Maps to the Stars - recensies van 'nachtmerrieachtige' Hollywood-satire
De 'lugubere' film van David Cronenberg legt de humor en horrorlevens van Hollywood bloot

Wat je moet weten
David Cronenbergs satirische drama Maps to the Stars draait vandaag in de Britse bioscopen. De Canadese regisseur Cronenberg is vooral bekend als meester van 'body horror' en voor films als Naked Lunch, The Fly en Scanners. Meer recent regisseerde hij Eastern Promises en A Dangerous Method.
In Maps to the Stars speelt Mia Wasikowska Agatha, een fysiek en emotioneel gehavende jonge vrouw die werk krijgt als de persoonlijke assistent van de ouder wordende Hollywood-diva Havana (Julianne Moore), terwijl ze probeert opnieuw contact te maken met haar door beroemdheden geobsedeerde familie. Met Robert Pattinson en John Cusack.
Wat de critici leuk vinden?
De 'lugubere' nieuwe speelfilm van David Cronenberg wordt ergens tussen horror en satire geplaatst, en portretteert een stad waar gewone menselijke waarden volledig verdraaid zijn, zegt Geoffrey MacNab in De onafhankelijke . Soms speelt het als een komedie, maar de humor vervaagt naarmate we geleidelijk sympathie beginnen te krijgen voor deze wanhopige en gekwelde personages.
Er zit zoveel in deze 'nachtmerachtig meeslepende' film dat één keer kijken teveel is, en lang niet genoeg, zegt Robbie Collin in de Dagelijks telegram . Cronenberg heeft een film gemaakt die je niet meer wilt zien – en dan zien en weer ongezien.
De horrormaestro 'schraapt het oppervlak van Hollywood weg om een magnifieke Cronenbergiaanse uitbarsting van gemartelde families, laakbaar gedrag en extreem geweld te ontdekken', zegt Ian Nathan in rijk . Het is zijn meest cynische stukje sangfroid sinds Videodrome, maar ook zijn grappigste.
Wat ze niet leuk vinden?
Het is 'een aangrijpende en buitengewoon gruwelijke film over hedendaags Hollywood - positief vivisectioneel in zijn sadisme en minachting', zegt Peter Bradshaw in de bewaker . Het is gespannen en eng en misschien te extravagant cynisch om helemaal eerlijk te zijn over Hollywood, maar het heeft een soort Jacobijnse kracht.