Valerie Trierweiler's ziekenhuisverblijf laat Hollande spelen voor tijd
Door langdurig ziekenhuisbezoek kan de aarzelende president de beslissing over zijn keuze voor First Lady uitstellen
2012 AFP
WAT is er aan de hand in de Eerste Menage van Frankrijk? Binnen enkele uren nadat Valerie Trierweiler vernam dat haar partner, Francois Hollande, een affaire had gehad met een 18 jaar jongere actrice, werd Trierweiler met een grote blues - een ernstig geval van depressie.
De suggestie was dat de inwonende vriendin van de president en de soi-disant First Lady van Frankrijk een weekend in bed nodig had om de schok te boven te komen en dat ze maandag vrij zou zijn. In plaats daarvan werd gistermiddag gemeld dat ze er nog niet uit zou komen - inderdaad, haar verblijf in het ziekenhuis zou 'voor onbepaalde tijd' zijn, totdat artsen beslissen dat ze hersteld is.
Niemand zou de pijn van Trierweiler in twijfel willen trekken bij het ontdekken van Hollande's geheime affaire met Julie Gayat - hij zou het naar verluidt slechts enkele uren eerder hebben bekend Dichter tijdschrift kwam vrijdag in de nieuwskiosken - maar ze is nooit het Franse publiek opgevallen als een meisje dat het ruikende zout nodig heeft. Ze is een stoere meid die haar rol speelde in Hollande's beslissing om Segolene Royale, de moeder van zijn vier kinderen, te verlaten.
Niemand doet hypochondrie beter dan de Fransen, natuurlijk, maar toch lijkt een grenzeloze periode in het ziekenhuis een beetje overdreven.
Zoekend naar antwoorden in de politieke columns van Le Monde of Le Figaro leidt je een doodlopende straat op: dit is niet eens een schandaal wat het Franse establishment betreft - of tenminste, als er een schandaal is, is het dat Closer het lef had om het recht van de president op privacy te schenden. Niemand stelt de vragen die ze in Groot-Brittannië zouden stellen als dit bijvoorbeeld het huishouden van Cameron in crisis was: als zijn vrouw/vriendin hem niet kan vertrouwen, waarom zouden wij, het publiek dan? Heeft hij geen land om te leiden?
In het tijdperk van online journalistiek hebben we tenminste het Franse publiek om ons te helpen. Onder de vele opmerkingen aan de voet van het verslag van gisteren over: De website van Le Monde over het verlengde verblijf van Trierweiler in het ziekenhuis zijn er een handvol die de maat lijken te hebben van het eerste paar.
Als ze gelijk hebben, draait het allemaal om de presidentiële persconferentie vanmiddag (15.30 uur Engelse tijd) in het Elysee Palace - een evenement dat oorspronkelijk bedoeld was om het nieuwjaarsbeleid van Hollande aan te pakken om de werkloosheid en de Franse recessie aan te pakken, maar nu voorbestemd om te worden overschaduwd door het lot van de First Lady.
Zoals een van de commentatoren op het rapport van Le Monde, Harry Zotto, het stelt: 'Het zal veel eenvoudiger zijn voor Francois Hollande om te zeggen: 'Omdat Valerie in het ziekenhuis is opgenomen, begrijp je dat ik daar niet over kan praten'. Als ze het ziekenhuis had verlaten, zou hij een beslissing moeten nemen. Zoals altijd speelt hij voor de tijd.'
Een andere commentator, Emilio Alba, schrijft: 'Het had kunnen worden voorspeld: je wijst een vrouw die bedlegerig is niet af. Zolang ze in het ziekenhuis ligt, is het tenminste de status quo. De Gayet-vrouw zal moeten wachten.'
Kortom, Zotto en Alba behoren tot de velen die dit zien als het zoveelste voorbeeld van de aarzeling en besluiteloosheid van een hopeloze president. Hij moet beslissen wie zijn 'First Lady' is en ermee doorgaan. Als dat betekent dat je Valerie Trierweiler uit het Elyseepaleis moet gooien, dan moet dat maar.
Ervan uitgaande dat Valerie niet in een dwangbuis naar het ziekenhuis werd gesleept, waarom zou ze dan akkoord gaan om haar hoofd laag te houden in het ziekenhuis tot de persconferentie voorbij is? Want ook zij heeft tijd nodig om over haar positie na te denken.
Volgens berichten van vrienden was ze oprecht geschrokken van het nieuws over de affaire. Als gevolg hiervan is ze publiekelijk vernederd, terwijl degenen die haar status in het Elyseepaleis lang in twijfel hebben getrokken - het gevolg van het personeel, de limo's en privéjets die haar ter beschikking staan, de glamoureuze reizen naar het buitenland aan de arm van Hollande - een velddag hebben. kosten.
Toen de geruchten rond het vorige presidentschap in 2010 de ronde deden, was er niet zo'n gevoel van vernedering omdat beide feestjes zouden hebben zaken - Carla Bruni met een jonge muzikant en Nicolas Sarkozy met een van zijn ministers. Trierweiler, zo lijkt het, had niet zo'n gezichtsbesparende, tit-for-tat-regeling.
Gisteren, de Parijzenaar meldde dat een 'vriend' van Trierweiler zei dat ze bereid zou zijn Hollande te vergeven als hij de affaire zou opgeven - maar doet de president dat? wil vergeven worden? Laurence Piau, redacteur van Closer, beweert dat hij van de actrice houdt en hun toekomst samen ziet.
Vreemd genoeg is er in Parijs weinig commentaar op de vraag of Julie Gayet haar clandestiene relatie met Hollande op een meer permanente basis zou willen zetten. Macht is misschien een afrodisiacum, maar is het ook zo'n afrodisiacum?
Als het erop aankomt dat Trierweiler Hollande verlaat, en Gayet zich opmaakt voor nieuwe gordijnen in het Elysee-boudoir, dan is er in ieder geval één ding waar de actrice op kan vertrouwen: de zeer impopulaire Hollande is een dode, eenmalig president. In 2017 zal ze daar weg zijn.
