Mein Kampf: is Hitlers manifest te gevaarlijk om gelezen te worden?
Autobiografie wordt voor het eerst sinds de Tweede Wereldoorlog uitgebracht, maar velen vinden dat publicatie moet worden geblokkeerd
2012 AFP
Een van de meest controversiële literaire werken in de geschiedenis zal volgende maand opnieuw worden gepubliceerd in Duitsland, ondanks wijdverbreide tegenstand.
Mein Kampf zal voor het eerst sinds het einde van de Tweede Wereldoorlog in de boekhandels van het land verkrijgbaar zijn zodra het auteursrecht op Hitlers memoires aan het eind van het jaar afloopt.
Naar verwachting zullen in januari tot 4.000 exemplaren van het boek worden gepubliceerd door het Duitse Instituut voor Hedendaagse Geschiedenis en zal het daadwerkelijk worden gefinancierd door de belastingbetaler van het land.
Het genootschap dringt erop aan dat het boek, dat kritische aantekeningen en analyses door wetenschappers bevat, zal dienen als een essentieel academisch hulpmiddel en dat de toegang ertoe beperkt zal zijn.
'Het doel van deze editie is dus om Mein Kampf te presenteren als een saillant brondocument voor de hedendaagse geschiedenis, om de context te beschrijven van het ontstaan van Hitlers wereldbeeld', stond er.
Maar het besluit om het nazi-manifest opnieuw te publiceren in een tijd van toenemend antisemitisme in Europa heeft geleid tot felle kritiek van Joodse groeperingen in Duitsland en waarschuwingen dat het neo-nazi-sentiment zou kunnen aanwakkeren.
Hoe is het om te lezen?
Hitler schreef het boek in 1923 terwijl hij gevangen zat in een Beierse gevangenis. Mein Kampf, deels autobiografie, deels anticommunistische propaganda, beschrijft Hitlers opvattingen over Arische 'raciale zuiverheid' en legt de basis voor de Holocaust.
Als je het leest, krijg je een 'misselijkmakend gevoel van afschuw', zegt Esquire 's Stephen Marche. In het 700 pagina's tellende handboek schrijft Hitler: 'Joden zullen de eeuwige parasiet blijven, een freeloader die zich als een kwaadaardige bacterie snel verspreidt wanneer er een vruchtbare voedingsbodem voor wordt vrijgemaakt.'
Afgezien van het onderwerp, zegt Marche dat het boek goed is geschreven. 'De passie is aanstekelijk, het proza is helder', zegt hij. 'Het wonder van het boek is hoe beknopt de absolute waanzin ervan is.'
Maar anderen beweren dat Hitlers schrijfstijl saai en fantasieloos is. Een nieuwere versie van het boek is bewerkt door de Britse historicus Donald Cameron Watt. In zijn inleiding schreef hij dat het was: 'langdradig, saai, bombastisch, repetitief en buitengewoon slecht geschreven.'
Soms is het boek gewoon 'plain barmy', zegt de Dagelijks telegram 's Guy Walters. Een van die passages luidt: 'De judaïsering van ons geestelijk leven en de mammonisering van onze paringsdrift bederft vroeg of laat onze hele nieuwe generatie.'
Waarom zouden we het niet lezen?
'Dit boek is te gevaarlijk voor het grote publiek', zegt de historicus van de Bayerische Staatsbibliotheek, die de originele kopie moet bewaken. Joodse groepen zijn het daarmee eens en zeggen dat er geen rechtvaardiging kan zijn voor de herpublicatie van het boek, zelfs niet met academische aantekeningen.
'Kun je de duivel annoteren?' zei Levi Salomon, woordvoerder van het in Berlijn gevestigde Joods Forum voor Democratie en Tegen Antisemitisme. 'Dit boek staat buiten de menselijke logica.'
Waarom zouden we het moeten lezen?
Academici voeren al lang campagne voor de heruitgave van het boek, zegt Adam Kirsch in de nieuwe staatsman . 'Door Mein Kampf te veranderen in een totem van het kwaad, wiens titel ons doet beginnen te springen in schaduwen, versterken we alleen maar de donkere glamour ervan', zegt hij.
Het is ook van vitaal belang dat mensen de theorieën achter het nazisme kennen en begrijpen om herhaling van de fouten uit het verleden te voorkomen. 'Mein Kampf is niet alleen het verhaal van een man, of een land, of een tijd,' zegt Marche. Het is een diagram van hoe de psychoticus werkelijkheid kan worden, een vorm van politiek die moet worden begrepen, omdat hij zijn auteur al lang heeft overleefd.'
Hitler loog niet over zijn doelen en wat hij bereid was te doen om ze te bereiken; hij schetste ze minutieus in zijn autobiografie. Marche stelt dat het boek moet dienen als een waarschuwing voor de opkomst van extreemrechtse haatgroepen in Europa, zoals de Gouden Dageraad in Griekenland.
'Het is niet alleen pantomime. Ze menen wat ze zeggen. We moeten ze op hun woord geloven.'
