Fulvia Farolfi: maak kennis met de make-upmaestro van Chanel
In 1981 trainde de Amerikaanse fotograaf Irving Penn zijn lens op een blauwogig model dat een contactlens inzette. Het was Penns gestileerde momentopname die Fulvia Farolfi voor het eerst ertoe bracht haar zinnen te zetten op het werken met fotografen. 'Het was deze foto waar het allemaal mee begon', zegt Farolfi telefonisch vanuit het New Yorkse Southhampton, herinnerend aan de parelmoer groen-gouden oogschaduw van het model. 'Ik wist dat dit was wat ik ging doen'.
Farolfi is geboren en getogen in Bologna, een stad in het noorden van Italië die bekend staat om zijn historische architectuur. Op de middelbare school specialiseerde Farolfi zich in wetenschappelijke vakken, waaronder scheikunde en natuurkunde; ze koesterde ook ambities om te trainen om een professionele atleet te worden, met 100 meter horden als haar specialiteit. Al die tijd lieten make-up en haar schoonheidsverbeterende eigenschappen een blijvende indruk achter op Farolfi. 'Mijn vroegste herinnering is van een gymleraar op de middelbare school', zegt ze. 'Ze was een brunette met groene ogen en ze droeg niets anders dan [een vleugje] eyeliner, die een glanzende finish had. Ik was gebiologeerd door deze eyeliner'.
Afgezien van de academische wereld en professionele sporten, schreef Farolfi zich in bij een plaatselijke schoonheidsschool, waar een tweejarige cursus een ambitieus curriculum volgde dat de toepassingen van gezichtsmassage, make-up en manicure omvatte. Farolfi vulde dit aan met een baan in de middag in een nabijgelegen salon, terwijl hij in het weekend meedeed aan make-upwedstrijden. Farolfi zegt: 'We zouden vlinders doen en veel verschillende dingen. Ik weet niet hoe we het hebben gedaan, de producten die we tot onze beschikking hadden waren niet zoals nu'.
Nadat hij Penns opvallende foto had gezien tijdens het bestuderen van de pagina's van Vogue Italia's driemaandelijkse schoonheidssupplement, stond Farolfi op en vertrok naar Milaan om de make-upschool te volgen die het tijdschrift had aanbevolen, en om samen te werken met modefotografen om een portfolio van haar werk op te bouwen . In 1989 verhuisde Farolfi voor de tweede keer, dit keer over de Atlantische Oceaan, Manhattan haar bestemming. 'Ik ben alleen verhuisd, met mijn portefeuille. Ik sliep in een gang op Avenue A, wat toen best gevaarlijk was', legt de visagiste vele jaren later uit. 'Ik ben naar New York verhuisd omdat het mijn droom was om met meneer Penn te werken'.
Op een dag, terwijl hij in de bovenstad van Manhattan was, raapte Farolfi de moed bij elkaar om Penns studio in New York te bellen. Bij het beantwoorden van de oproep adviseerde de Italiaanse assistent van de fotograaf Farolfi om haar kaart te sturen – waarop twee voorbeelden van haar werk en contactgegevens stonden – en vervolgens twee weken te wachten voordat ze opnieuw zou bellen. Ze volgde het advies op en sprak twee weken later met de studiomanager van Penn. 'Na vijf lange minuten bedelen zei ze: 'Ok, kom vanavond maar met je boek'. Dus ik liet het boek vallen en ze zei dat ze morgenochtend terug moest komen. 's Morgens deed ze de deur open en zei: 'Meneer Penn hield van je werk'. Farolfi's droom om met Penn samen te werken, kwam niet meteen uit. 'Het kostte me [nog] vier jaar om met meneer Penn samen te werken. Godzijdank, want als ik meteen met hem had samengewerkt, was ik dood geweest', vertelt ze over het veeleisende karakter van de fotograaf. Er was ook de speciale dynamiek en het jargon van Amerikaanse modefotografie-sets om te overwegen.
Farolfi heeft sindsdien de credits gedeeld met vele genrebepalende fotografen, waaronder Richard Avedon, Steven Meisel, George Condo en Collier Schorr. Farolfi's werk valt op door zijn veelzijdigheid: in recente zwart-witfoto's van Peter Lindbergh, haar make-up op originele supermodellen Cindy Crawford, Helena Christensen, Nadia Auermann en Tatjana Patitz is au naturel, voor de lens van Inez & Vinoodh ontwikkelde ze een ' Pop Art-look uit de jaren 60, gedragen door Kylie Jenner. Voor Farolfi is de belichting van een shoot het belangrijkste punt van zorg, en lange discussies voor de eerste klik van de camera zijn van het grootste belang. 'Sommige fotografen zoals Meisel zijn veelzijdig, ze kunnen van natuurlijk licht naar kunstlicht gaan en feilloos fotograferen, en de make-up als hulpmiddel gebruiken. Anderen wantrouwen make-up. Dit moet worden gerespecteerd - een gesprek is nodig vooraf. Ik kan van nul naar heel veel make-up gaan. Het is belangrijk dat de fotograaf houdt van wat hij voor de camera ziet'.
Al meer dan tien jaar werkt Farolfi samen met Chanel als een van de oprichtende make-upartiesten van het Parijse huis. 'Bij Chanel is de make-up nooit het eerste wat je opvalt', zegt ze. 'Het moet de schoonheid van de vrouw versterken. Het is zeer trouw aan natuurlijke schoonheid en gemaakt om het te verbeteren met nieuwe technieken. De eyeliner is nooit zo parelmoer dat je hem op vijf kilometer afstand ziet, hij is delicaat. De oogschaduw is gepigmenteerd maar niet zwaar'. Enkele van de favoriete double-C-producten van Farolfi zijn de Soleil Tan de Chanel bronzer en de Joues Contraste blusher van het merk. Farolfi zegt: 'Ik hou van de foundation, de concealer, de oogschaduw, de blushes, de mascara - ik hou van ze allemaal!'
