Rachel Dolezal: wat betekent het om 'transraciaal' te zijn?
Waarom activisten zeggen dat de vergelijking tussen Dolezal en transgenders zowel zwarte als transgemeenschappen schaadt
Jerome Pollos Facebook
Rachel Dolezal, een blanke vrouw die bijna tien jaar lang deed alsof ze zwart was, heeft haar functie als voorzitter van de afdeling Spokane van de National Association for the Advancement of Colored People neergelegd.
In antwoord op vragen over haar ras in de nasleep van het schandaal dat uitbrak nadat haar ouders hadden onthuld dat ze van Europese afkomst was, heeft Dolezal zei dat ze 'identificeert als zwart', maar dat 'er veel complexiteiten zijn' aan de 'meerlagige kwestie', aldus Tijd tijdschrift .
Sommige commentatoren hebben parallellen getrokken tussen Dolezal en transgenders, door de term 'transraciaal' te gebruiken en te argumenteren dat als gender wordt geaccepteerd als een sociale constructie die kan veranderen, hetzelfde zou kunnen worden toegepast op ras.
'Als een biologische man zich als vrouw kan identificeren, kan een biologische blanke zich dan als zwart identificeren?' vraagt de Londen Avond Standaard 's Sam Leith.
Nee, zegt Meredith Talusan. Als transgendervrouw van kleur stelt ze dat een dergelijke vergelijking niet alleen onnauwkeurig is, maar ook zeer beledigend en onthult ze 'de enorme onverdraagzaamheid' die veel mensen hebben tegen de transgemeenschap.
'Het fundamentele verschil tussen de acties van Dolezal en die van transgenders is dat haar beslissing om zich als zwart te identificeren een actieve keuze was, terwijl de beslissing van transgenders om over te stappen bijna altijd onvrijwillig is', schrijft ze in de bewaker .
Ze stelt dat hoewel Dolezal ervoor koos om zich als zwart te identificeren voor politieke doeleinden of om haar carrière vooruit te helpen, het geen voordeel heeft om over te stappen als ze niet trans is. In feite worden transgenders geconfronteerd met onevenredige niveaus van vooroordelen, discriminatie en geweld.
'Transgenders hebben niet eens de wettelijke bescherming - zoals wetten die de toegang tot huisvesting, openbare huisvesting en werkgelegenheid beschermen - waar zwarte mensen en andere raciale minderheden zo hard voor hebben gevochten', zegt Talusan.
De Huffington Post 's Zeba Blay is het daarmee eens, met het argument dat de vergelijking discussies over transgender-identiteit en -kwesties verstoort, inspeelt op raciale stereotypen en het valse idee bestendigt dat het mogelijk is om een ras te 'voelen'.
'Als blanke vrouw behoudt Dolezal haar voorrecht; ze kan de doosvlechten eruit halen en de zelfbruiner uittrekken en de wereld rond navigeren zonder het stigma dat eraan verbonden is om echt zwart te zijn', zegt Blay. 'Haar connectie met raciale onderdrukking is iets waar ze volledige controle over heeft, een kostuum dat ze kan aan- en uittrekken zoals ze wil.'
Twitter-gebruikers reageerden op dezelfde manier en voerden aan dat de term 'transraciaal' - wanneer gebruikt om Dolezal te beschrijven - aanstootgevend is en zowel zwarte als transgendergemeenschappen schaadt.
Transraciaal is in feite een gevestigde term, schrijft Ellie Freeman in Media gediversifieerd . '[Maar] het betekent niet wat Rachel Dolezal denkt dat het betekent', zegt ze. De term wordt in een academische context gebruikt om te verwijzen naar 'interraciale geadopteerden' - mensen die zijn opgegroeid in een andere cultuur of ras dan de hunne.
'Omdat ze is opgevoed door haar blanke ouders en ervoor heeft gekozen om zich te identificeren als een persoon van een ander ras, mag Dolezal deze term niet gebruiken', zegt Freeman.
