Filmfestival van Cannes: verrassende winnaars, verliezers en schandalen
Critici verbijsterd als Carol verliest van de Franse film, terwijl het feministische statement van het festival wordt ondermijnd door schoenen
Getty
De rode loper wordt opgerold en de champagnekurken worden weggevaagd nadat het filmfestival van Cannes in 2015 dit weekend aan de Franse Cote d'Azur werd gesloten.
Dit jaar staat in het teken van enkele verrassende winnaars, enkele teleurstellingen en een poging van het festival om een feministisch statement te maken dat overschaduwd werd door een schoenenschandaal.
Dheepan
De film Dheepan van Jacques Audiard was het verrassende succes van het festival, waarbij de meeste critici op het verkeerde been werden gezet door de hoofdprijs, de Palme d'Or, te winnen. Audiard is een vaste en gerespecteerde filmmaker van Cannes in Frankrijk, vooral bekend om zijn ruige gevangenisdrama The Prophet en het orkamelodrama Rust and Bone, maar weinig critici gaven hem de tip om dit jaar te winnen.
Zijn film Dheepan vertelt het verhaal van een Tamil Tijger-vechter die uit Sri Lanka ontsnapt met een nepgezin bestaande uit vreemden, om vervolgens terecht te komen in een moeilijke woonwijk in Frankrijk, waar hij wordt gedwongen om te gaan met een drugsoorlog.
De beslissing om Dheepan de hoofdprijs toe te kennen was 'verbijsterend' omdat, hoewel Audiard 'een briljante regisseur' is, deze film 'niet zijn beste werk was', zegt de bewaker filmcriticus Peter Bradshaw.
Er konden echter geen beschuldigingen van Frans chauvinisme zijn, aangezien de jury werd geleid door de Amerikaanse gebroeders Coen en slechts één Frans staatsburger was, actrice Sophie Marceau.
Carol
Veel commentatoren hadden de film van de Amerikaanse regisseur Todd Haynes verwacht Carol , over een lesbische liefdesaffaire in het Amerika van de jaren vijftig, om de hoofdprijs te winnen, en voor Cate Blanchett, een van de hoofdrolspelers, om de prijs voor beste actrice in ontvangst te nemen.
Uiteindelijk won de film wel een prijs voor beste actrice, maar dan voor de jongere co-ster Rooney Mara van de film. Mara deelde de prijs met Emmanuelle Bercot, die een verliefde advocaat speelde in het romantische melodrama Mon Roi.
Maar ondanks de teleurstelling dat ze de hoofdprijs niet heeft gewonnen, wordt Carol nog steeds getipt voor Oscars en kassucces in het komende jaar.
De moordenaar
Andere films die in Cannes voor veel ophef hadden gezorgd en prijzen wonnen, waren The Assassin, een lyrisch vechtsportdrama van Hou Hsiao-Hsien; en Son of Saul, een Holocaust-drama van de eerste Hongaarse regisseur Laszlo Nemes.
Hou ging won beste regisseur, terwijl Son of Saul de Grand Prix oppakte.
De Dagelijks telegram Criticus Robbie Collin was ook verbijsterd door sommige beslissingen van de jury van Cannes en noemde de prijzen 'vooral irritant' voor critici, maar hij gaf toe dat Hou's The Assassin een terechte winnaar was.
Collin schrijft dat The Assassin 'een van de allerbeste films is die ik ooit in Cannes heb gezien, en een van de puurste die ik ooit ergens heb gezien'.
De kreeft
Er was goed nieuws voor het VK en Ierland bij de prijzen, met de veelbesproken The Lobster. De surrealistische zwarte komedie van de Griekse regisseur Yorgos Lanthimos met Rachel Weisz en Colin Farrell als singles in een wereld van gedwongen koppels, kreeg de Juryprijs, de bronzen medaille van het festival.
Hollywood-hits en -missen
Hollywood heeft misschien geen hoofdprijzen gewonnen, maar het kwam als winnaar uit het festival met enkele van zijn hits buiten de competitie. Mad Max: Fury Road was een daverend succes toen het werd vertoond in Cannes, net als Inside Out, Pixar's complexe animatiefilmavontuur dat zich afspeelt in het brein van een klein meisje.
Een andere Amerikaanse competitieregisseur, Gus Van Sant, bleek een van de verliezers van de competitie. Zijn film The Sea of Trees, over een man die naar Japan reist om zelfmoord te plegen, werd gebombardeerd tijdens de vertoning en kreeg daarna luid gejoel van het publiek met vernietigende recensies.
Schandaal met hoge hakken
Maar veel commentatoren waren het erover eens dat de grootste verliezer van het festival de verouderde en verwarrende dresscode was. De festivalorganisatoren waren er trots op om dit het jaar van 'la femme' uit te roepen, met vrouwen in de film die veel aspecten van Cannes domineerden.
Maar terwijl ze zichzelf feliciteerden met een zeldzame festivalopening door een vrouwelijke regisseur - Standing Tall van Emmanuelle Bercot, en meer vrouwen dan ooit in de jury van Cannes, ontplofte het grootste schandaal van het festival.
Verrassend genoeg was het niet de 3D-seksfilm Love die het schandaal veroorzaakte, maar meldt dat overijverige bewakers verschillende vrouwen de toegang tot de rode loper ontzegden omdat ze platte schoenen in plaats van hakken , zegt Steve Pond op de de omslag .
Het festival ontkende al snel dat de dresscode hakken voorschreef. Maar op dat moment was het kwaad geschied.
