Repossi: Waarom sieraden meer zijn dan alleen een statussymbool
Fijne sieraden zijn een vorm van expressie, zegt Gaia Repossi, de vierde generatie van de familie die het bedrijf runt
Gaia Repossi omschrijft zichzelf liever als een reactionair dan als een rebel. Zittend aan haar bureau in haar kantoor in Parijs, gekleed in een fris wit overhemd, een losse paardenstaart opzij geschoven en haar beroemde gestapelde gouden ringen aan elke hand, legt de juweelontwerper uit hoe ze voortdurend traditionele noties van luxe ontrafelt om aan de verwachtingen te voldoen en idealen van moderne vrouwen vandaag.
'Toen ik hier begon, dacht ik dat de enige manier om iets anders met diamanten te doen, was om onverwachte associaties te ontdekken', zegt ze. 'Ik zag het als een onderzoeksveld om het doel van sieraden te intellectualiseren voor een intellectuele vrouw die niet per se sieraden koopt om te pronken of om als statussymbool te gebruiken.'
Op 21-jarige leeftijd nam de in Turijn geboren ontwerper het legendarische juweliershuis over van haar vader, Alberto, en verscheurde prompt het regelboek. Het was een gewaagde stap voor iemand die zo jong was en nog indrukwekkender, gezien het erfgoed van het merk, dat in 1925 door haar overgrootvader werd opgericht. De ouderwetse, met stenen beladen couturestukken gingen de deur uit; binnen kwamen strakke, minimalistische collecties geïnspireerd door haar liefde voor antropologie, archeologie, kunst en design. Repossi verdedigt vandaag het idee van fijne sieraden als een vorm van expressie voor de onafhankelijke vrouw die gedreven en compromisloos is in haar keuzes. Het is geen wonder dat ze fans heeft gevonden onder toonaangevende dames als Cate Blanchett en Tilda Swinton, maar ook onder Hollywood-vinders zoals Kristen Stewart en Dakota Fanning. In november 2015 kocht het luxeconglomeraat LVMH een minderheidsbelang, wat aantoont dat het nichemerk meer had gecreëerd dan alleen een buzz in haute bijouterie.
'Ik zou nooit een juwelierszaak zijn begonnen als [het familiebedrijf] er niet was geweest. Ik zou het niemand aanraden', zegt Repossi lachend op de vraag of ze het schrikken vond om het stokje van haar vader over te nemen. 'Als er een structuur en een verleden is, moet je die behouden. Mijn vader en ik lijken in veel opzichten op elkaar – ik heb alles van hem geleerd – maar mijn ideeën komen van mijn jonge leeftijd en een verlangen om dingen anders te doen.'
En dat is precies wat ze heeft gedaan - van het pionieren van de haute couture diamanten oormanchetten tot het populair maken van pave gestapelde ringen in verschillende kleuren, waaronder fuchsia witgoud rhodium en zwart verchroomd 18k goud, dat blijkbaar wordt gebruikt 'voor geweren en bepaalde horloges in Zwitserland omdat het zeer resistent is'. Het kan tot twee jaar duren om Repossi-ontwerpen te maken en gedurende deze tijd zal ze experimenteren met honderden variaties. Haar populaire Berbere-collectie, geïntroduceerd in 2011 en geïnspireerd op de multi-ring-tatoeages van Noord-Afrikaanse nomaden, heeft meer dan duizend voorbeeldreferenties, of 'systemen', zoals ze ze noemt.
Voor haar Serti Sur Vide ('set on void') collectie gebruikte de ontwerpster voor het eerst grotere stenen. Zoals de naam al doet vermoeden, lijken de roze en heldere diamanten boven de huid te zweven. 'Mijn vader was erg blij met deze collectie omdat hij een stenen mens is', zegt ze. 'En voor hem is de manier waarop ze op het lichaam worden geplaatst vrij revolutionair.'
Inspelend op haar liefde voor contrasten lanceerde Repossi dit jaar haar Staple-collectie: oorbellen en oormanchetten in zwart, rosé en geel goud die diagonaal over het oor zitten als een gigantische steek; een rechte straal van brutalisme over het meest gewelfde en wervelende aanhangsel van het lichaam. 'Ik houd ervan om schoonheid in twijfel te trekken', zegt ze. 'Is de vrouw van vandaag mannelijker als ze een soortgelijk leven leidt als een man? Misschien moet ze meer androgyn zijn. Ik voel me aangetrokken tot tegenstellingen.'
Repossi werkt met veel van dezelfde Italiaanse ateliers die door haar grootvader en vader worden gebruikt. 'Italianen zijn erg goede vakmensen als het om goud gaat; ze hebben extreem goede handen', zegt ze. 'Ik zou zeggen dat 80 procent van de productie ermee wordt gedaan. Bij de Franse ateliers is het kleiner. Dat is heel Frans, om heel klein te worden. In Italië is de hand mooi, maar erg luid, terwijl hij in Frankrijk verlegen is. Ze zijn heel licht in hun techniek.' Dus, wat vinden de oudere generatie ambachtslieden, met name degenen die met haar vader hebben gewerkt aan zijn hoogwaardige statement-stukken, van haar edgy esthetiek? 'Over het algemeen werken we met mensen die beeldhouwer zijn, dus voor hen is het een mooie uitdaging. Er is een atelier dat al 30 jaar voor ons werkt en ze zijn erg enthousiast over de ontwerpen. Het is ook een kans voor de ateliers om zichzelf opnieuw uit te vinden.'
In juli overzag de 30-jarige creatief directeur een nieuwe mijlpaal voor het juweliershuis: de opening van het onlangs gerenoveerde vlaggenschip Repossi, verreweg de meest gedurfde boetiek op het historische Place Vendome in Parijs, waar ook Cartier, Boucheron en Chaumet wonen. . Ontworpen door het Nederlandse bedrijf OMA, onder leiding van architect Rem Koolhaas, is het interieur een stalen, ergonomische etalage voor de directionele ontwerpen van Repossi. Elk van de reflecterende en futuristische ruimtes, verdeeld over drie verdiepingen, is ontworpen met een ander winkelritme in gedachten: een snel browsengebied op straatniveau; een galerij op de eerste verdieping voor langzamer doorlezen en een salon in de kelder voor individuele afspraken. Als zodanig moderniseert het merk het winkelen voor mooie sieraden en breekt het gedurfde bedompte traditionalisme op 968 vierkante meter eersteklas Parijs onroerend goed.
Gaia Repossi is misschien geen rebel, maar ze is een pionier. De ontwerpster pakt haar papieren op en eindigt ons gesprek met een introspectieve noot. 'Het is belangrijk om een bepaalde richting te volgen en niet af te wijken', zegt ze met een veelbetekenende glimlach. 'Zoals Saint Laurent altijd zei: je moet je eigen stijl behouden.'
