Instant Opinion: de anti-lockdown-houding van Zweden 'een les voor Groot-Brittannië'
Jouw gids voor de beste columns en commentaren op maandag 28 september

Jonathan Nackstrand / AFP via Getty Images
De dagelijkse samenvatting van de Week belicht de vijf beste opiniestukken uit de Britse en internationale media, met fragmenten van elk.
1. Clare Foges in The Times
over kwaliteit van leven tijdens een pandemie
De Covid-houding van Zweden is een les voor Groot-Brittannië
Ik ben hier niet om een politiek statement te maken over Covid-19, maar omdat mijn man een werkuitwisseling regelde in de Before Times, toen Whitty en Vallance misschien gewoon een tv-detectiveduo waren. Een ongeluk dus dat we hier zijn terwijl de beperkingen in Groot-Brittannië strenger worden, en eerlijk gezegd een gelukkige. Sinds onze aankomst hebben we het gewicht van de pandemiereactie van onze schouders gevoeld. Het begon in de taxi vanaf het vliegveld, toen ons vrolijk werd verteld dat we de maskers konden dumpen, en ging verder met de licht opwindende ervaring om de supermarkt zonder masker door te nemen. Natuurlijk, er zijn stickers op de vloer die vragen om een afstand van twee meter, maar de hele zaak wordt zo luchtig behandeld dat de lichte beklemming in de keel die ik in Britse winkels heb ontwikkeld, verdwenen is; de knipperende rode gevarenalarmen zijn afgestompt en de cortisolspiegels zijn gedaald. In cafés pakken we bestek uit een gedeelde pot, verzamelen wisselgeld zonder aan onzichtbare ziektekiemen te denken. Je zou bijna de benauwende coronawolk vergeten waar we een half jaar onder hebben geleefd.
2. Simon Jenkins in The Guardian
over de Tories die de controle terugnemen
De Tory-opstand tegen nieuwe coronavirusregels laat zien dat Johnson niet veilig is
De steun van [Boris Johnson] binnen de Tory-hiërarchie is puur gebaseerd op zijn succes in 2019 bij het behalen van een meerderheid van 80 in het Lagerhuis. Maar dit zijn geen normale tijden. De rating van Johnson daalt. Een peiling in het weekend toonde zijn populariteit en die van zijn partij die voor het eerst achter Labour en zijn leider Keir Starmer viel... Het is momenteel moeilijk om een machtsfocus in Groot-Brittannië te vinden. Er gaan geruchten over breuken tussen Johnsons geheimzinnige regeringswetenschappers en zijn populaire kanselier Rishi Sunak. Zijn machtige assistent, Dominic Cummings, is giftig voor zowel het kabinet als het parlement. Zoals in mei gebeurde, zorgt een leiderschapsvacuüm in Downing Street ervoor dat de macht onvermijdelijk naar de Commons afdrijft. Brady's amendement is nauwelijks schandalig. Het biedt de natie geruststelling en daarmee een veiligheidsklep voor Johnson. Het zou het parlement enige zeggenschap geven over een regering die nu helemaal op zee is. Het zou Johnson wat ruimte geven om te ademen. Hij heeft het nodig.
3. Ross Clark in The Daily Telegraph
op een stiekeme terugkeer naar Covid-beperkingen
We worden stiekem in een nieuwe lockdown gebracht
Ik begin me als een kikker te voelen in het spreekwoordelijke experiment - het experiment waarbij als je het dier in een pan met kokend water laat, het er recht uit springt, maar als je de temperatuur geleidelijk verhoogt, blijft het daar gewoon zitten en wordt het gekookt levend, niet beseffend in welk gevaar het verkeert. Ten eerste mochten we niet socializen in groepen van meer dan zes. Toen kregen de pubs te horen dat ze om 10 uur moesten sluiten. Nu blijkt dat ministers hebben overwogen om pubs en restaurants gedurende twee weken te sluiten in een groot deel van Noord-Engeland en mogelijk Londen, en alle sociale interactie te verbieden. Ondertussen worden de gebieden onder lokale afsluiting gestaag groter en fuseren ze om een groot deel van de bevolking van het land te dekken. Tegelijkertijd slinkt het aantal landen dat Britten mogen bezoeken zonder bij hun terugkeer twee weken in quarantaine te hoeven doorbrengen met de dag - het is nu gedaald tot slechts acht. In dit tempo zal binnen een week of twee alles in effectieve lockdown zijn, behalve de korhoenders. Maar ministers zullen nog steeds radiostudio's binnendringen en ons vertellen 'we willen koste wat kost een nationale lockdown vermijden'.
4. Sean O'Grady in The Independent
over de laatste controverse van de president
De belastingonthullingen van Trump zullen geen verschil maken voor de Amerikaanse verkiezingen
Het is vreemd dat Trump zijn eigen draaiboek is vergeten, en nu zegt dat de verhalen over dat hij weinig belasting betaalt ‘nepnieuws’ zijn, ‘ik betaal belasting’ toevoegen (wat meer normale niveaus impliceert), en kijken naar de Inland Revenue Service om hem te rechtvaardigen. Een advocaat van de Trump Organization zei dat Trump 'tientallen miljoenen dollars aan persoonlijke belastingen heeft betaald aan de federale overheid, inclusief het betalen van miljoenen aan persoonlijke belastingen sinds hij zijn kandidatuur in 2025 aankondigde'. Logischerwijs kan Trump het niet beide kanten op hebben. Of hij was slim en betaalde geen belasting, of hij betaalde wel belasting en hij is niet zo slim. Niet dat het er echter toe doet, in grimmige politieke termen. Het Amerikaanse volk heeft vele maanden geleden een besluit genomen over Trump en Biden. Trumps minachting voor het betalen voor ‘het moeras’ wordt gedeeld door zijn fanbase, en de meeste Amerikanen (zoals de meeste mensen waar dan ook) proberen hun belastingaanslagen zo laag mogelijk te houden.
5. Charles M. Blow in The New York Times
over de waarde van persoonlijke evenementen
We hebben geen debatten nodig
Ik kijk er niet naar uit dat Trump een scène maakt en leugens vertelt. Ik kijk niet uit naar de beoordelingen van de moderators. Ik kijk niet uit naar een hype. We kunnen dingen leren. Dat doen we vaak. En die dingen zijn het waard om te leren. Maar het belangrijkste is beleid en karakter. Inderdaad, we hebben geen behoefte aan een debat. Wat zal het ons echt vertellen dat we nog niet weten? Wat zal het echt onthullen? Het debat zal ons laten zien hoe de kandidaten praten en botsen. Het zal laten zien hoe ze reageren als ze worden aangevallen en hoe ze herstellen - of niet - als ze gekneusd zijn. Maar niets van dit alles zou, op dit late tijdstip, bepalend moeten zijn voor hoe iemand stemt. Trump dreigt actief onze democratie aan te vallen door te weigeren te zeggen dat hij de resultaten van een verkiezing zal accepteren als hij verliest, door te weigeren te zeggen dat hij zou zorgen voor een vreedzame machtsoverdracht van hem naar Biden. Hij valt onze democratie aan door het vertrouwen in de verkiezingen te ondermijnen en door te liegen over stemmen per post, een noodzaak voor velen tijdens een pandemie.