One&Only Palmilla resortbeoordeling: bereik naar de sterren
Sluit je aan bij de A-listers in een van de meest magische strandresorts van Mexico
Tequila, het maakt me blij - zo luidt het nummer van Terrorvision en ik ben extatisch aan de bar van Agua, een van de vijf restaurants in het One&Only Palmilla-resort in Mexico.
Terwijl de stad die zijn naam gaf aan Mexico's meest populaire drank enkele honderden kilometers ten oosten van deze oase van verwennerij, gelegen op het schiereiland Baja California, ligt, is het hier, onder auspiciën van Palmilla's vriendelijke barmanager Philippe Zaigue, dat ik ben om precies te leren hoe de agave-nectar is ontstaan, hoe het is gemaakt en, belangrijker nog, hoe je een goede van een slechte kunt onderscheiden.
Zaigue vertelt me over de verschillende distillatieprocessen die resulteren in ofwel tequila blanco (niet-gerijpt), reposado (gerijpt tussen twee en twaalf maanden), anejo (tussen één en drie jaar), of extra (gerijpt gedurende meer dan drie jaar), terwijl ik er langzaam van nip, genietend van de smaken en geuren. Terwijl wij Britten de heerlijk studentikoze gewoonte hebben om elk oud merk als schot te slaan, vergezeld van een scheutje zout en een likje limoen, kunnen en moeten de goede dingen langzaam worden genoten, zoals een fijne malt whisky.
De goede dingen, het is de moeite waard om te benadrukken, krijgen het label 100% agave. Maar als de barman je de fles niet laat zien, is er een andere manier om het te vertellen: giet een vingerhoed in de palm van je hand en wrijf dan beide handen tegen elkaar (het zal bizar vettig aanvoelen). Als het resulterende aroma op je huid kruiden ruikt, is het kwaliteit; als het ruikt naar het methlab van Walter White, bied het dan aan aan de frat boy die naast je zit.
Agua heeft meer dan 30 soorten tequila op voorraad, evenals verschillende soorten mescal, met een kelder van honderden wijnen van over de hele wereld. Dit is een resort dat drinken en eten zeer serieus neemt.
The One & Only Palmilla ligt aan de Zee van Cortez, tussen het schiereiland Baja California en het vasteland van Mexico, in een klein stukje Baja dat bekend staat als Los Cabos (wat de kapen betekent). Het gebied omvat twee heel verschillende steden: San Jose del Cabo is slaperig en relaxed, terwijl Cabo San Lucas helemaal in het teken staat van feesten. Deze laatste bestemming is waar Amerikaanse studenten komen voor de voorjaarsvakantie, met alle fluorescerende cocktails, tandzijdebikini's en met steroïden versterkte borstspieren die dit met zich meebrengt.
Het gebied is ook een grote trekpleister voor beroemdheden en geen wonder. Met een kustlijn van 32 mijl, omzoomd met de vereiste gouden zandstranden die overgaan in turkoois water, is dit het belangrijkste onroerend goed voor huizen van miljoenen dollars, kampioenschapsgolfbanen en een klein handjevol weelderige, luxe resorts.
Ik verblijf toevallig bij wat misschien wel de beste van hen is. The One&Only Palmilla heeft altijd een band gehad met de A-lijst: oorspronkelijk gebouwd in 1956 door de pakkende naam Rod Rodriguez, de zoon van een van de voormalige presidenten van Mexico, begon het als een eenvoudig maar elegant hotel in hacienda-stijl met slechts 15 kamers . Slechts twee uur rijden van Hollywood, trok het John Wayne, Lucille Ball en Bing Crosby aan.
Tegenwoordig is de kans groter dat je Jennifer Aniston, Cameron Diaz of Eva Longoria tegen het lijf loopt, en het resort is groter en verfijnder, niet in de laatste plaats dankzij de enorme renovaties die zijn uitgevoerd nadat het in 2014 werd geteisterd door orkaan Odile.
De huidige eigenaren van The One&Only, Kerzner International, maakten van de gelegenheid gebruik om het resort een opknapbeurt van meerdere miljoenen dollars te geven, om de 174 kamers en suites verder te verfraaien. De resultaten zijn nogal magnifiek. Stel je het luxe huis van een Colombiaanse drugsdealer voor en draai het dan een beetje terug.
Bij aankomst brengt een brede oprijlaan u naar een porte cochère die leidt naar een brede binnenplaats voor het hoofdgebouw. In het midden van de binnenplaats staat een achthoekige stenen fontein, terwijl aan de zijkant een prachtige kapel in koloniale stijl staat (daterend uit de oorspronkelijke constructie), die nog steeds wordt gebruikt voor de zondagsmis en voor fotogenieke bruiloften. Het hele resort ligt in 900 hectare aan weelderige tuinen, vol met roze bougainvillea en palmbomen, samen met agave en andere cactussen.
Een boog naast de conciërgebalie omlijst een bijna waanzinnig weelderige scène: trappen leiden naar de zitplaatsen buiten voor het meer informele restaurant van het resort, Breeze, terwijl daarachter het overloopzwembad voor volwassenen ligt en daarachter de oceaan, waar schuimige tandpasta- witte golven breken op een rots eronder.
Ik neem nauwelijks de tijd om mijn junior suite te verkennen - compleet met een optimistische welkomstfles tequila (het is 10 uur), een met leer beklede minibar, een ruim terras en een privébutler die op afroep beschikbaar is - voordat ik terug race om een ligstoel te pakken.
Ik krijg snel kussens voor zowel mijn nek als achter mijn knieën, en een ijsemmer vol flessen mineraalwater, door een bediende die is uitgedost in de stijlvolle uniformen van het resortpersoneel, die variaties zijn op traditionele kostuums uit verschillende regio's van Mexico. Hij wijst ook op de bladwijzerachtige strook leer die ik van mijn tafel moet hangen als ik iets anders wil vragen. Ik ben echter een onafhankelijk soort meisje, dus ik duik het zwembad in om een kokosmargarita te bestellen bij de swim-up bar.
Palmilla is het soort plaats dat geschikt is voor de rijkste mensen ter wereld - een van de twee privévilla's, Villa One, kost maar liefst $ 20.000 (£ 15.000) per nacht en heeft onder meer Rihanna en, eh, James Corden ontvangen, hoewel het verre van blingy is. Het voelt inderdaad als een privéwoning die toevallig honderden gasten herbergt. Het stuk strand waarop het ligt is technisch gezien openbaar, maar is gelukkig rustig, met een sfeer die zo ontspannen is dat het bijna horizontaal is.
Gestresste stadstypes kunnen terecht in een voldoende ontspannen hoofdzone in de spa van het resort. Dit miniatuurparadijs, compleet met zijn eigen mooie fontein en bijgebouwen met witte muren, heeft 13 behandelkamers, een scala aan stoomkamers en sauna's, een schoonheidssalon en een kapperszaak die de hipste mannengrot moet zijn die ik ooit heb gezien, naar het glanzende Gaggia-koffiezetapparaat en de goed gevulde tequilabar. De behandelingen variëren van de standaard (een Zweedse massage hier, een revitaliserende gezichtsbehandeling daar) tot de meer ongewone, inclusief een selectie van traditionele genezende behandelingen. Ik besluit de Temazcal te proberen, die in de spa-brochure wordt beschreven als een stoombad met geneeskrachtige kruiden om de geest te ontgiften en het lichaam te zuiveren.
Ik weet niet wat ik had verwacht, maar het was zeker niet de twee uur durende behandeling van de inwonende sjamaan, Raul, een geniale veertiger die afstamt van een lokale stam. Hij voerde een reeks gezangen uit terwijl ik was opgesloten in wat eigenlijk een adobe zweethut was, om me te reinigen van gifstoffen en mijn geest (man) te bevrijden. Het was eigenlijk alsof ik in een zeer, zeer hete sauna was, omdat vulkanische rotsen - twee uur voorverwarmd in een open vuur - aan een vuurplaats in het midden werden toegevoegd, terwijl ik regelmatig werd doordrenkt met water doordrenkt met lokale geneeskrachtige kruiden.
Daarna voelde ik me… lichter, op de een of andere manier. En dorstig, zo ontzettend dorstig. Dat brengt me terug bij bar-goeroe Zaigue, samen met het heerlijke eten dat in het resort wordt aangeboden. Ik heb de meeste restaurants geprobeerd, maar mijn favoriet moest Agua zijn. De chef-kok, de in Marokko geboren Larbi Dahrouch, heeft de leiding over een keuken die gespecialiseerd is in gegrilde zeevruchten, zoals octopus of tonijn, en gebruikt ook ingrediënten uit de eigen tuin van het resort, van koriander tot wortelen.
Ondertussen serveert restaurant Suviche, zoals de naam al doet vermoeden, delicate ceviche en sushi, terwijl steakhouse Seared onder toezicht staat van culinaire supremo Jean-Georges Vongerichten.
Verderop kan natuurlijk ook. Als je je eigen lunch wilt vangen, meld je dan aan voor de Catch, Cook and Cocktail-ervaring, waarbij je op een speedboot wordt weggeblazen om op marlijn te vissen. Dahrouch zal je dan helpen om je vangst om te zetten in gegrilde vistaco's als je terugkomt.
Als je geluk hebt, zoals ik, zie je misschien ook zwarte dolfijnen die naast de boot schieten terwijl je door de golven raast. Het seizoen om walvissen te spotten loopt tussen december en april, wanneer deze prachtige zoogdieren zo wijdverbreid zijn dat je ze vanuit je ligstoel in het resort kunt bekijken, zo is mij verteld.
Voor een voorproefje van het lokale stadsleven, ga je naar San Jose, op slechts 15 minuten rijden met de taxi, en zijn sfeervolle oude stad, met geplaveide straatjes, kleurrijke papieren vlaggen en pastelkleurige muren. Deze sfeervolle wijk herbergt een scala aan restaurants, van de relaxte taqueria La Lupita tot een paar boer-tot-tafelrestaurants. Ik hield van Acre, een modern, laaghangend betonnen gebouw tussen enorme saguaro-cactussen en palmbomen, waar ze hun eigen mescal maken en poke bowls en hamburgers serveren.
Blijf echter niet te lang uit de buurt van Palmilla; het is het soort plek waar je nooit meer weg wilt...
Tweepersoonskamers bij One&Only Palmilla beginnen vanaf £ 477 per nacht tussen juni en september 2018 en £ 608 tussen oktober en 18 december. Ga voor meer informatie en om te boeken naar oneandonlyresorts.com .
British Airways vliegt via Dallas van Londen naar San Jose del Cabo. Om te boeken, bezoek ba.com .
