Het probleem van de slavenarbeid in Italië
Mensenrechtenorganisaties beweren dat duizenden migranten worden gedwongen tot landbouwarbeid
Getty Images
Migranten die via de Middellandse Zee Italië binnenkomen, worden gedwongen tot dwangarbeid in verschillende bedrijfstakken in het hele land, waarschuwen experts en mensenrechtenorganisaties.
Door politieke instabiliteit en onrust in het Midden-Oosten en Noord-Afrika is het aantal migranten dat op de vlucht is voor een beter leven de afgelopen jaren exponentieel gegroeid, met een piek van 181.436 in 2016, de bewaker zegt. Veel van deze migranten hebben asiel gekregen in Italië, terwijl anderen geen papieren hebben.
Mensenrechtenorganisaties hebben alarm geslagen over de uitbuitende arbeidsomstandigheden van migranten in heel Italië. De Bronnencentrum voor zaken en mensenrechten wijst op de prevalentie van onregelmatig werk, lage lonen, buitensporig lange werktijden die niet worden gecompenseerd door overuren, gebrek aan gezondheid en veiligheid op het werk, beroepsziekten en geen toegang tot medische basishulp, beschamende levens- en hygiënische omstandigheden.
Hoeveel mensen zitten vast in slavernij?
De Wereldwijde slavernij-index (GSI), een jaarlijkse studie gepubliceerd door de Walk Free Foundation, zegt dat wanhopige migranten die in Italië aankomen en van wie hun asielaanvraag is afgewezen, vatbaar worden voor moderne slavernij als gevolg van corrupte rekruteringsbemiddelaars en beperkte overheidsmiddelen om met een dergelijke toestroom om te gaan.
De schijnwerpers zijn gericht op de landbouwsector, die vooral geconcentreerd is in het zuiden van Italië - een miljardenindustrie die afhankelijk is van de verkoop van tomaten, citrusvruchten, olijven en druiven over de hele wereld. Frankrijk24 meldt dat om kosten te besparen, mensen die grote boerderijen in het land bezitten, vaak een beroep doen op de goedkoopste arbeidskrachten: migrerende werknemers. Deze raken verstrikt in een systeem dat verwant is aan moderne slavernij.
De nieuwssite voegt eraan toe: Ze leven in geïmproviseerde kampen waar ze worden uitgebuit door de tussenpersonen die contact onderhouden met de boeren. Ze zitten vast met afmattend, onderbetaald werk... wat vaak hun enige optie is.
De GSI schat dat er in Italië ongeveer 50.000 tot slaaf gemaakte landarbeiders zijn, op een totaal van 145.000 mensen die in het hele land tot slaaf zijn gemaakt. Afgelopen najaar zei de VN dat nog eens 400.000 landarbeiders in Italië het risico lopen te worden uitgebuit.
Yvan Sanet, een 33-jarige anti-slavernij-activist uit Kameroen die ooit op een slaven-uitbuitende boerderij in Italië werkte, vertelde Tijd tijdschrift vorig jaar vertelde een aan de maffia gelieerde baas hem bij zijn aankomst in Italië dat hij tot $ 33 (£ 26) per dag kon verdienen met het vullen van kratten met tomaten.
Wat hij niet vermeldde, was dat de kosten van transport naar de velden zouden worden afgetrokken van zijn loon, samen met zijn water en zijn voedsel, zegt het tijdschrift.
Saagnet klaagde: aan het eind van de dag verdiende ik $ 4,50 (£ 3,55). Het was geen werk. Het was slavernij. Maar de meeste mensen hadden geen keus.
Wie controleert de industrie?
Deze illegale industrie staat grotendeels onder controle van talloze maffia-organisaties in Italië, waarvan de meeste in het zuiden zijn gevestigd. The Guardian meldt dat in Basilicata, Calabrië, Puglia en Sicilië, waar de meeste migranten terechtkomen, de maffia een parallel systeem van lokale heerschappij voert met haar eigen gewelddadige handhaving met zeer weinig en zeer corrupte werkplekinspecteurs.
De krant zegt dat lokale boeren punten komen ophalen in vrachtwagens op zoek naar i neri (de zwarten) en de grootste en sterkste kiezen voor losse arbeid, het oogsten van tomaten en citrusvruchten. Het beschrijft de scène als een vernederende vertoning, nog verergerd door het feit dat hun lonen deel uitmaken van de illegale economie die ongeveer 20% van het totale bbp van Italië uitmaakt.
Is migranten tegenhouden de oplossing?
De extreemrechtse Italiaanse minister van Binnenlandse Zaken en partijleider van de Liga, Matteo Salvini, die een sterk anti-immigratiestandpunt inneemt in de meeste kwesties, heeft de ernst van de situatie erkend en immigranten de nieuwe slaven genoemd. Maar waar hij met de beschuldigende vinger heeft gewezen, heeft tot enige controverse geleid.
Hoewel Salvini de rol van de maffia in de uitbuitende arbeidspraktijken van het land heeft afgewezen, gelooft hij dat de fout ligt bij de uit de hand gelopen migratie, waarvan hij beweert dat het de maffia helpt.
Als er geen migranten zouden zijn die wanhopig uitgebuit willen worden, zou het voor hen moeilijker zijn om zaken te doen, zegt hij, wat suggereert dat het stoppen van migratie een einde zou maken aan de georganiseerde misdaad.
De Italiaanse president Sergio Mattarella, een politieke rivaal van Salvini, heeft hekelde de opmerkingen als onverantwoordelijk en stelde in plaats daarvan dat alleen samenwerking dit fenomeen kan verslaan, met een Europese Unie die zich bewust is van haar waarden en verantwoordelijkheden.
Hij zegt: 'Geen enkel land is immuun voor deze systematische schending van de menselijke waardigheid en niemand mag de verleiding voelen om weg te kijken.
Ook de gouverneur van Puglia, Michele Emiliano, heeft afstand genomen van de aanpak van Salvini. Hij roept bedrijven in de regio op om het gangmastersysteem te doorbreken door migranten alleen legaal in dienst te nemen. CNN rapporten. Het persbureau zegt dat boeren die gangmasters gebruiken hun land in beslag kunnen nemen als gevolg van een strenge anti-uitbuitingswet die in 2016 is aangenomen. Degenen die arbeiders inhuren via gangmasters die arbeiders uitbuiten, kunnen tot acht jaar gevangenisstraf krijgen.
Het biedt slachtoffers van arbeidsuitbuiting dezelfde bescherming en middelen als slachtoffers van mensenhandel, zoals toegang tot beroepsopleidingsmogelijkheden.
goedkope goederen
In tegenstelling tot Salvini's onsympathieke kijk op de crisis, is Sagnet van mening dat de slavenarbeid in Italië grotendeels wordt vergemakkelijkt door de aanwezigheid van ultragoedkope goederen in Italiaanse supermarkten en winkels.
Het probleem is niet de maffia of de migranten. Het zijn de kosten van goedkope goederen, vertelde hij aan Time. Als retailers boeren vertellen dat ze tomaten maar voor 8¢ kilo zullen kopen, zegt Sanet, kunnen de boeren het normale loon niet betalen. Maar als de winkels meer vragen, gaan klanten ergens anders heen.
The Guardian meldt dat de georganiseerde misdaad en discountsupermarkten decennialang de prijs van rauwe producten hebben verlaagd, de betaling in de voedselvoorzieningsketen hebben verminderd en een systeem hebben gecreëerd dat onvermijdelijk de meest kwetsbaren bestraft.
Dit is geen comfortabele boodschap voor supermarkten, zegt Rachel Wilshaw, ethische handelsmanager bij Oxfam, maar door hun leveranciers commercieel zo hard onder druk te zetten dat ze alleen winst kunnen maken door werknemers uit te buiten, creëren supermarkten zelf de voorwaarden die kunnen resulteren in moderne slavernij in hun toeleveringsketen.
