Het rentedebat
Is de schijnbare tegenslag van de Bank of England op inflatie gerechtvaardigd?
Wolken boven de stad: zijn er problemen in het verschiet?
Dan Kitwood/Getty Images
Economen bij Bank of America doen niet veel om de kerstsfeer op te krikken, zei Alistair Osborne in De tijden . Nadat ze de meer agressieve toon over de inflatie van de Bank of England (BoE) hadden opgemerkt, voorspellen ze een stijging tot 0,25% in december (van 0,1% nu), gevolgd door een verdere stijging van een kwartpunt in februari. De obligatiehandelaren van de stad zitten op dezelfde pagina. De rendementen op Britse staatsobligaties (gilts) – die de renteverwachtingen meestal weerspiegelen – klommen deze week naar een hoogste punt in tweeënhalf jaar van 1,19%. Zelfs als BoE-gouverneur Andrew Bailey het vuur wil vasthouden, kan hij moeite hebben om weerstand te bieden aan de druk van de markten om omhoog te gaan.
Bailey heeft eindelijk toegegeven dat hij zich zorgen maakt over... inflatie boven doel zijn. Mede-rentesteller Michael Saunders stelt dat markten terecht een tariefstijging aanzienlijk eerder inprijzen dan eerder werd verwacht. De taal is los genoeg om alle mogelijke uitkomsten mogelijk te maken, zei Nils Pratley in de bewaker , maar dit lijkt al op een opwarmingsoefening. Het goede nieuws voor kredietnemers is dat elke verschuiving van 0,1% naar 0,25% niet dramatisch kan worden genoemd. Toch ziet 2022 er ineens interessant uit. De geldmarkten zijn al geagiteerd, zei Tom Rees in De Daily Telegraph . Vrees voor stagflatie – waar prijzen en lonen stijgen, maar de economische groei traag blijft – hebben de weddenschappen tegen het pond doen stijgen. Transacties die zich verzekeren tegen een duik van het pond sterling ten opzichte van de dollar zijn sterk gestegen, ondanks de geruchten over hogere rentetarieven, die normaal gesproken de munt zouden ondersteunen. Dit houdt in dat handelaren in het pond sterling denken dat de inflatiedruk in het VK lastiger zou kunnen zijn dan elders.
Alternatief, zei: Bloomberg , kan het betekenen dat valutahandelaren denken dat de Bank of England op het punt staat een fout te maken - dat overijverige inspanningen om de inflatie te beteugelen de vooruitzichten voor groei en consumentenvertrouwen zullen verduisteren. Zeker, het tandengeknars over dreigende stagflatie ziet er enorm misplaatst uit. De groei in het VK zal dit jaar waarschijnlijk boven de 6% uitkomen – voorop de G7 – en de inflatie is lager dan in de VS. De paniek lijkt irrationeel. De BoE heeft te lang in de stimuleringsmodus gestaan zonder dat haar geloof op de proef werd gesteld. Maar nu lijkt het zijn vertrouwen te hebben verloren dat inflatie puur van voorbijgaande aard is. De rentetarieven voor wandelen gaan niet omlaag gas prijzen , meer vrachtwagenchauffeurs opleiden of meer microchips produceren. Waarom reageren op kosteninflatie in het buitenland met een botte hamer aan de vraagzijde? De Amerikaanse Fed en de Europese Centrale Bank hebben geen haast om de stimuleringsmaatregelen terug te schroeven. Groot-Brittannië lijkt het alleen te doen. Aangezien de centrale banken van de wereld in feite via de navelstreng met elkaar verbonden zijn, is dat een vervelende plek voor de BoE om zichzelf te vinden.
