52 ideeën die de wereld hebben veranderd: 28. Pensioen
Door te kunnen stoppen met werken en te genieten van een oude dag is er een hele nieuwe klasse van burgers ontstaan
Peter Macdiarmid/Getty Images
In deze serie kijkt The Week naar de ideeën en innovaties die onze kijk op de wereld blijvend hebben veranderd. Deze week staat pensioen in de schijnwerpers:
Met pensioen in 60 seconden
Met pensioen gaan is de praktijk om op een bepaalde leeftijd later in het leven uit dienst te treden en niet langer te werken voor de kost. Andere redenen om met pensioen te gaan zijn onder meer ziekte, een ongeval of het besluit om het personeelsbestand te verlaten omdat u financieel stabiel bent en het zich kunt veroorloven om niet te werken.
Sommige mensen kiezen ervoor om gedeeltelijk met pensioen te gaan, wat betekent dat ze een stap terug doen van een fulltime baan, maar toch enkele uren werken. Volgens usnews.com , zijn de voordelen van semi-pensionering onder meer dat u zich kunt concentreren op een sociaal leven, actief kunt blijven en een inkomen kunt genereren na het stoppen van een volledige baan.
Volgens Gezondheid van Havard , is er gemengd bewijs over de vraag of pensioen goed of slecht is voor uw gezondheid. Onderzoek heeft uitgewezen dat gepensioneerden 40% meer kans op een hartaanval of beroerte dan degenen die nog aan het werk waren , maar de medische uitgever merkt ook op dat er ook aanwijzingen zijn dat minder werk goed is voor de gezondheid van mensen op de lange termijn.
Het concept van pensionering bestaat al sinds ongeveer de 18e eeuw, maar als overheidsbeleid begon het in de late 19e eeuw en de 20e eeuw te worden overgenomen door landen.
Hoe heeft het zich ontwikkeld?
Levensverwachting vóór 1800 in het VK was onder de 40 jaar en het wereldgemiddelde was minder dan 30 jaar. Dit betekende dat de meeste mensen het personeelsbestand niet verlieten vanwege ouderdom of lichamelijke beperkingen; ze zijn gewoon overleden.
De dichtste echo's van wat we nu als pensionering zouden herkennen, vonden hun oorsprong in het oude Rome, waar het Romeinse leger een pensioen betaald aan degenen die militaire dienst hebben gedaan . The New York Times meldt ook dat de puriteinse beweging sprak over het verwijderen van oudere mensen van het personeelsbestand, waarbij de 18e-eeuwse auteur en minister Cotton Mather zei dat oudere mensen blij moeten zijn met het pensioen waarin je wordt ontslagen.
Halverwege de 19e eeuw begonnen Amerikaanse regeringsmedewerkers - zoals brandweerlieden, politie en leraren - een pensioen te ontvangen waardoor ze de financiële onafhankelijkheid kregen om met pensioen te gaan. Dit inspireerde de American Express Company om te lanceren het eerste particuliere pensioen in 1875 .
De grootste sprong voorwaarts in de ontwikkeling van het moderne pensioen kwam echter in 1883, aan de andere kant van de Atlantische Oceaan.
In een poging om de populariteit van het marxisme in Duitsland af te wenden, kondigde kanselier Otto von Bismarck aan dat 65-plussers konden stoppen met werken en een pensioen konden krijgen. In een 1881 brief waarin het beleid wordt voorgesteld aan de Duitse Reichstag , schreef de Duitse keizer Willem I: Degenen die door leeftijd en invaliditeit arbeidsongeschikt zijn, hebben een gegronde aanspraak op zorg van de staat.
Door de invoering van een pensioenleeftijd en pensioen werd Bismarck een socialist genoemd, een beschuldiging die hij weerlegde. Noem het socialisme of wat je maar wilt. Het is hetzelfde voor mij.
Acht jaar na het oorspronkelijke voorstel van Bismarck had de Duitse regering een pensioenstelsel ingevoerd voor burgers ouder dan 70 jaar. Deelname aan de pensioenregeling was niet vrijwillig en omvatte bijdragen van individuen, hun werkgever en de staat.
Pensioen groeide in populariteit na de industriële revolutie, maar de ontwikkeling ervan in de VS kwam tot stilstand door de Grote Depressie. Zoals de New York Times meldt, zorgde de ineenstorting van de Amerikaanse economie ervoor dat veel arbeiders geen geld hadden om met pensioen te gaan. Met pensioen gaan was een noodzakelijke aanpassing en dat wist iedereen, maar de oude mannen gingen niet stilletjes aan de slag, schrijft journalist Mary-Lou Weisman.
Het idee dat oudere mensen zouden stoppen met werken voor geld als ze er genoeg voor zouden krijgen, raakte wijdverbreid. In 1933 stelde Francis Townsend, een Californische arts, een plan voor om op 60-jarige leeftijd verplicht met pensioen te gaan. In ruil daarvoor zouden individuen een uitkering krijgen van maximaal $ 200 per maand.
Het plan werd bekend als Het Townsend-plan en leidde ertoe dat president Franklin D. Roosevelt de Social Security Act van 1935 invoerde. Volgens: geschiedenis.com , de wet verankerde in de wet een ouderdomsplan dat, op aandringen van Roosevelt, zou worden gefinancierd door individuele bijdragen van werknemers.
Het ouderdomspensioen heeft een veel langere geschiedenis in het VK en is ingevoerd om pensionering te vergemakkelijken als onderdeel van de People's Budget van 1909 van de liberale kanselier David Lloyd George. Het pensioen betekende dat mensen ouder dan 70 vijf shilling per week zouden krijgen (ongeveer £ 14 in het geld van vandaag). Op dat moment was de gemiddelde levensverwachting 47, volgens De Daily Telegraph .
In Aziatische landen sluiten de moderne pensioenwetten nauw aan bij die van westerse landen. Historisch gezien heeft de regio echter gezien dat ouderen met meer respect werden behandeld en dat er minder van hen werd verwacht dat ze aan het werk waren. Individuen worden verlost van de last van arbeid in economische productie, maar idealiter is er geen afname in hun status, prestige of invloed binnen het gezin en de gemeenschap, melden de auteurs van Cross-culturele perspectieven op het concept van pensioen .
In 1951 onderzocht de Amerikaanse technologiegigant Corning waarom pensioen niet zo populair was in het Westen. Tijdens dat rondetafelgesprek merkte de in India geboren Amerikaanse schrijver en onderzoeker over oosterse cultuur, Santha Rama Rau, op dat: Amerikanen hadden niet het vermogen om te genieten van niets doen . Volgens Stichting geestelijke gezondheid cijfers, een op de vijf van de huidige gepensioneerden ervaart depressies die verband houden met eenzaamheid, lichamelijke ziekte of gebrek aan eigenwaarde.
Maar pensioengemeenschappen, die voor het eerst opdook in de jaren twintig en dertig in westerse landen , hebben bijgedragen aan het verlichten van dit probleem. De explosie van golfbanen en de groei van films en tv hebben het nietsdoen ook veranderd in een vrijetijdsbesteding.
Hele gebieden zijn nu synoniem met gepensioneerden, bijvoorbeeld Florida in de Verenigde Staten of de Algarve in Portugal. Verderop, veel westerse gepensioneerden gaan ook naar Aziatische landen zoals Thailand , om te profiteren van de lagere kosten van levensonderhoud.
Hoe heeft het de wereld veranderd?
Vóór de wijdverbreide aanvaarding van een pensioengerechtigde leeftijd werkten mensen alleen maar tot ze stierven en stopten nooit vanwege ouderdom of een slechte gezondheid. Zoals de New York Times opmerkt, koos een patriarch vóór zijn pensionering, toen hij niet langer kon boeren, vee hoeden of een tent opzetten, voor meer gespecialiseerd, minder arbeidsintensief werk.
Pensioen heeft een nieuwe klasse van burgers gecreëerd, in de VS soms senioren genoemd, met een besteedbaar inkomen en tijd om van hun oude dag te genieten. Een periode in het leven die ooit werd gevreesd, is iets geworden waar sommige mensen zelfs naar uitkijken.
Pensioen heeft echter ook nadelen. Onderzoek van de Instituut voor Economische Zaken suggereert dat hoewel pensionering in eerste instantie de gezondheid ten goede kan komen - door stress te verminderen en tijd te creëren voor andere activiteiten - de nadelige effecten toenemen naarmate de pensionering langer duurt. Deze kunnen depressie en isolatie omvatten.
Omdat mensen langer leven en de verzorgingsstaat in veel landen moeite heeft om aan de vraag te voldoen, de bewaker heeft gemeld dat we de pensioengerechtigde leeftijd ingaan, waarin die van de pensioengerechtigde leeftijd ... kan het zich niet veroorloven om met pensioen te gaan, maar kan niet blijven werken.
