'Black Wall Street': Amerika's vergeten bloedbad
Joe Biden viert de 100ste verjaardag van het bloedbad van Tulsa met de belofte om 'de stilte op te vullen' over historisch racistisch geweld
De rassenrellen in Tulsa van 1921
Joe Biden heeft de honderdste verjaardag gevierd van een bloedbad dat een zwarte wijk in Tulsa verwoestte, en beschrijft de gebeurtenissen als zo gruwelijk, zo gruwelijk, zo pijnlijk dat ze niet kunnen worden begraven.
De herdenking door de president van de dood van honderden zwarte mensen die een eeuw geleden door een blanke menigte zijn vermoord, valt samen met een nationale afrekening over raciale gerechtigheid, mede veroorzaakt door de moord op George Floyd een jaar geleden, de Associated Press rapporten.
Biden zei dat hij de erfenis van het bloedbad in Tulsa aan de orde stelde om de stilte te vullen, eraan toevoegend dat alleen omdat de geschiedenis zwijgt, dit niet betekent dat het niet heeft plaatsgevonden. De president beschreef het geweld in 1921 als een letterlijke hel en zei: We kunnen niet zomaar kiezen wat we willen weten, en niet wat we zouden moeten weten.
Het bloedbad van Tulsa
Het geweld in 1921 begon op 31 mei na een ontmoeting tussen Dick Rowland, een zwarte 19-jarige schoenpoetser, en een blanke 17-jarige liftbediende, Sarah Page. Hoewel de exacte aard van de ontmoeting onduidelijk is - sommige rapporten suggereren dat hij per ongeluk op haar voet stond - verspreidden geruchten dat Rowland Page had verkracht en vormde zich een woedende menigte buiten het plaatselijke gerechtsgebouw.
Na enkele uren benaderde een blanke een lange Afro-Amerikaanse veteraan uit de Eerste Wereldoorlog die een revolver uit het leger droeg, schrijft Scott Ellsworth, hoogleraar Afro-Amerikaanse en Afrikaanse studies aan de Universiteit van Michigan. Het paar wisselde woorden en er klonk een schot.
Bijna onmiddellijk openden leden van de blanke menigte - en mogelijk enkele wetshandhavers - het vuur op de Afro-Amerikaanse mannen, die zelf salvo's terugbrachten, zegt Ellsworth. De rellen breidden zich uit naar de zwarte wijk Greenwood, bijgenaamd Black Wall Street vanwege zijn welvarende zwarte bedrijven en bloeiende professionele klasse.
Op het hoogtepunt van Tulsa waren er ongeveer 200 zwarte organisaties in het gebied en minstens vier miljonairs, De tijden rapporten. Tijdens het daaropvolgende geweld werden luxe winkels en luxe restaurants, dokterspraktijken en theaters echter met de grond gelijk gemaakt door de blanke menigte.
De burgemeester van Tulsa, T.D. Evans, beloofde in de uren na de rampspoed om de beschadigde zwarte gebieden te herbouwen, voegt de krant eraan toe. Maar een paar dagen later kwam hij terug op zijn beslissing, wat inhield dat hoewel delen van het gebied werden hersteld, het geld nooit beschikbaar werd gesteld om de vroegere welvaart van het gebied te herstellen.
NAAR verslag 2001 in opdracht van de deelstaatregering van Oklahoma bewijs gevonden dat functionarissen actief samenspanden met de menigte, waarbij tientallen blanke mannen afgevaardigden werden en hen van wapens en munitie voorzien. Ooggetuigen zouden later getuigen dat tweedekkers van een nabijgelegen vliegveld brandbommen op Greenwood uit de lucht lieten vallen.
Officiële rapporten stellen het dodental op 39, maar het rapport van de commissie van 2001 en historische verslagen gerapporteerd door verschillende media, waaronder CNN , zeggen dat het aantal waarschijnlijk maar liefst 300 zal zijn. Meer dan 35 blokken werden vernietigd, samen met meer dan 1.200 huizen, volgens Smithsonian Magazine .
Amerika's andere vergeten bloedbaden
De Elaine rassenrellen van 1919
In Elaine, Arkansas, probeerde een groep blanke mannen een bijeenkomst van zwarte pachters te verbreken die probeerden een vakbond te vormen, volgens verschillende rapporten destijds. Een blanke man werd neergeschoten en gedood in de stand-off. Terwijl het nieuws zich verspreidde, stroomden gewapende blanke mannen uit naburige steden Elaine binnen om te helpen bij het onderdrukken van wat werd beschreven als een opstand. De confrontatie leidde tot een van Amerika's meest dodelijke bloedbaden.
Walter F. White, een NAACP-functionaris (National Association for the Advancement of Colored People) die naar Elaine is gestuurd om getuigen te interviewen, gemeld dat er op negers werd gejaagd en dat er 250 als beesten werden neergeschoten.
Het exacte aantal doden is niet bekend, maar degenen die het overleefden werden zwaar behandeld. In totaal werden 77 zwarte burgers - en geen blanken - berecht en veroordeeld voor hun vermeende rol in de rellen, volgens HuffPost .
De rode zomer van 1919
In de zomer van 1919 explodeerden de sluimerende raciale en economische spanningen. Tussen mei en oktober registreerde het Amerikaanse ministerie van Arbeid minstens 25 incidenten van massaal racistisch geweld in steden als Chicago, Washington DC, Omaha en Knoxville.
