De insidertips van muzikant Kurt Elling over zijn geboortestad Chicago
De met een Grammy Award bekroonde zanger beveelt culturele hoogtepunten in de Windy City aan
Het Goodman Theater
Ik woon nu in New York, maar ik hou nog steeds van Chicago - het is mijn geboorteplaats. In Chicago heb ik het gevoel dat ik de verhalen ken, waar de geesten rondhangen, en dat begrijp ik niet in Manhattan. Ik zou tegen iedereen die het voor het eerst bezoekt zeggen dat het visueel prachtig is. Als je geïnteresseerd bent in architectuur, heb je Mies van der Rohe, Frank Lloyd Wright, het Bauhaus-gedoe, Louis Sullivan (die Wright begeleidde) en de Chicago Seven, die de moderne skyline creëerde. De Chicago Architecture Foundation op South Michigan Avenue lopen of - nog beter - boottochten over de Chicago River en je krijgt een goed gevoel voor de geschiedenis van de stad.
Mijn favoriete gebouw is waarschijnlijk de Tribune Tower, op 435 North Michigan Avenue, het neogotische huis van de Chicago Tribune . Kolonel McCormick, die de krant bezat, leek een beetje op Lord Elgin - hij liet de buitenlandse correspondenten delen van beroemde monumenten uitknippen, die vervolgens werden teruggestuurd en in de zijkant van de wolkenkrabber verwerkt, zodat je stukken van de Grote Muur van China, Hagia Sofia, Notre Dame, Taj Mahal, Parthenon en Angkor Wat. Ik weet niet zeker of deze jongens altijd toestemming vroegen, maar wat de kolonel wilde, kreeg de kolonel.
Als je dat eenmaal hebt gezien, steek je de straat over naar de Billy Goat Taverne , op 430 North Michigan Avenue - een ander soort monument in Chicago waar je, toen ik opgroeide, nog steeds jongens tegenkwam van de krant met inktzwarte handen en groene oogschaduws. Dit was de favoriete drinkplaats voor de grote krantenmensen en de muren zijn bedekt met ingelijste voorpagina's. Er is een verhaal over hoe de geit - een echte genaamd Murphy - de toegang tot de thuisbasis van de Chicago Cubs, Wrigley Field, werd ontzegd, met als resultaat dat de eigenaar het team vervloekte en sindsdien zijn ze verliezers, ook al zijn ze' heb me sindsdien verontschuldigd.
Wil je jazz zien? U bent in de juiste stad beland. Ik ben begonnen bij de Groene Molen , op 4802 North Broadway Avenue, ooit een ontmoetingsplaats voor mensen als Charlie Chaplin - dit was in de tijd dat er een Chicago-filmindustrie was die kon wedijveren met Los Angeles'. Al Jolson, Billie Holiday, Ella Fitzgerald, Miles Davis en Coltrane hebben er allemaal opgetreden. Het was vroeger eigendom van Machine Gun Jack McGurn en werd bezocht door Al Capone - je kunt nog steeds in zijn hokje zitten, zo gepositioneerd dat hij beide ingangen kon zien in geval van een overval. Acht jaar lang speelde ik hier elke woensdagavond - het heeft een unieke sfeer en je hoort fijne muziek.
Centrum, de Jazzshowcase , op 806 South Plymouth Court, is sinds 1947 in gebruik en trekt nog steeds de grote nationale acts. Aan de muur zie je posters van vroeger toen je in twee weken tijd Dexter Gordon, Count Basie, Herbie Hancock, Dizzy, de Mingus Band kon horen - man, je zou gewoon zijn ingetrokken en nooit links. Als je iets meer lokaals wilt - geen grote namen maar echte strakke muzikanten - Andy's ligt midden in het centrum op Hubbard Street. Het opent om 16.00 uur – vroeg voor een jazzclub – en de muziek begint om 5. Het eten is eenvoudig maar goed.
Dan moet je langskomen bij Gene en Georgetti , bij 500 North Franklin, een klassiek steakhouse in Chicago met de beste lamskoteletten ter wereld. Het water loopt me in de mond als ik eraan denk. Ze worden ingesmeerd met familiegeheime kruiden en vervolgens geroosterd op een ongelooflijke temperatuur. En buiten de karbonades heeft het zijn eigen folklore. Er hangen foto's van Sinatra, Bob Hope en Lucille Ball en voormalige burgemeesters en gouverneurs - voordat ze in de gevangenis werden gezet - aan de muren. Het is waar 'de jongens' naartoe gaan, als je begrijpt wat ik bedoel. Maar laat je niet boven zetten, dat is Siberië. Gene and Georgetti's ligt op loopafstand van het Gallery District, de straten rond Franklin en Wells - een heel gebied waar je gewoon van galerij naar galerij kunt springen en prachtige kunst en beeldhouwwerken te koop kunt zien.
Wanneer theater in de VS genoemd wordt, denken mensen aan Broadway en Off-Broadway. Maar Chicago heeft, per hoofd van de bevolking, meer theatervoorstellingen op een bepaalde avond dan waar dan ook in Amerika. Mensen geven shows in garageruimtes, kerken, onder bars, boven de bar, in de bar. Het is niet allemaal van wereldklasse, maar het zijn mensen die ervoor gaan, origineel materiaal schrijven, bloed en lef op het podium leggen en soms in het publiek. De theaterscène is een van de vele onderbelichte dingen over mijn geboortestad. De twee locaties die als eerste moeten worden gecontroleerd, zijn natuurlijk Steppenwolf , op 1650 North Halsted Street, waar je edgy, eigentijdse shows en de Goodman Theater , op 170 North Dearborn Street, wat een beetje meer vestiging is. Mooie ruimte ook.
De nieuwe State Street mag je niet missen. Sinatra zong 'State Street, that great street', en het is weer een wandeling waard. Kijk ook eens naar Macy's, dat nog steeds ongelooflijke Tiffany-plafonds van glasmozaïek heeft, en de voormalige Chicago Public Library, nu de Cultureel centrum , op 78 East Washington Street, met de grootste Tiffany-glazen koepel ter wereld. Alles wat daar gebeurt, is gratis, dus het is een geweldig one-stop-kunstencentrum.
Aan de overkant van de straat van het Cultureel Centrum ligt Millennium Park en de Frank Gehry openluchtconcertschelp, met zijn kenmerkende akoestische trellis. Nogmaals, concerten zijn er volledig gratis. Het biedt plaats aan 4.000, maar er is ruimte op het gazon voor nog eens 7.000. Dus, in de zomer, haal een picknick op, misschien van De Berghoff , op 17 West Adams Street, een geweldige instelling. Het is weer een glorieuze ervaring - maar dan, zoals je kunt zien, denk ik dat Chicago er vol mee zit.
