Hollande en de actrice: goed of slecht voor zijn dalende kijkcijfers?
De Franse presidentiële affaire herinnert eraan dat de nieuwe man in het Elysee-paleis DSK moest zijn...

2012 AFP
Het Franse tijdschrift Closer heeft dit keer in ieder geval een lekkere primeur. Toen het voor het laatst golven maakte, was het met illegale lange-lensfoto's gemaakt van Kate, hertogin van Cambridge, topless ontspannend bij een privézwembad in de Provence.
Deze keer hebben ze de bonen gemorst dat Francois Hollande, de minst charismatische president die de Fransen zich kunnen herinneren, een geheime affaire heeft gehad met een Parijse filmactrice, Julie Gayet.
Terwijl Hollande overweegt het tijdschrift aan te klagen wegens inbreuk op zijn privacy, hebben noch hij, noch Gayet de relatie tot nu toe ontkend. Foto's in Closer of Hollande (blijkbaar - hij draagt een helm) die op de achterkant van een scooter bij Gayet's flat aankomt en van zijn lijfwacht die 's ochtends croissants op hetzelfde adres bezorgt, suggereren dat het geen zin heeft om te doen alsof er niets aan de hand is.
De grote vraag is of het Franse publiek het recht van Hollande op privacy zal steunen – en zijn recht om zijn inwonende vriendin te bedriegen, de angstaanjagende Valerie Trierweiler, die algemeen wordt beschouwd als de First Lady van het land.
Hollande is zeker niet de eerste Franse president die een minnares heeft - Giscard d'Estaing, Mitterand en Chirac speelden allemaal weg. Maar hoewel collega-politici en commentatoren knikten en knipogen, werden hun clandestiene zaken tijdens hun voorzitterschap nooit publiekelijk onthuld.
Paris Match wachtte tot 1994, heel dicht bij het einde van zijn lange presidentschap, voordat hij het beroemde verhaal onthulde dat Mitterand een geheime dochter had, Mazarine, door zijn langdurige minnares Anne Pingeot.
Maar geen enkele vorige president was zo impopulair als Hollande. Zijn goedkeuringscijfer schommelt rond de 20 procent en is vorig jaar op een bepaald moment gedaald tot slechts 15 procent.
Van buitenaf bekeken, is het moeilijk te geloven wat een ramp deze president door de meerderheid van de Fransen wordt beschouwd - niet alleen onder de groeiende gelederen van het rechtse Front National, maar zelfs onder goede socialisten.
Hij heeft de grote problemen uit de weg geruimd - de bankiers zijn de ene dag schurken, de volgende bijvoorbeeld goeden - en hij heeft nul inspiratie gegeven aan een land dat wordt geteisterd door werkloosheid en inflatie. Voor veel Fransen is hij een lachertje.
Dus, zal de onthulling van zijn affaire hem helpen of hinderen?
Tegen het doet hem veel goed dat hij vorm heeft op dit gebied en het heeft tot nu toe niet geholpen. Hij begon zijn affaire met Valerie Trierweiler terwijl hij nog bij Segolene Royale was, de moeder van zijn vier kinderen. Het heeft hem nauwelijks de reputatie van een dekhengst gegeven.
Voor het heeft een positief effect op de algemene laissez-fair houding van de Fransen tegenover hun leiders die minnaressen hebben. Toen Nicolas Sarkozy in 2010 werd beschuldigd van het zien van de minister van ecologie achter de rug van Carla Bruni, zei de Franse psycholoog Maryse Vaillant dat vrouwen hun echtgenoten met buitenechtelijke affaires moeten verwelkomen als een teken van een gezond huwelijk.
De meesten doen het niet omdat ze niet langer van hun vrouw houden, zei ze. Integendeel, ze hebben gewoon ademruimte nodig. Als vrouwen eenmaal accepteren dat trouw niet natuurlijk maar cultureel is en dat ontrouw essentieel is voor het psychisch functioneren van bepaalde mannen die nog steeds erg verliefd zijn, kan dat heel bevrijdend zijn.'
Hollande zal misschien kijken naar het voorbeeld van Valery Giscard d'Estaing, president van 1974 tot 1981. Toen Giscard op een ochtend de Ferrari van zijn vriend, de filmmaker Roger Vadim, in een melkwagen op de Champs Elysee crashte, was het op grote schaal veronderstelde dat hij naar huis terugkeerde na een nacht met een actrice te hebben doorgebracht. Het resultaat? Zijn waarderingscijfers schoten omhoog.
Of zal de Franse smaak voor romantiek zijn aangetast door het Dominique Strauss-Kahn-schandaal? Het is de moeite waard eraan te denken dat als DSK er nooit achter was gekomen, hij de kandidaat van de socialisten zou zijn geweest bij de laatste presidentsverkiezingen en Hollande de grijze bijna-man zou zijn gebleven die hij altijd had willen zijn.
Velen aan de linkerkant in Frankrijk hebben het moeilijk gevonden om DSK te vergeven – niet voor zijn seksverslaving, maar voor het laten ontdekken van zijn peccadillo's en het opdringen van de hopeloze Hollande. Hoewel moet worden gezegd dat Closer veel meer dan zeven pagina's nodig zou hebben gehad om het verhaal van DSK's geflirt te vertellen als hij tot president was gekozen en alleen dan had zijn gewoonten blootgelegd.