruig en totaal ongastvrij, en in het begin kan hij geen werk krijgen in een restaurant, dus neemt hij in plaats daarvan een baan als bakkersleerling. Uiteindelijk vindt hij een restaurant dat hem wil aannemen: La Mère Brazier met twee Michelinsterren. Daar moet hij de regels van deze gesloten wereld leren, zei Dwight Garner in The New York Times : er is zelfs een correcte manier om een ei te kraken. Hoewel Buford in het begin gepest en gepest werd, wordt hij uiteindelijk heel erg goed in de keuken en verliest hij zijn bedriegercomplex. Aarde heeft een paar irritante kenmerken: het is te lang en legt nooit uit hoe hij en zijn vrouw, ondanks het verlies van beide inkomsten, een appartement in Lyon met zes marmeren open haarden kunnen huren. Maar over het algemeen is het een werk dat ik enorm bewonderde - vanwege zijn culinaire inzichten, vanwege zijn observaties over de Franse samenleving en vanwege Bufords slimme, geletterde, sluwe stem.
Jonathan Cape 432pp £ 18,99; De Week Boekhandel £ 18,99
De Week Boekhandel
Als u deze titels of een ander gedrukt boek wilt bestellen, gaat u naar theweekbookshop.co.uk , of spreek met een boekhandelaar op 020 3176 3835. Openingstijden: maandag t/m zaterdag van 9.00-17.30 uur en zondag van 10.00-16.00 uur.
