Films van het jaar 2021: Herself, The Lost Leonardo, Our Ladies en meer
Een blik op de nieuwe filmreleases
Haarzelf
Vergeleken met eerdere films van Phyllida Lloyd, zoals: O mam! - dit verhaal over een Ierse schoonmaker is een ingehouden aangelegenheid, zei Charlotte O'Sullivan in de London Evening Standard. Maar laat je niet misleiden: ze is voorbestemd voor grote dingen. Sandra (Clare Dunne) verzamelt de moed om haar gewelddadige echtgenoot te verlaten, maar ontdekt dat zij en haar twee dochters jaren moeten wachten op een huis van de gemeente; intussen zitten ze vast in een luchthavenhotel waar ze als tweederangsburgers worden behandeld en zelfs de hoofdingang niet mogen gebruiken. Sandra's oplossing is om haar eigen huis te bouwen, en met de hulp van een arts (Harriet Walter) en anano-nonsense bouwer (Conleth Hill) gaat ze aan de slag. Het is allemaal heel hoopvol om mee te beginnen, maar als de tegenslagen komen, zijn ze verschrikkelijk aannemelijk. Het resultaat is een betoverend radicaal sprookje dat zowel universeel als door en door Iers is.
De verloren Leonardo
Al vroeg in deze sensationele documentaire is er een van die Whoa! momenten, zei Owen Gleiberman in Verscheidenheid . Het is 2005: op een vermoeden hebben twee kunsthandelaren $1.175 uitgegeven aan een vies oud schilderij van Christus op een veiling in New Orleans, en het naar een gerespecteerde kunstrestaurateur gebracht. Terwijl ze werkt, realiseert ze zich dat de mond overeenkomt met die van de Mona Lisa - en verklaart dat ze naar een verloren Leonardo da Vinci kijkt. Geauthenticeerd door verschillende experts, wordt het uiteindelijk verkocht voor een recordbedrag van $ 450 miljoen. Regisseur Andreas Koefoed laat ons even genieten van deze droom van een herontdekt meesterwerk – voordat hij de sceptici binnenhaalt en ons uitnodigt om met eigen ogen te kijken of dit schilderij echt de mannelijke Mona Lisa zou kunnen zijn. Door een bruisend gevoel voor spel te combineren met een doelgerichtheid, legt hij de hebzucht en omkoopbaarheid van de kunstwereld bloot en laat hij zien hoe de geldwaarde van een schilderij de staart kan worden die de hond kwispelt van zijn (werkelijke) waarde.
Het nest
De onoprechte verkopersglimlach van Jude Law wordt goed gebruikt in dit verontrustende drama, een film over disfunctioneren in het gezin met de stilistische attributen van een horrorfilm, zei Wendy Ide in De waarnemer . Law speelt de knappe, onbezonnen City-jongen Rory, die heeft besloten zijn Amerikaanse vrouw Allison (Carrie Coon) en hun twee kinderen te verhuizen van New York naar een 17e-eeuws herenhuis in Surrey. Het is 1986 en Rory, die in het verleden professioneel geluk heeft gehad, is vastbesloten om de deregulering van de Britse financiële markten tot grote rijkdom en sociale glorie te brengen. Maar we herkennen hem al snel voor de niet al te slimme blaaskaak die hij is, en moeten toezien hoe cheques stuiteren, rekeningen onbetaald blijven en Allison geleidelijk de volle omvang van zijn leugens en loze beloften begint te beseffen.
Candyman
Een vervolg op Bernard Rose's horrorklassieker uit 1992 met dezelfde naam, Candyman is een van de meest originele, mooie en wreed satirische films van het jaar, zei Charlotte O'Sullivan in de Londen Avond Standaard . The Candyman is de geest van een zwarte kunstenaar die in de 19e eeuw werd gelyncht omdat hij van een blanke vrouw hield, en die terugkeert naar zijn oude stampende grond in Chicago - nu een snel gentrificerend huisvestingsproject - om iedereen te vermoorden die zijn naam vijf keer uitspreekt in een spiegel. In deze filmversie onderzoekt een sociaal bewuste jonge kunstenaar genaamd Anthony (Yahya Abdul-Mateen II) de stedelijke legende in zijn nieuwste werk, dat een spiegel bevat met de titel Say My Name. Een blanke galeriehouder en een snobistische kunstcriticus handelen onverstandig volgens de instructies, en al snel stapelen de lichamen zich op.
Varken
Deze ingenieuze film begint eruit te zien als een traditionele wraakthriller, zij het met een twist, zei Clarisse Loughrey in De onafhankelijke . Rob (Nicolas Cage) is een voormalige chef-kok uit Portland, Oregon, die door privéverdriet gedreven is om zich in een boshut te nestelen met alleen een truffelvarken als gezelschap. Zijn enige bezoeker is Amir (Alex Wolff), die de truffels die ze vinden verkoopt aan chique restaurants. Wanneer Rob wordt aangevallen en zijn varken wordt gestolen, gaat hij op pad om het dier terug te halen - en niets zal hem in de weg staan. Cage's eerdere rollen en zijn verschijning hier - bergmanbaard, warrig haar, verwarde kleding - doen ons een afdaling naar waanzin verwachten; maar wat Cage echt in de rol brengt, is een gevoel van diepe verbondenheid met eten.
De koerier
Benedict Cumberbatch schittert in deze Koude Oorlog-thriller over de emotionele banden die kunnen ontstaan in de meedogenloze wereld van spycraft, zei Tom Shone in The Sunday Times . Hij speelt Greville Wynne, de verkoper die in het echte leven door MI6 is geselecteerd om contact op te nemen met Oleg Penkovsky, een Sovjet-inlichtingenofficier die zo gealarmeerd was door Chroesjtsjovs nucleaire brinkmanship dat hij informatie lekte die later werd toegeschreven aan het afwenden van oorlog tijdens de Cubaanse rakettencrisis. Wynne werd aangeworven voor zijn pure alledaagsheid en zijn sterke kop voor alcohol, en Cumberbatch straalt een pretentieloze gezelligheid uit die Penkovsky (Merab Ninidze) naar behoren charmeert. Door te drinken, bezienswaardigheden te bekijken en het ballet bij te wonen tijdens Wynne's reizen naar Moskou, ontwikkelen ze een gevoel van wederzijdse persoonlijke loyaliteit dat hen zal ondersteunen wanneer Wynnes missie misgaat.
Zola
De allereerste filmische bewerking van een Twitter-thread, deze komedie annex thriller is een knaller - een onbezonnen, agressief opzichtige joyride naar de donkere kant, zei Wendy Ide in De waarnemer . Willen jullie allemaal een verhaal horen over waarom ik en deze teef hier ruzie kregen? begon exotische danseres A'Ziah Zola King's ruige, 148-tweet-account van een 2015 Florida road trip die vreselijk mis ging. In de film wordt Zola (Taylour Paige) overgehaald door een vrouw die ze net heeft ontmoet - collega-danseres Stefani (Riley Keough) - om naar Tampa te rijden voor een weekend lucratief paaldansen. De reis daar met Stefani's onkruidvriend (Nicholas Braun), en een pooier die bekend staat als X (Colman Domingo), is leuk, maar dan wordt X smerig. Waar we getuige van zijn, is sekshandel onder een andere naam - en Zola's scherpe verstand is haar enige hoop om er ongedeerd uit te komen.
Stilstaand water
Tom McCarthy's eerste film sinds de Oscar-winnende schijnwerper is het soort mid-budget volwassen film dat Hollywood zogenaamd niet meer maakt, zei Ian Freer in rijk . Een vooral vermakelijke, zij het te lange, mix van thriller en relatiedrama, met Matt Damon als Bill Baker, een olieboor, die de alcoholische en zelfverklaarde f**kup herstelt uit Oklahoma, die nu op drift is in Marseille, waar zijn dochter, Allison (Abigail Breslin), zit in de gevangenis voor de moord op haar vriendin. Allison houdt vol dat ze onschuldig is en Bill is vastbesloten haar naam te zuiveren. Geconfronteerd met ondoordringbare culturele barrières, wordt hij geholpen door een actrice met wie hij bevriend raakt, Virginie ( Bel mijn agent! 's Camille Cottin). Er is een echte chemie tussen dit vreemde stel - de chique, liberale Franse thesp en de godvrezende, wapenminnende Amerikaan - en de zwijgzame Bill ontdekt tederheid en een andere manier van leven.
voorgeborchte
Politiek en poëzie ontmoeten elkaar in deze excentrieke film over het leven van vluchtelingen in het ongewisse, zei Alex Godfrey in rijk . Samen gehuisvest op een somber, niet nader genoemd Schots eiland (de film is opgenomen op North en South Uist), moeten vier asielzoekers wachten terwijl hun aanvraag tergend langzaam wordt verwerkt. Ze mogen niet werken en hebben niets anders te doen dan belachelijke lessen cultureel bewustzijn bij te wonen en tieners donuts te zien rijden in het grauwe plaatselijke stadje. Omar (Amir El-Masry) is een Syrische muzikant die zo vastzit dat hij zichzelf er niet toe kan brengen zijn oud (een Midden-Oosterse luit) te bespelen. Zijn Afghaanse vriend Farhad (Vikash Bhai) houdt een kip genaamd Freddie Mercury. En Wasef (Ola Orebiyi) is een Nigeriaanse voetbalfan wiens plan om voor Chelsea te spelen uitnodigt tot spot van zijn Ghanese vriend Abedi (Kwabena Ansah).
Oud
M. Night Shyamalan heeft een oude rumcarrière gehad, zei Ed Potton in De tijden , slingerend van griezelige triomfen ( Het zesde Zintuig ) tot gebrekkige maar intrigerende curiosa ( het dorp ) tot buitensporige kalkoenen ( Dame in het water ). Oud behoort tot de gebrekkige maar intrigerende groep. Gael García Bernal en Vicky Krieps spelen Guy en Prisca, een stel dat met hun kinderen op vakantie is in een niet nader genoemd tropisch land. Ze worden afgezet op een afgelegen, zogenaamd geheim strand en zijn verrast andere gasten aan te treffen, waaronder Charles (Rufus Sewell), een arrogante Britse chirurg, en Mid-Sized Sedan (Aaron Pierre), een beroemde Amerikaanse rapper. Maar veel sinister zijn de gebeurtenissen die volgen: alle personages beginnen in een enorm versneld tempo ouder te worden en niemand lijkt in staat te vertrekken. Met een premisse die vroeg waardig is Star Trek en een ensemble dat rechtstreeks uit Agatha Christie komt, Oud is pure hokum - maar ingenieus en ook enorm vermakelijk, zei Peter Bradshaw in de bewaker .
Zomer van de ziel
Deze nieuwe documentaire is een absoluut genot en onthult een schat aan bloedstollende, hartverscheurende livemuziekbeelden die een halve eeuw grotendeels ongezien zijn gebleven, zei Mark Kermode in De waarnemer . Het Harlem Cultural Festival was een reeks openluchtconcerten die in 1969 in New York plaatsvonden en die de Black Woodstock werden genoemd. De concerten zijn gefilmd door televisieproducent Hal Tulchin, die van plan was er een tv-film van te maken. Maar hij werd afgewezen door alle grote netwerken en zijn beelden stonden 50 jaar in een kelder. Regisseur Ahmir Questlove Thompson ontdekte het en maakte er een speelfilmdebuut van dat muziek en politiek verweven in een van de beste concertfilms aller tijden.
Supernova
Deze intieme film over liefde en sterfelijkheid wordt gedragen door de oprechte uitvoeringen van de hoofdrolspelers, Stanley Tucci en Colin Firth, zei Peter Bradshaw in de bewaker . Tusker (Tucci) en Sam (Firth) zijn een stel dat al tientallen jaren samen is. De eerste is een romanschrijver, de laatste een klassiek pianist, maar hun carrière staat stil omdat bij Tusker de diagnose dementie op jonge leeftijd is gesteld. Nu gaan ze op roadtrip naar het Lake District. Hun plan is om Sams zus te bezoeken, maar dit is ook een kans - mogelijk hun laatste - om wat tijd samen door te brengen terwijl Tusker nog gezond is. Het paar is een lief en aardig vreemd stel, en hun instinct is om te proberen zich er vrolijk een weg door te banen. Maar ze moeten uiteindelijk de realiteit van hun situatie onder ogen zien, en als ze dat doen, is het pijnlijk op een manier die geen van hun gedeelde grappen of gedeelde liefde echt kan verdoven.
Luca
Het nieuwste aanbod van Pixar, dat zich afspeelt in Italië, is een prachtige parabel over de relatie tussen twee jonge zeemonsters, zei Kevin Maher in De tijden . Bookish Luca (ingesproken door Jacob Tremblay) en gedurfde Alberto (Jack Dylan Grazer) zijn merboys die in staat zijn een menselijke vorm aan te nemen om het nabijgelegen vissersdorp te verkennen. Met de hulp van een pittige tiener (Emma Berman) gingen ze op pad om de plaatselijke triatlon te winnen. De dorpelingen hebben echter een hekel aan zeemonsters en het risico van ontdekking zorgt voor een spannende spanning. Sommige kijkers hebben het verhaal gelezen als een allegorie over het opgroeien als homo. Pixar houdt vol dat de relatie van de jongens niet romantisch is, maar de film gaat over thema's als verbondenheid en identiteit, en met zijn tranentrekkende finale is het soulfood voor kinderen van alle leeftijden.
De reden dat ik spring
Een wereld die krioelt van gedachten die je niet kunt uiten, is het spul van paniekdromen - en ook van deze poëtische en onthullende documentaire, zei Danny Leigh in de FT . Gebaseerd op het bestsellerboek van Naoki Higashida, een 13-jarige met non-verbaal autisme, stelt het ons voor aan jonge mensen uit vier continenten met vergelijkbare aandoeningen, en legt uit hoe ze worstelen om een bredere realiteit te construeren uit de fijne details die kunnen overweldigen. hun zintuigen, en de moeilijkheid die ze hebben om recente gebeurtenissen te onderscheiden van lang geleden. Het resultaat is ontroerend en fantasierijk - de jonge mensen zijn verleidelijk, de liefde van hun ouders diep - hoewel je zou willen dat er een aantal alternatieve opvattingen over dit zeer controversiële onderwerp waren opgenomen.
De vader
Aangepast van een toneelstuk geschreven door de regisseur, Florian Zeller, en verankerd door een Oscar-winnende uitvoering van Anthony Hopkins, De vader is een film over dementie die zowel diep beangstigend als ondraaglijk ontroerend is, zei Peter Bradshaw in de bewaker . Zonder duidelijke first-person cameratrucs te gebruiken, plaatst het ons in het hoofd van Hopkins' personage, een guitig knappe weduwnaar die nu lijdt aan de ziekte van Alzheimer. Zijn aanhankelijke en geërgerde dochter (Olivia Colman) bezoekt hem regelmatig in zijn elegante flat in West-Londen. Hij vermoedt dat ze op het punt staat hem in de steek te laten door naar het buitenland te verhuizen, maar hij kan er niet achter komen wat er aan de hand is. Zijn desoriëntatie wordt opgeroepen door het gebruik van timeslips en loops in de film, door subtiele veranderingen in de set en door verschillende acteurs die dezelfde personages spelen. Het is alsof de realiteit zelf hem gaslicht.
In de hoogten
Het is een lossere, eenvoudigere musical dan Hamilton, maar In de Hoogten - Lin-Manuel Miranda's Broadway-hit uit 2005 - bruist van dezelfde energie, en deze filmversie is als een shot van een zomervakantie op de arm, zei Helen O'Hara in rijk . Het speelt zich af in de grotendeels Latijns-Amerikaanse wijk Washington Heights in Manhattan en bevat verweven verhaallijnen over de inspanningen van mensen om vooruit te komen in de wereld. Onze held (Anthony Ramos) is een jonge bodega-eigenaar die hoopt terug te keren naar de Dominicaanse Republiek om een strandbar te openen, maar we zijn ook bekend met de dromen van zijn vriendin (Melissa Barrera), een hetero-A student genaamd Nina ( Leslie Grace), en een ondersteunende cast van salonmeisjes, kleine neven en zorgzame grootmoeders. Een vrolijk, uitgebreid verslag van de immigrantenervaring, In de Hoogten lijkt de film van de zomer te worden, zei Robbie Collin in De Daily Telegraph .
Droompaard
De feelgood Brit-com is terug! zei Kevin Maher in De tijden . Terwijl recente Brit-coms zoals militaire vrouwen en Vissersvrienden zijn ontsierd door een vreselijke focus op X Factor -zoals beroemdheden, Droompaard is een puurdere vorm van het genre, dat teruggrijpt op Ealing-klassiekers zoals De Titfield Thunderbolt met zijn zorgvuldig gekalibreerde karakters en vaak meedogenloze ontleding van klassenpolitiek. Het is gebaseerd op een waargebeurd verhaal en speelt zich af in Zuid-Wales. Toni Collette speelt Jan Vokes, een barmeisje in een voormalig mijndorp die een lokaal syndicaat samenstelt om een renpaard te kopen. Ze is een lege nester die in armoede leeft en wordt geïnspireerd door accountant Howard (Damian Lewis), wiens liefde voor racen een ontsnapping biedt aan de verpletterende verveling om hem heen. Hun slordige, in de volkstuinen gefokte ruin, Dream Alliance, crasht in de verwaande paddock van de eigenaren in Aintree en wint vervolgens de Welsh Grand National.
Cruella
Deze prachtig verrassende prequel to De Honderd-en-een Dalmatiërs is een fantastische lieve luchtkus van een film, zei Tom Shone in The Sunday Times . Het speelt zich af in Londen aan het eind van de jaren zestig of het begin van de jaren zeventig en stelt zich voor hoe de jonge Estella de Vil uitgroeide tot de ontwapenende antiheldin van de roman van Dodie Smith. Estella (Emma Stone) wordt na de dood van haar moeder opgepakt door twee zakkenrollers (Paul Walter Hauser en Joel Fry) en wordt klaargestoomd voor een grote overval door zich onder te dompelen in de modewereld. Thompson). Om de misdaad uit te voeren, ontwikkelt ze een zwart-wit vampierpersonage, alleen om te ontdekken dat het masker blijft plakken. Boordevol retro pophits en zeer bevredigende plotwendingen, het is een totaal verpletterende ervaring.
Eerste koe
De kracht van de western om zichzelf opnieuw uit te vinden blijft verbazen, zei Kevin Maher in De tijden . De nieuwste incarnatie is een tedere hartenbreker die zich afspeelt in de bossen van het 19e-eeuwse Oregon, met een reizende kok (John Magaro) en een ondernemende Chinese immigrant (Orion Lee) als de onwaarschijnlijke helden. Het paar kwam op het idee om heerlijke koekjes te verkopen als een zeldzame traktatie voor de lokale kolonisten en bonthandelaren, met melk van de eerste koe die in het gebied werd geïmporteerd. Maar de koe is van een machtige lokale koopman (Toby Jones), en het melken ervan is een gevaarlijke diefstal. Uit dit eigenzinnige materiaal vormt regisseur Kelly Reichardt een delicate parabel over het Amerikaanse lot, milieubewustzijn en de waarde van vriendschap.
Zeldzame Beesten
Billie Pipers eerste film als schrijver-regisseur is een merkwaardige anti-romcom, een ambitieus, nerveus werk dat af en toe over zijn eigen stilistische hakken struikelt, zei Mark Kermode in De waarnemer . Piper schittert als Mandy, een boze, ziedende alleenstaande moeder die professioneel gedreven is maar nog steeds bij haar eigen moeder (Kerry Fox) woont. Haar zoon (Toby Woolf) wordt geteisterd door angstige tics en haar vader (David Thewlis) wordt verteerd door bitterheid en spijt. Op een teenkrullende date met een dichtgeknoopte collega (Leo Bill), merkt Mandy dat hij een vrouwenhater is, maar begint toch een verscheurende, ongemakkelijke relatie met hem. In hun verbale sparringwedstrijden vliegen de vonken in het rond - het script is vrolijk overspannen - maar uiteindelijk ligt de focus van de film op Mandy's persoonlijke strijd om te definiëren wie ze is.
Bedienden
Deze diep verontrustende film, opgenomen in beklijvend zwart-wit en doordrongen van de kilte van politieke angst, gaat over de geheime machtsstrijd tussen kerk en staat in Tsjecho-Slowakije uit het communistische tijdperk, zei Peter Bradshaw in de bewaker . Twee tieners met een fris gezicht, Juraj (Samuel Skyva) en Michal (Samuel Polakovic), arriveren voor hun opleiding aan een katholiek seminarie in Bratislava, maar bevinden zich in een streng spookhuis van schaamte, dat stinkt naar paranoia, uitputting en zelfverwijt . De deken (Vladimír Strnisko) behoort tot Pacem in Terris - een door het regime gesponsorde organisatie van katholieke geestelijken - maar dissidente jonge priesters hebben in het geheim contact met het Vaticaan. In de gisting stapt de diep kwaadaardige, chanterende politieman Dr. Ivan (Vlad Ivanov) in.
Cowboys
Van de openingsbeelden van een vader en zoon die samen kamperen in de wildernis van Montana, Cowboys maakt gebruik van klassieke beelden van Amerikaanse mannelijkheid, zei Clarisse Loughrey in De onafhankelijke . Maar deze zoet gerealiseerde roadmovie gebruikt ze voor zacht subversieve doeleinden. We komen er al snel achter dat de jongen, de 11-jarige Joe (Sasha Knight), trans is en onlangs uit de kast is gekomen voor zijn ouders. Zijn moeder Sally (Jillian Bell), gefixeerd op het idee van een mini-me-dochter, is vijandig en niet-begrijpend. Maar zijn vader, Sally's ex-man Troy (Steve Zahn), wil het geluk van zijn kind beschermen en besluit, in een moment van liefdevolle wanhoop, met Joe naar Canada te vluchten. Het is in feite een ontvoering. Sally belt de politie, die er snel van uitgaat dat de grootmoedige Troy - een alcoholische, bipolaire ex-gevangene - een gewelddadige bedreiging is, en er ontstaat een klopjacht.
Nomadland
Ik zou je graag willen vertellen dat de film die de Oscars voor beste film, beste regisseur en beste actrice in de wacht sleepte, overhyped is, zei Tom Shone in The Sunday Times . Maar nee: dit melancholische gedicht over rusteloosheid en verlies voelt als de perfecte samenvatting van een precair jaar. Frances McDormand schittert als Fern, een onlangs weduwe van in de zestig die, nadat ze haar baan en huis verloor in de recessie, in een aangepaste bestelwagen naar het westen trekt op zoek naar werk. Onderweg ontmoet ze een groep nomaden in Arizona, die haar leren hoe ze op de weg moet overleven. Chloé Zhao's film is gebaseerd op een non-fictieboek van Jessica Bruder, en veel van de mensen die Bruder interviewde, verschijnen als zichzelf: de verhalen die ze vertellen hebben een botte, korrelige kracht, maar wat daaruit naar voren komt is gratie en stoïcisme.
De Mitchells vs. de Machines
De plot van deze animatiefilm is niet gehinderd door conventies, zei Ben Travis in rijk : met andere woorden, het is gek. De Mitchells zijn een disfunctioneel kerngezin dat worstelt om met elkaar in contact te komen in de wereld van de moderne technologie. Terwijl dochter Katie (ingesproken door Abbi Jacobson) zich voorbereidt om naar de filmschool te vertrekken, realiseert haar vader (Danny McBride) zich hoe afstandelijk ze zijn geworden. Zijn oplossing is om van haar reis een gezinsreis te maken, die vervolgens wordt ontspoord door een robotapocalyps. Nu de rest van de wereldbevolking tot slaaf is gemaakt door een Alexa-achtige AI (Olivia Colman), wordt het aan de Mitchells overgelaten om de mensheid te redden. Door dynamische visuals te combineren met een grappig script, laten de bekroonde producers Phil Lord en Christopher Miller zien dat ze de concurrentie lichtjaren voor zijn.
Zwarte beer
Zwarte beer is een lastig, bochtig en meedogenloos inventief drama dat inspeelt op de vreemdheid van het maken van films, zei Kevin Maher in De tijden . Schrijver-regisseur Allison (Aubrey Plaza) heeft last van een creatieve blokkade en neemt een kijkje in een schrijversretraite in de staat New York, waar ze betrokken raakt bij de wrede en wederzijds destructieve strijd van de man en vrouw-eigenaren, Gabe (Christopher Abbott) en Blair. (Sarah Gadon). Zaken dalen af naar Polanski-achtige duisternis - en dan wordt de actie gereset. We bevinden ons op dezelfde plek, maar nu is er een filmploeg aanwezig die een drama opneemt waarvan het verhaal lijkt op de gebeurtenissen die we zojuist hebben gezien - behalve dat de rollen van de personages zijn veranderd. In deze versie is Gabe de schrijver-regisseur, Allison is zijn vrouw en de ster van de film, en Blair is haar co-ster en echte rivaal voor Gabe's genegenheid.
Verstekeling
De Braziliaanse muzikant en YouTuber Joe Penna maakte zijn regiedebuut in 2018 met Arctisch , een uitstekend overlevingsverhaal in de wildernis - en Verstekeling , zijn tweede film, is net zo ingewikkeld en meeslepend, zei Charlotte O'Sullivan in de Londen Avond Standaard . In de nabije toekomst vertrekken drie astronauten - ervaren commandant Marina (Toni Collette), opgewekte dokter Zoe (Anna Kendrick) en nerdy botanicus David (Daniel Dae Kim) - op een missie naar Mars, waar ze de grond gaan leggen. werken voor een kolonie. Alles gaat goed totdat Marina een toevallige verstekeling vindt, Michael (Shamier Anderson), een jonge ingenieur die gewond raakte en bewusteloos raakte tijdens de voorbereiding van de lancering. Het blijkt dat er door een storing slechts genoeg zuurstof is voor drie mensen om te overleven - wat betekent dat tenzij de bemanning een praktische oplossing vindt, een van hen moet worden opgeofferd, anders zullen ze allemaal sterven.
Veelbelovende jonge vrouw
Schrijver-regisseur Emerald Fennell's Oscar-genomineerde debuut, Veelbelovende jonge vrouw , is een pikdonkere film voor het #MeToo-tijdperk die bruist van stijl en humor, zei Kevin Maher in De tijden . In de hoofdrol Carey Mulligan als Cassie, een broze koffiebarista die nog steeds woedend is over de verkrachting en daaropvolgende zelfmoord van haar beste vriendin, Nina, enkele jaren geleden. Om Nina's dood te wreken, doet ze zich voor als dronkaard in nachtclubs, waar ze zich door zogenaamd aardige jongens naar huis laat brengen. Het zijn sombere maar grappige taferelen, waarvan we – al dan niet gewelddadig – op prikkelende wijze worden uitgesloten. Ondertussen achtervolgt Cassie de personen die Nina onrecht hebben aangedaan, waaronder de universiteitsdecaan die haar aangifte van verkrachting negeerde, en de advocaat die haar onder druk zette om haar zaak te laten vallen.
Geluid van metaal
In dit doordachte, sombere drama speelt Riz Ahmed de rol van Ruben Stone, een heavy-metaldrummer die plotseling gehoorverlies ervaart tijdens een tournee in de VS, zei Peter Bradshaw in de bewaker . Een herstellende heroïnegebruiker met ernstige relatieproblemen, belandt hij in een afgelegen toevluchtsoord in Missouri voor herstellende dove verslaafden. De manager is Joe (Paul Raci), een grijzende Vietnam-veteraan, die gelooft dat slechthorende mensen voldoende rust in zichzelf moeten vinden om hun toestand als een geldig alternatief bestaan te accepteren. Maar Ruben is vastbesloten om een riskante operatie te ondergaan die een deel van zijn gehoor zou herstellen, zelfs als de kosten ervan het hem moeilijk zouden maken om de carrière te hervatten die hij zo graag wil redden.
Palm Springs
Palm Springs ontleent zijn uitgangspunt aan: Groundhog Day , maar deze romcom heeft zijn eigen charme en barst nogal van de verrassingen, zei Tom Shone in The Sunday Times . Net als Bill Murray's personage Phil in de eerdere - en eerder gezinsvriendelijke - film zit Nyles (Andy Samberg) vast in een tijdelijke lus en herbeleeft hij dezelfde dag herhaaldelijk. Hij is op de bruiloft van een vriend in het gelijknamige resort en nadat hij geprobeerd heeft zelfmoord te plegen en met alle gasten te slapen, heeft hij de nihilistisch-hedonistische fase van de Murray-cyclus al bereikt. Waar de film het bedrijf scheidt van zijn voorganger, is dat een andere gast - Sarah (Cristin Milioti) - in de truc zit en haar dag herhaalt naast de zijne, een goofy mede-samenzweerder, die zijn goddelijke heerschappij over de gebeurtenissen deelt.
Dreigen
Dit heerlijk meeslepende en ontroerende familiedrama is genomineerd voor zes Oscars en heeft nu al de uitstraling van een geliefde klassieker, zei Peter Bradshaw in de bewaker . Het speelt zich af in de jaren 80 en is geïnspireerd op de eigen jeugd van schrijver-regisseur Lee Isaac Chung. Steven Yeun speelt Jacob, een Koreaanse immigrant die een uitzichtloze baan in Californië opgeeft en zijn gezin verhuist naar een woonwagen op vijf hectare in Arkansas. Zijn plan is om Koreaanse producten te verbouwen en zijn dochter Anne (Noel Cho) en zoon David (Alan Kim) op te voeden in Edenic gelukzaligheid. Maar zijn vrouw, Monica (Yeri Han) is sceptisch, en terwijl tornado's en branden toeslaan en de oogst mislukt, ondanks zijn slopende arbeid, loopt hun huwelijk op de klippen.
Ammoniet
Dit meeslepende drama over verboden liefde in Dorset uit de jaren 1840 brengt twee geweldige artiesten samen, zei Peter Bradshaw in de bewaker . Kate Winslet speelt Mary Anning, de paleontoloog wiens buitengewone fossielenvondsten koelbloedig werden toegeëigend door het mannelijke wetenschappelijke establishment, waardoor ze gedwongen werd een curiosawinkel in Lyme Regis te runnen om rond te komen; en Saoirse Ronan is geoloog Charlotte Murchison, een vrouw die door haar man Roderick (James McArdle) bij Mary wordt ondergebracht in de hoop dat zeelucht en gezonde wetenschappelijke gedachten haar melancholie zullen genezen. In feite is Charlottes probleem zijn passieloze saaiheid. Ze sluit zich aan bij Mary op winderige expedities op fossielenjacht, maar komt geleidelijk tot leven en hoewel Mary een stoere vrouw is, met een blik van eeuwigdurende behoedzame wrok, maakt hun vriendschap plaats voor passie.
overtreding
Deze verkrachtingswraakthriller doorspekt met bloedstollende angsten heeft een pikdonkere sfeer die niet gemakkelijk te schudden of te beschrijven is, zei Tomris Laffly in Verscheidenheid . Co-schrijver en co-regisseur Madeleine Sims-Fewer speelt Miriam, een jonge Londense die haar zus Greta (Anna Maguire) en Greta's echtgenoot Dylan (Jesse LaVercombe) bezoekt in hun afgelegen huis in Quebec. Miriams eigen huwelijk met Caleb (Obi Abili) staat op de klippen, en rivaliteit die ze uit haar kindertijd heeft overgehouden, verwijdert haar ook van Greta. Alleen Dylan biedt haar warmte, en op een nacht kust Miriam hem naast een meer. Later komt hij haar kamer binnen en verkracht haar. Niet in staat om Caleb in vertrouwen te nemen, en geminacht door Greta, neemt Miriam het heft in eigen handen. Wat volgt is misschien wel de meest wrede vrouw-op-man beproeving sinds Auditie , zei Phil Hoad in de bewaker . Maar het voelt ook als iets uit de oudheid - een enkele, verachtelijke daad van vergelding, geen fantasie-uitbarsting.
Scheppingsverhalen
Deze biopic van de oprichter van Creation Records is een luchtig, sympathiek verslag van Alan McGee's opkomst van muzikaal talentloze Glasgowse punk tot zelfbenoemde President of Pop, zei Cath Clarke in de bewaker . Treinspotting alumnus Ewen Bremner brengt net genoeg brutaliteit van de arbeidersklasse naar de centrale rol om de mythevorming en megalo-manie in evenwicht te brengen. McGee richtte zijn label op in Londen in 1982, nadat hij Glasgow en zijn gewelddadige vader achter zich had gelaten, en tekende hij onder meer Primal Scream, The Jesus and Mary Chain en My Bloody Valentine. Het is een leven vol geïnspireerde chaos, en de film – aangepast door Irvine Welsh en Dean Cavanagh uit de memoires van McGee – bagatelliseert hilarisch zijn grootste ontdekking, Oasis, in 1993. Hij was alleen maar naar het optreden gegaan omdat hij een trein had gemist. Maar zo werd Britpop geboren.
Judas en de zwarte messias
Twee bestormende optredens ondersteunen deze fel te bekijken thriller over de moord door de FBI op de Black Panther-leider Fred Hampton in 1969, zei Peter Bradshaw in de bewaker . Op 21-jarige leeftijd geschoten terwijl hij in bed lag te slapen, was Hampton een charismatisch figuur, en de gespierde kracht van zijn retoriek en zijn instinctieve leiderschap worden briljant overgebracht door Daniel Kaluuya. LaKeith Stanfield is even indrukwekkend als William O'Neal, de kleine crimineel die sterk bewapend was door Roy Mitchell (Jesse Plemons) van de FBI om de Black Panthers te infiltreren. Gepromoveerd door de rangen, begint hij Hampton aardig te vinden en te bewonderen; maar hij is ook in de ban van Mitchell en de FBI. Hij is niet bepaald in ontkenning, maar hij ziet ook niet helemaal onder ogen wat hij doet: hij is de Judas van de titel van de film.
Kers
Nadat ze hun reputatie hebben gevestigd met superheldenkaskrakers zoals Avengers: Eindspel , hebben de gebroeders Russo zich nu tot meer volwassen materiaal gewend met deze bewerking van een autobiografische roman van de voormalige Amerikaanse soldaat Nico Walker, zei John Nugent in rijk . De hoofdrolspeler, Cherry, is een stille student die als hospik dienst doet in de oorlog in Irak en terugkeert naar de VS met PTSS en een groeiende drugsverslaving die hij uiteindelijk bekostigt door middel van een gewapende overval. Met zijn episodische structuur voelt de film aan als meerdere films in één en loopt hij door tot een Eindspel - bijna tweeënhalf uur. Sommige secties zijn vaag of formeel, en het geheel heeft een onrustig, ongericht gevoel. Maar het is de moeite waard om naar te kijken Spider Man hoofdrolspeler Tom Holland in een veeleisende, complexe rol.
De Verenigde Staten versus Billie Holiday
Billie Holiday is altijd een monster van een rol geweest, zei Mark Kennedy in De onafhankelijke . Diana Ross en Audra McDonald hebben het allebei aangepakt; nu neemt zangeres Andra Day het op zich, in haar acteerdebuut - en ze schittert. In een opmerkelijke uitvoering portretteert ze de geweldige zangeres in haar laatste jaren als een gekweld en verpletterd icoon, een verslaafde met vreselijke keuzes in mannen maar de stem van een engel. De film flitst heen en weer in de tijd, maar concentreert zich op gebeurtenissen in 1947, toen de autoriteiten zo gealarmeerd waren door de impact van haar anti-lynchlied Vreemd fruit , hebben ze blijkbaar samengespannen om haar gevangen te zetten voor het bezit van heroïne. De film van Lee Daniels is ongericht en meanderend, maar wordt afgewisseld met scènes die aanvoelen als een stomp in de maag.
Ik geef er veel om
In deze buitengewoon gemene, zwartkomische thriller geeft Rosamund Pike ons haar meest buitensporige Hitchcock-blonde beurt sinds weg meisje , zei Peter Bradshaw in de bewaker . Met een sociopaat kapsel, zonnebrillen en modieuze outfits, straalt ze pure roofzuchtige slechtheid uit als Marla Grayson, een meedogenloze oplichter die, geholpen door corrupte artsen, haar weg insinueert in het leven van rijke maar eenzame bejaarden in Boston. Ze wordt hun wettelijke voogd, laat ze in verzorgingstehuizen gaan en ontneemt ze vervolgens hun bezittingen. Op een dag landt ze wat ze denkt dat een bijzonder tamme vis is - lieve mevrouw Peterson (een fantastische Dianne Wiest). Ze bezoekt het huis van de oude dame naar behoren, met een vriendelijke, droevige glimlach, en laat haar in de val lopen tijdens een scène van echte emotionele horror. Maar er is iets waar ze niet op had gerekend: de connecties van mevrouw Peterson in de Russische maffia.
Naar Olivia
De biopic-trend zet zich voort en kauwt de ene kinderauteur na de andere op - C.S. Lewis, J.M. Barrie, A.A. Milne, J.R.R. Tolkien, zei Tom Schöne in The Sunday Times . Nu is het de beurt aan Roald Dahl – in een film die bijzonder zwak en gekunsteld is. Gebaseerd op de biografie van Stephen Michael Shearer van Dahls eerste vrouw, de Amerikaanse actrice Patricia Neal, Naar Olivia speelt zich af in de jaren voorafgaand aan het eerste grote succes van de auteur, Sjakie en de chocoladefabriek , in 1964. Thuis in Buckinghamshire, Dahl (Hugh Bonneville) is een en al pret met zijn drie kinderen, maar kibbelt vreselijk met Neal (Keeley Hawes) voordat hij zich terugtrekt in zijn schrijfschuur om te drinken. De dood van hun zevenjarige dochter Olivia, aan mazelen-gerelateerde encefalitis, stort Dahl in een depressie, en de steeds eenzamer wordende Neal gaat naar Hollywood om haar Oscar-winnende optreden te geven tegenover Paul Newman in Huid .
dode varkens
Chinees-Amerikaanse regisseur Cathy Yan maakte vorig jaar internationaal naam met de superheldenkaskraker Roofvogels . Dat was haar tweede film; nu haar eerste, dode varkens , is uitgebracht in het VK, zei Ella Kemp in rijk . Het ging in première op het Sundance-festival in 2018 en is een bruisende sociale satire die is geïnspireerd op een waargebeurd evenement in 2013, toen ongeveer 16.000 dode varkens door Shanghai de Huangpu-rivier afdreven, nadat ze stroomopwaarts door boeren waren gedumpt. Yan volgt de effecten van deze bizarre gebeurtenis via de onderling verbonden levens van vijf personages. De kern van het web zijn Candy Wang – een schoonheidssalon-eigenaar die onder druk komt te staan om het oude houten huis van haar familie te verkopen vanwege de financiële situatie van haar broer, een varkensboer – en Sean, een Amerikaanse architect die enorm ambitieuze plannen heeft voor de site.
Nieuws van de wereld
Tom Hanks is op zijn meest twinkelende en kreukelige manier in deze ouderwetse western, zei Robbie Collin in De Daily Telegraph . Hij speelt Captain Jefferson Kidd, een veteraan van de verliezende kant van de Burgeroorlog die nu de kost verdient door door Texas te reizen en nieuwsberichten te lezen aan de analfabete massa. Onderweg komt hij een verlaten, stomme blanke meid tegen, Johanna (Helena Zengel). Haar Duitse ouders waren jaren eerder vermoord door de Kiowa-stam, die haar opvoedde - totdat ze zelf werden vermoord door blanke kolonisten. Op dat moment besluit Kidd haar mee op pad te nemen, om haar af te leveren bij haar naaste familieleden, een oom en tante aan de andere kant van de staat.
Waar ga je heen, Aïda?
De opruiende film van de Servische regisseur Jasmila Žbanic gaat over het bloedbad in Srebrenica in 1995 – de ergste burgeroorlog in Europa sinds het einde van de Tweede Wereldoorlog, zei Kevin Maher in De tijden . We zien het door de ogen van Aida (Jasna Đuricic), een lokale leraar die vertaalster is geworden en zich verwoed haastig tussen de vertegenwoordigers van de 20.000 doodsbange Bosnische moslims die verzameld zijn in en rond het veronderstelde veilige gebied van de VN (een niet meer gebruikte fabriek), en de commandanten van de Nederlandse vredestroepen van de VN – hier uit elkaar gehaald als zwak en ruggengraat – terwijl de Bosnisch-Servische leider Ratko Mladic (Boris Isakovic) en zijn paramilitaire schurken het groene licht voor massale uitroeiing afwachten.
de opgraving
Gebaseerd op het waargebeurde verhaal van de opgraving in Sutton Hoo, en aangepast van de roman van John Preston, de opgraving is een ontroerend en betoverend periodestuk dat een goed getimede dubbele dosis troost en ontsnapping biedt, zei Robbie Collin in De Daily Telegraph . In de zomer van 1939, toen de wereld zich op oorlog voorbereidde, nam landeigenaar Edith Pretty (Carey Mulligan) in Suffolk Basil Brown, een plaatselijke autodidactische archeoloog (Ralph Fiennes, met een breed Suffolk-accent) in dienst om de mysterieuze grasheuvels op haar landgoed. De opgraving onthulde dat het een negende-eeuwse Angelsaksische begraafplaats was, met onder meer een 89 voet lang schip; en dus, net toen de toekomst van de natie door schaduw werd verduisterd, werd er plotseling een lichtstraal op zijn verre verleden geworpen. In eerste instantie volgen we de relatie die zich ontwikkelt tussen Brown en Pretty. Maar naarmate de opwinding over de vondst toeneemt en de professionals erop afdalen, wordt de reikwijdte van de film groter, om in het bijzonder te focussen op de romance tussen de getrouwde archeoloog Peggy Piggott (Lily James) en Pretty's neef (Johnny Flynn), die erop wacht om gebeld te worden. omhoog.
Beste kameraden!
Het bloedbad van ongeveer 80 ongewapende demonstranten in de Russische stad Novocherkassk in 1962 – een gruweldaad die 30 jaar geheim werd gehouden – is het onderwerp van dit meeslepende drama van ervaren regisseur Andrei Konchalovsky, zei Kevin Maher in De tijden . Winnaar van de Speciale Juryprijs op het Filmfestival van Venetië vorig jaar, het slaat in eerste instantie een wrange, satirische noot, met grappige one-liners over Sovjet-onbekwaamheid als arbeiders in de energiecentrale van de stad in staking gaan over stijgende voedselprijzen. Het daaropvolgende bloedbad wordt echter meedogenloos afgebeeld. De hoofdrolspeler van de film, het lokale lid van de Communistische Partij, Lyuda Syomina (Julia Vysotskaya), heeft de reputatie dit soort hardhandig optreden goed te keuren. Maar wanneer haar tienerdochter Svetka – een werknemer in de fabriek – vermist raakt, wordt ze verscheurd tussen haar loyaliteit aan de partij en haar persoonlijke angst.
Een nacht in Miami
Het regiedebuut van Oscar-winnende actrice Regina King bevat zowel grote ideeën als stormachtige wendingen, zei Kevin Maher in De tijden . Gebaseerd op het toneelstuk uit 2013 van Kemp Powers, beeldt de film het gesprek in dat zou kunnen hebben plaatsgevonden tijdens een echte ontmoeting tussen vier zwarte Amerikaanse iconen - Cassius Clay (Eli Goree), zoals hij toen was, Malcolm X (Kingsley Ben-Adir ), Sam Cooke (Leslie Odom Jr) en NFL-ster Jim Brown (Aldis Hodge) - in Miami in de nacht van 25 februari 1964, om Clay's nederlaag van wereldkampioen bokser Sonny Liston te vieren. De dialoog is geestig en vloeiend, maar geleidelijk gaat hun gesprek over één enkel gewichtig onderwerp - wat het betekent om, in Clay's woorden, jong, zwart, rechtvaardig, onbeschaamd, beroemd te zijn in het blanke Amerika. Het resultaat is een actueel en serieus commentaar op de Amerikaanse raciale politiek.
De Witte Tijger
Aangepast van de winnaar van de Booker Prize 2008 van Aravind Adiga, De Witte Tijger is een duister, humoristisch verhaal van vodden naar rijkdom dat zich afspeelt in India tijdens de economische bloei van de late jaren negentig, zei Owen Gleiberman in Verscheidenheid . De hoofdpersoon is Balram Halwai (Adarsh Gourav), een charmante maar arme boer die zich een weg baant naar een baan als chauffeur in Delhi voor een meedogenloze huisbaas, The Stork (Mahesh Manjrekar). Balram is aanvankelijk dankbaar en onderdanig, met ontzag voor de vriendelijke zoon van The Stork (Rajkummar Rao) en zijn verfijnde, in New York opgegroeide vrouw (Priyanka Chopra Jonas). Maar hij begint zijn slaafse mentaliteit als een vloek te zien wanneer de familie hem de valsspeler maakt voor een crash die hij niet heeft veroorzaakt. Hij leert hun meedogenloosheid en cynisme na te bootsen, draait de rollen om, vult zijn zakken en lanceert zichzelf op een corrupt pad naar succes.
Ham op Rogge
Schrijver-regisseur Tyler Taormina's speelfilmdebuut is een surrealistische, verontrustende kijk op het Hollywood coming of age-genre, zei Glenn Kenny in The New York Times . Het is lente in de buitenwijken, en tieners die overgooiers en jassen en stropdassen dragen, gaan naar een dansfeest. De jongens praten, grof maar naïef, over seks; de meisjes over mode en populariteit. De dans wordt gehouden in een plaatselijke delicatessenwinkel en heeft een vreemde, rituele sfeer. De meisjes vormen een rij, de jongens een andere, de muziek begint en communicerend met handgebaren vormen ze een koppel. De scène bouwt op naar een dromerige climax - maar dan richt de film zich op degenen die tijdens het dansfeest werden gepasseerd, of te angstig waren om te gaan, en de dingen worden nog vreemder.
Ziel
Vanaf de eerste speelfilm - 1995's Toy Story – vanaf dat moment is Pixar nooit verlegen geweest om de grote vragen aan te pakken. In Ziel , neemt de animatiestudio het op tegen de grootste van allemaal - de zin van het leven, zei Clarisse Loughrey in De onafhankelijke , en het doet dat met alle schoonheid, humor en hart waarvoor het bekend is geworden. Pixars eerste film met een Afro-Amerikaanse hoofdrolspeler gaat over een New Yorkse jazzpianist, Joe Gardner (Jamie Foxx), die zijn brood verdient als leraar op een middelbare school terwijl hij verlangt naar succes als artiest. Even nadat hij is geboekt voor een mogelijk levensveranderend optreden, valt hij in een mangat. Zijn ziel komt terecht in The Great Beyond, een fuzzy pastel hiernamaals; maar dat is zijn wanhoop om zijn droom te realiseren, hij slaagt erin om terug te glippen naar de aarde met een andere ziel genaamd 22 (een heerlijk irritante Tina Fey), die nog nooit eerder een fysiek lichaam heeft bezet.
