RBS: hoe het op te splitsen en geld te besparen op dure bankiers
Verkoop de goede dingen, en je hebt geen grote bonusmeester van het universum nodig om te zorgen voor wat er over is
NIET VOOR de eerste keer moet je je afvragen hoe David Cameron het zou redden zonder Ed Miliband om hem te helpen. Door Stephen Hester te dwingen zijn bonus van £ 1 miljoen pond af te wijzen, heeft de Labour-leider de premier bevrijd van een ruzie waarvan zelfs veel van zijn trouwe aanhangers dachten dat hij ernstig verkeerd omging.
Het vooruitzicht van een stemming in het Lagerhuis over het pakket, dat zeker verloren zou zijn gegaan, moet de premier net zo geschokt hebben als Hester zelf. Maar een van de meest bijzondere dingen over het salaris van de RBS-chef, aangezien hij voor een staatsbedrijf werkt, is dat geen buitenstaander lijkt te weten hoeveel hij daadwerkelijk krijgt.
Sommige rapporten van het weekend beweerden dat hij tot nu toe misschien wel £ 35 miljoen had verdiend voor zijn tijd bij de in moeilijkheden verkerende bank, terwijl anderen zeiden dat zelfs als hij de £ 1 miljoen zou weigeren (zoals hij nu heeft gedaan), hij nog steeds in de rij stond voor verschillende bonussen die meerdere keren zo veel waard zijn.
Wat noch bij de regering noch bij haar critici lijkt te zijn opgekomen, is dat, zoals RBS nu gaat, Hester mogelijk eerder zijn baan kwijtraakt dan ze veronderstellen. Als dit gebeurt, is dat niet omdat de bank op wonderbaarlijke wijze goed is gekomen, maar omdat de missie die hij aanvankelijk was begonnen - buiten zijn schuld - onmogelijk bleek te zijn.
Toen RBS in 2008 werd gered, was de verwachting dat het in relatief korte tijd en mogelijk zelfs met winst aan de particuliere sector zou kunnen worden teruggegeven. Ironisch genoeg, gezien de laatste ruzie, werd een groot deel van de waarde die de ministers van Arbeid destijds hoopten terug te krijgen voor de belastingbetaler gerekend in de investeringsbank en andere activiteiten van de stad.
Maar omdat de economie koppig weigert te herleven en banken in de hele westerse wereld blijven krimpen, moesten de plannen worden gewijzigd. In het buitenland worden de activiteiten van RBS meteen weer afgeslankt, terwijl in eigen land de zakenbank in opdracht van de kanselier ingrijpend wordt gesnoeid.
De eerbiedwaardige beurstak, Hoare Govett, staat op het punt te worden verkocht voor 'een nominaal bedrag'. De volgende zijn waarschijnlijk de winstgevende verzekeringsactiviteiten, waaronder Direct Line, Churchill en Green Flag, die tegen het einde van volgend jaar moeten verdwijnen in het kader van de reddingsovereenkomst met de EU.
Zodra ze zijn verkocht, zal RBS worden teruggebracht tot een verzameling van grotendeels binnenlandse, relatief alledaagse bedrijven. Het gevaar zal dan zijn dat het als een zombie blijft hangen, niet in staat is om zijn giftige erfenis van hausse-leningen van zich af te schudden, en de economie jarenlang, zo niet decennia, naar beneden te slepen.
Om dat te voorkomen, is het misschien het beste om wat overblijft te splitsen in goede en slechte componenten, zoals de Ieren hebben gedaan met hun banken en zoals de Schatkist hier heeft gedaan met Northern Rock. Dit zou betekenen dat de belastingbetaler wordt beland met het moeten werken via de blindgangersleningen. Maar we hebben die in feite al, en in ieder geval kunnen de levensvatbare onderdelen worden gelicht en helpen de kredietstroom naar bedrijven en consumenten te herstellen.
Vanuit politiek oogpunt zou de splitsing ervan ook het voordeel hebben dat wat overblijft niet langer de diensten van een grote bonusmeester van het universum nodig heeft. Een traditionele bankmanager zou veel beter zijn – en ook veel goedkoper.
Bij de Ierse bad bank NAMA, die tot dusver is aangeklaagd voor het afstoten van zo'n 70 miljard euro aan onbetrouwbare schulden, zit de baas op 430.000 euro per jaar. Niet alleen heeft hij de afgelopen twee jaar een bonus laten liggen, maar hij heeft ook zojuist ingestemd met een verlaging van 15 procent van zijn basissalaris voor het komende jaar, uit solidariteit met zijn landgenoten.
In dit land doet het hoofd van UK Asset Realization Ltd, dat het grootste deel van de oude leningenportefeuille van Northern Rock heeft overgenomen, evenals dat van Bradford en Bingley, het beter, maar niet zo veel. In het eerste jaar ontving hij een totaalpakket, inclusief bonus, pensioen en toelagen, van iets meer dan £ 550.000.
Niemand betwist dat Stephen Hester goed werk levert. Maar het werk is aan het veranderen, en dat zou wel eens de kans kunnen bieden om het voor minder te doen. Het is het soort punt dat een vlijmscherpe investeringsbankier in een nanoseconde zou begrijpen.
