China en India komen samen over de onverharde weg in de Himalaya
Hoe een obscuur 'berijdbaar spoor' twee naties op de rand van een conflict heeft gebracht
Indiase soldaten patrouilleren langs de grens met Bhutan
AFP/Getty Images
Een onverharde weg in een verlaten bergpas hoog in de Himalaya tussen China en India heeft geleid tot 'een van de ergste grensconflicten tussen de nucleair bewapende rivalen in meer dan 30 jaar', zegt Al Jazeera .
In juni betrad China het grondgebied dat Bhutan als zijn eigendom claimt, terwijl het een weg verlengde in Donglang, een afgelegen plateau op de drieweggrens tussen de twee landen en India, dat het gebied kent als Doklam.
Op verzoek van Bhutan staken Indiase troepen de grens over om de bouw te stoppen en 'vormden een menselijke ketting om de Chinezen fysiek te beletten te werken', zegt de Indian Express .
Ze zijn er nog steeds, zes weken later, en het geduld van Peking lijkt op te raken.
'India verblijft nog steeds niet alleen illegaal op Chinees grondgebied, het herstelt ook wegen in het achterland, slaat voorraden aan en verzamelt een groot aantal gewapende personeelsleden', zei het ministerie van Buitenlandse Zaken. 'Dit is zeker niet voor de vrede.'
Peking riep India op om 'onmiddellijk en onvoorwaardelijk zijn grenstroepen terug te trekken' naar hun kant van de grens.
'Geen enkel land mag ooit de vastberadenheid van de Chinese regering en het volk onderschatten om de territoriale soevereiniteit van China te verdedigen', voegde het eraan toe.
India ontkent elke militaire opbouw en zegt dat zijn troepen aanwezig zijn als onderdeel van het verdrag van 2007 met Bhutan dat de twee naties verbindt om elkaars nationale veiligheidsbelangen te steunen, zegt India. De Hindu .
Desalniettemin, terwijl de betwiste weg niet meer is dan wat de Indian Express een 'berijdbaar spoor' noemt, gaat de betekenis ervan voor India veel dieper dan solidariteit met de buren. China's manoeuvres worden in New Delhi algemeen gezien als een brutale grap om de invloed van Peking te verspreiden naar het kwetsbare deel van zijn eigen land.
Opstandige opiniestukken in Indiase kranten dringen er bij de regering op aan stand te houden tegen 'eenzijdige actie van Peking om de status-quo in het gebied te veranderen', aangezien de Tijden van India plaatst het.
Ondertussen zitten de graafmachines en bulldozers leeg, terwijl Chinese en Indiase troepen oog in oog staan in een koude en eenzame impasse 400 meter boven zeeniveau.
Weg naar nergens
De bergachtige grens tussen Bhutan en China is moeilijk te definiëren. Ondanks 24 gespreksrondes sinds de jaren tachtig, maken beide landen nog steeds aanspraak op meerdere gebieden langs de westelijke grens.
In een eerdere deal kwamen ze overeen om geen stappen te ondernemen in de betwiste gebieden, maar de schijnbare poging van China om zijn grens met Bhutan opnieuw te trekken heeft alarmbellen laten rinkelen - en niet alleen in Thimphu.
Zowel Bhutan als India beweren dat de kruising tussen de drie naties zich bevindt bij een bergpas genaamd Batang La. China beweert dat het vier mijl naar het zuiden ligt, op de top van Gymochen, waar de geplande weg zal eindigen.
De huidige weg vanuit Tibet stopt bijna halverwege tussen die twee punten, bij een bergpas genaamd Doka La.
Angst voor de toekomst
Voor India zou een door China gecontroleerde route naar Gymochen een machtskruip zijn die de controlesfeer van Peking onaanvaardbaar dicht bij huis zou brengen.
Met de nieuwe weg zou China in een goede positie zijn om naar het zuidoosten uit te breiden langs de Jampheri Ridge, een strategisch vitaal stuk hooggelegen grond dat uitkijkt over de uitlopers van het zuiden van Bhutan in de richting van de 'Chicken's Neck' - een smalle strook land die het vasteland verbindt India naar zijn zeven noordoostelijke staten.
'Als de Chinezen controle krijgen over de Donglang-regio, zullen ze een leidende positie innemen in de Chumbi-vallei en de mogelijkheid krijgen om in geval van een conflict de toegang van India tot de noordoostelijke staten af te sluiten', zegt hij. de diplomaat .
Grensgevechten waren ooit een veelvoorkomend verschijnsel langs de 2520-mijlsgrenszone, waarvan de meest opvallende de Chinees-Indische oorlog van 1962 was die een maand duurde. Handelspartnerschappen hebben geleid tot een dooi in de diplomatieke betrekkingen tussen de twee naties.
Deze keer maken internationale waarnemers zich echter zorgen dat 'een oplossing die het voor beide partijen mogelijk maakt 'gezicht te redden' niet direct zichtbaar is', zegt Indian Express. Nu beide partijen de retoriek opvoeren, lijkt 'de ruimte voor een eervolle terugtrekking te krimpen'.
China Daily, de officiële Engelstalige krant, zei dat hoewel Peking niet in de stemming was voor een gevecht, India niets zou moeten lezen over de 'ongewoon ingehouden' impasse.
'Als goede manieren niet werken, kan het uiteindelijk nodig zijn om onze aanpak te heroverwegen. Soms kan een frontale klap beter werken dan duizend pleidooien om een dromer wakker te maken', staat er.
