Hoe is het leven in Noord-Korea?
Kluizenaarskoninkrijk onder groter toezicht te midden van toenemende zorgen over politieke stabiliteit in de regio
Noord-Koreanen hebben toestemming nodig om in hoofdstad Pyongyang te wonen
Kyodo-nieuws 2016
Terwijl Donald Trump deze week een ontmoeting heeft met de Noord-Koreaanse leider Kim Jong Un in Singapore, hopen velen dat de Amerikaanse president de kwestie van de mensenrechten aan de orde zal stellen.
Op de vraag van een verslaggever tijdens het weekend of hij zijn bezorgdheid zou uiten over de goelags in Noord-Korea, of de gevangeniskampen, zei Trump dat alle problemen op de top zouden komen, meldt het rapport. CBS Nieuws .
Het dagelijkse leven in Noord-Korea is de afgelopen jaren meer onder de loep genomen, omdat de zorgen over de politieke stabiliteit in de regio zijn toegenomen.
Als je de Sovjet-Unie onder Stalin hebt samengevoegd met een oud Chinees rijk, vermengd met... The Truman Show en maakte het hele ding Holocaust-achtig, je hebt het moderne Noord-Korea, zegt: HuffPost ’s Tim Urban.
Het is een dictatuur van de meest extreme soort, een persoonlijkheidscultus die verder gaat dan alles wat Stalin of Mao zich had kunnen voorstellen, vervolgt Urban, eraan toevoegend dat het geheime land zowel de buitenwereld als zijn eigen mensen volledig in het ongewisse laat over elkaar - een echte kluizenaar koninkrijk.
Dus hoe is het leven in Noord-Korea?
Een echt repressieve staat
Human Rights Watch beschrijft Noord-Korea als een van de meest repressieve autoritaire staten ter wereld.
Volgens de invloedrijke NGO beknot het regime alle fundamentele mensenrechten, waaronder de vrijheid van meningsuiting, vergadering en vereniging, en de vrijheid om religie te beoefenen. Het verbiedt elke georganiseerde politieke oppositie, onafhankelijke media, vrije vakbonden en onafhankelijke maatschappelijke organisaties. Willekeurige arrestaties, martelingen in hechtenis, dwangarbeid en openbare executies zorgen voor een sfeer van angst en controle.
Een rapport uit 2017 van de Internationale Orde van Advocaten (IBA) schat dat het noorden tussen de 80.000 en 130.000 politieke gevangenen vasthoudt, die hevig worden vervolgd.
Volgens het rapport gaat het onder meer om systematische moord (inclusief kindermoord), marteling, vervolging van christenen, verkrachting, gedwongen abortussen, hongersnood en overwerk met talloze doden tot gevolg.
De IBA beschrijft specifieke incidenten van gevangenen die werden gemarteld en vermoord vanwege hun religieuze overtuiging, waarbij Noord-Koreaanse functionarissen werden verteld om het zaad van [christelijke] reactionairen uit te roeien.
Dagelijkse strijd
Alle Noord-Koreanen hebben toestemming nodig om in de hoofdstad Pyongyang te wonen (er zijn wegversperringen in de straten van de stad om ongeoorloofd reizen te voorkomen). De meeste inwoners van Pyongyang zijn aanhangers van de regerende Arbeiderspartij van Korea (WPK), die een hogere positie in de samenleving heeft.
Een groot deel van de stad heeft een alternatieve opschorting van het elektriciteitsvoorzieningssysteem, wat betekent dat wanneer gebouwen aan de ene kant van de straat worden verduisterd, de andere kant van de straat stroom krijgt. Wanneer de omschakelingstijd aanbreekt, is er een waanzinnige stroom van kinderen die naar de appartementen van hun vrienden aan de overkant van de weg gaan, zegt Paul, de Franse auteur van Noord-Korea: staat Paranoia .
Door de schaarste aan auto's, de vroege nachten, het ontbreken van uitgaansgelegenheden en de elektriciteitstekorten is Pyongyang tegen middernacht in feite een spookstad, en dat blijft zo tot de volgende dag zes uur, vervolgt hij.
Boodschappen doen is even problematisch. Nietjes zoals sojasaus, sojabonenpasta, zout en olie, maar ook tandpasta, zeep, ondergoed en schoenen zijn snel uitverkocht, zegt French.
Het aanbod aan etenswaren is zeer beperkt. Het hoofdbestanddeel van het Noord-Koreaanse dieet is rijst, hoewel er soms brood beschikbaar is, vergezeld van een vorm van boter die vaak ranzig is, voegt hij eraan toe.
Buiten de hoofdstad verdwijnen alle gebouwen van grootsheid snel, behalve de grote bronzen beelden van de Eeuwige President Kim Il Sung, grootvader van Kim Jong Un, zegt reisblog Tijdreizen Schildpad . Groene velden met maïs en rijst strekken zich uit van de weg naar de bergen aan de horizon, maar dit logenstraft de armoede en de rustieke levensstijl van de burgers, merkt de site op.
Gedwongen feesten
De Mass Games vinden elke zomer drie maanden lang vier dagen per week plaats. Er zijn 100.000 artiesten bij betrokken, waaronder veel jonge kinderen, die de glorieuze geschiedenis en bloeiende moderniteit van Noord-Korea uitbeelden, zegt Urban van HuffPost. De achtergrond is een prachtig wandtapijt gemaakt van 20.000 kinderen die grote gekleurde kaarten vasthouden.
De Spelen vatten Noord-Korea perfect samen, voegt hij eraan toe, als een evenement dat is gericht op propaganda, het collectieve boven het individu benadrukt en gezien de stand van zaken geen zin heeft als prioriteit.
Een reden om te vertrekken
Het aantal succesvolle overlopers bereikte een piek in 2009, toen 2.914 Noord-Koreanen in Zuid-Korea arriveerden, maar sindsdien is het aantal meer dan gehalveerd. Slechts 1.418 haalden de oversteek in 2016, volgens de laatste cijfers van Ministerie van Eenwording van Zuid-Korea , dat voor het volgende jaar een nog kleiner cijfer voorspelt.
Verhoogde grenscontroles door zowel Noord-Korea als China worden beschouwd als de belangrijkste reden voor de daling, CNN rapporten.
Maar in toenemende mate ontvluchten Noord-Koreanen hun totalitaire staat niet omdat ze honger hebben, zoals ze deden in de ongeveer 15 jaar na het uitbreken van een verwoestende hongersnood in het midden van de jaren negentig. Nu gaan ze weg omdat ze gedesillusioneerd zijn, zegt De Washington Post .
De marktactiviteit explodeert en daarmee komt een stroom van informatie op gang, of het nu gaat om kletspraatjes van handelaren die China binnenkomen of als soapseries die op USB-sticks worden geladen, legt de krant uit. En dit leidt ertoe dat veel Noord-Koreanen dromen op een manier die ze voorheen niet hadden.
