Interview met Jennifer Gibson: schitter met kostuumjuwelen
De deskundige verzamelaar deelt haar passie voor vintage schatten met een speciale bewerking bij Selfridges
Kostuumjuwelen zijn niet gemaakt om vrouwen een aura van rijkdom te geven, maar om ze mooi te maken, aldus Coco Chanel, koningin van gesimuleerde parels en glinsterende faux edelstenen. Het is een gevoel dat weerklank vindt bij Jennifer Gibson, die in 2016 haar gelijknamige merk voor vintage kostuumjuwelen lanceerde en al sinds haar tienerjaren een fervent verzamelaar van opvallende en zeldzame stukken was.
Gibson, wiens moeder een antiekzaak had, voelde zich aangetrokken tot het vakmanschap en de weelde van deze stukken, die ze zag als een uitdrukking van pure vreugde, gestuurd door een gevoel van onbelemmerde fantasie en avontuur. Naarmate ze meer leerde over de culturele en sociale implicaties van kostuumjuwelen - de manier waarop het hoge glamour democratiseerde en vrouwen van alle achtergronden in staat stelde om meer speels om te gaan met mode als een vorm van zelfexpressie - werden haar ekster-neigingen scherper en kritischer.
Vandaag elk stuk waarvoor ze selecteert haar unieke bedrijf is zorgvuldig overwogen vanwege zijn look, feel en achtergrondverhaal - of het nu gaat om een zeldzame Dior-schat uit de jaren vijftig tot een niet-ondertekende choker-halsketting uit de jaren negentig. Gibson heeft zojuist speciale bewerkingen voor vintage sieraden gemaakt voor Selfridges , die een drietal collecties samenstelt voor de winkels in Londen, Manchester Exchange Square en Birmingham, waarvan sommige ook online te koop zijn.
Hier vertelt de deskundige verzamelaar ons over haar favoriete stukken en waarom vintage kostuumjuwelen nog steeds de kracht hebben om te onderwijzen en te verlichten.
Waarom heb je ervoor gekozen om je te specialiseren in vintage kostuumjuwelen in plaats van antieke fijne juwelen?
Ik denk dat het te maken heeft met een fascinatie voor vakmanschap. De creativiteit en durf die ontwerpers gebruikten om deze stukken te gebruiken, is verbazingwekkend. Als je erover nadenkt, is er geen intrinsieke waarde in een stuk metaal, glas of email, en toch is de aandacht voor detail die je in veel vintage kostuumjuwelen aantreft vaak gelijk aan die van fijne sieraden. In veel opzichten kende de innovatie ook geen grenzen, omdat ontwerpers niet de beperkingen hadden die gelden voor fijne sieraden. Zaken als budget of steenmaat, zoals alleen een smaragd van een bepaald karaat kunnen krijgen en het ontwerp daarop moeten aanpassen. Bij kostuumjuwelen kon je zo groot gaan als je wilde. Deze meer betaalbare juwelen betekenden ook meer vrijheid voor vrouwen - ze konden het voor zichzelf kopen en met verschillende stukken spelen zoals ze wilden. Het was democratisch, aantrekkelijk voor alle klassen van de samenleving, wat resulteerde in een echte hausse in de productie in de jaren 1940 en 1950. Nu hebben we al deze ongelooflijke rijkdom aan geschiedenis met kostuumjuwelen die de evoluerende creativiteit in de mode door de decennia heen weerspiegelen. Ik vind altijd dingen die ik nog nooit heb gezien, dus ik leer altijd bij.
Welke schatten heb je onlangs gevonden?
Ik kocht een prachtige Dior-broche voor mijn eigen verzameling. Christian Dior is interessant omdat hij met zoveel medewerkers heeft gewerkt. Het is een ontwerp dat ik nog nooit eerder heb gezien, het is erg Art Deco-stijl, wat vrij ongebruikelijk voor hem was. Grote [couture]huizen zoals Dior en Chanel hebben historische gegevens, maar ze hebben niet alle informatie - hun benadering is grotendeels retrospectief archiveren. Er is geen enkele bron om naar te kijken als je onderzoek doet. Het is mooi dat er na al die jaren altijd wel iets is dat me volledig zal verrassen.
Wil je uiteindelijk niet alles houden?
Het is heel moeilijk! Ik ben echter net als iedereen, ik heb een budget. Verzamelen is ook dingen veilig houden voor de toekomst. Ik heb een sieraad van Dior uitgeleend aan het Victoria & Albert-museum in Londen voor de tentoonstelling Christian Dior: Ontwerper van dromen in 2019. Het stuk [het bronzen, rhodium en glas Bal de Oiseaux parure hierboven te zien] komt uit mijn persoonlijke collectie, maar ik heb het eigenlijk nagelaten aan het museum. Het verhaal gaat dat het in Londen is gemaakt door een maker genaamd Mitchel Maer naar het ontwerp van Christian Dior. Dior was een echte anglofiel. Hij had een enorme zwak voor Engeland, dus het gaat naar zijn rechtmatige thuis.
Vertel eens wat meer over de collecties die je hebt gekozen voor de Selfridges-winkels in Londen, Manchester en Birmingham?
Het zijn kleine bewerkingen, maar sommige zijn vrij grote stukken, dus ze hebben ruimte nodig. In Londen lag de focus op de glitter en glamour van het cocktailtijdperk van de jaren vijftig met een paar vleugjes jaren 80-drama met grote chokers en oorbellen. In Manchester en Birmingham worden de collecties meer door ontwerpers geleid, voornamelijk Chanel, Dior en Givenchy. De Londense editie staat nu online, maar deze unieke stukken zijn bedoeld om gezien en gevoeld te worden, dus we kijken uit naar de heropening van de winkels na de lockdown.
Sommige van deze juwelen moeten een interessant achtergrondverhaal hebben...
Er zijn een paar gouden Dior-oorbellen in Selfridges Manchester. Hetzelfde model werd gedragen door Linda Evangelista op de catwalk in 1991. [Dit moment werd gekozen door de formidabele Franse redacteur Carine de Roitfeld als een van haar favoriete Linda E-catwalkmomenten]. Als je zo'n afbeelding vindt, is het zo geweldig. Ik ben voor altijd aan het trawlen op landingsbaanbeelden om te zien of ik een stuk in een moment in de tijd kan plaatsen. Het is onvermijdelijk dat ik tijdens het zoeken in nog eens vijf konijnenholen val. Maar het vinden van een tijd en plaats brengt dingen echt tot leven. In Londen is er een ketting met blauwe kristallen clusters. Het is geen Dior-stuk, maar Dior en Swarovski hebben samen het regenboogkristal uitgevonden, beter bekend als het Aurora Borealis-kristal. Het is echt een dramatisch stuk dat net boven het sleutelbeen zit. De kleur blauw is zo moeilijk vast te leggen met deze steen omdat hij zo vergankelijk is. Ik bedoel, het is 70 jaar oud, alleen metaal en glas, en toch heeft iemand elk van deze stenen nauwgezet geplaatst. Als je naar de achterkant kijkt, is het kunstenaarschap net zo sterk, wat een belangrijk kenmerk is van vintage kostuumjuwelen. Iets om te koesteren en niet zo prominent vandaag.
Is er een vintage stuk waar je naar op zoek bent?
Er is een broche van Dior, een met kristallen ingelegde eenhoorn uit de jaren 50. Ik heb er een paar, maar ze zijn astronomisch omdat ze zo zeldzaam zijn. Het is ook gemaakt door Mitchel Maer. De dingen die hij en Dior samen creëerden waren gewoon magisch. Ze ontwierpen een speeldoos die gedragen kon worden als een speld versierd met cherubijnen en bloemen. Alleen al om te bedenken dat ze dat samen bedachten: een miniatuurmechanisme gemaakt in Zwitserland, omgetoverd tot iets dat zo mooi is om aan je kleding te worden vastgemaakt! In moderne sieraden zijn deze verhalen bijna tweedehands of derdehands en putten ze uit dit rijke verleden. Chanel was haar tijd ook zo vooruit. Haar kleding maar ook haar sieraden waren zo grensverleggend. Ik zou kunnen praten over deze ontwerpers en hoe ze urenlang een revolutie teweegbrachten in sieraden.
Denk je dat kostuumjuwelen een eigen persoonlijkheid kunnen krijgen, gezien het feit dat erfgoed zo'n grote aantrekkingskracht heeft op de koper?
Fancybijouterieen blijven fascineren en het verhaal ontwikkelt zich volgens je eigen leven en avonturen. Ik herinner me dat we een keer drie spinnenbroches op één avond verkochten. Een daarvan was voor een advocaat. Ze zei dat ze de volgende week naar een belangrijk evenement zou gaan en wilde een gespreksonderwerp - wat ik echt fantastisch vind. Dus sieraden drukken dingen uit zonder iets te hoeven zeggen, en dat is een van de redenen waarom ik er zo van hou.
