Italiaanse ‘spookstad’ verkoopt huizen voor één euro
De lokale bevolking in Ollolai is op een 'kruistocht' om het historische Sardijnse dorp opnieuw te bevolken
Ollolai-inwoners in traditionele klederdracht
Gianni Careddu/Wikimedia Commons
Een Italiaans dorp biedt huizen aan voor minder dan £ 1 in een poging om te voorkomen dat het een spookstad wordt.
Ollolai is een pittoresk bergstadje met rode daken op het mediterrane eiland Sardinië, in het buitenland beroemd om zijn stranden, wijn en de lange levensduur van de lokale bevolking, zegt nieuwswebsite The Local - en voor één euro (88p) kan een huis van jou zijn .
Er zit niets anders op dan af te spreken om het pand binnen drie jaar in goede staat te renoveren - een streven dat CNN schattingen zouden ongeveer $ 25.000 (£ 17.500) kosten.
Het stadsbestuur heeft het radicale plan bedacht om Ollolai na decennia van verval te behoeden voor uitsterven.
Sinds de jaren tachtig is de bevolking van de stad bijna gehalveerd, tot 1.300, zegt De lokale . Door de achteruitgang zijn veel van Ollolai's historische stenen huizen in verval geraakt.
Eens zoemend, is het doolhof van steegjes en met muurschilderingen bedekte pleinen nu stil, omdat jongere bewoners zijn weggelokt naar grotere steden, zegt CNN.
De burgemeester van Ollolai, Efisio Arbau, beschreef het plan om de stad weer tot leven te wekken als een kruistocht.
We zijn altijd taaie mensen geweest en zullen niet toestaan dat onze stad sterft, zei hij.
De gemeente bood in 2015 haar eerste huis van één euro aan, na een handvol andere krimpende plattelandsdorpen in Italië die soortgelijke plannen hebben geprobeerd.
De eerste koper kwam niet ver - het huis werd opgepikt door een gepensioneerde Sardijnse bouwer - maar Ollolai is klaar om overzeese aankomsten te verwelkomen.
Met ingang van het nieuwe jaar heeft de stad 120 aanvragen ontvangen van zelfs Rusland, Polen, Australië en de VS, zegt The Local.
Degenen die de sprong wagen, kunnen genieten van het rijke culturele erfgoed van het gebied, waarvan de afgelegen ligging de lokale bevolking in staat heeft gesteld oude tradities zoals kaasmaken en mandenvlechten te behouden.
Bij speciale gelegenheden kunnen vrouwen worden gezien in de traditionele klederdracht van rode rokken, geborduurde jasjes en kanten mutsen, terwijl mannen een demonstratie kunnen geven van s'istrumpa, een vorm van worstelen die uniek is voor het eiland.
Er is één klein obstakel: het unieke dialect van de regio. Onze taal is moeilijk te begrijpen, zelfs voor Sardiniërs, geeft Arbau toe. Maar we weten dat buitenlanders graag met elkaar omgaan.
