Fact Check: De waarheid over het ruimen van haaien
Na de dood van een andere surfer in Australië, onderzoekt The Week of het doden van haaien het risico op aanvallen vermindert

Waarschuwingsborden bij Shelly Beach in West-Australië
Chris Hyde / Stringer
Er zijn nieuwe oproepen gedaan voor het ruimen van haaien in Australië na de dood van een tienersurfer, maar sommigen beweren dat de controversiële praktijk weinig doet om mensenlevens te beschermen. Wat zijn de feiten?
Wat is er in Australië gebeurd?
Laeticia Brouwer (17) werd maandag aangevallen door een haai tijdens het surfen met haar vader voor de kust van West-Australië. Het was het derde dodelijke ongeval met haaien op de stranden van de staat in het afgelopen jaar.
In reactie op de aanval zei de federale minister van Milieu Josh Frydenberg dat de regering 'elk voorstel om mensenlevens op de eerste plaats te stellen' zou verwelkomen, inclusief het ruimen van haaien.
Zijn opmerkingen kwamen vandaag voorafgaand aan een vooraf geplande hoorzitting van de Senaatscommissie over strategieën voor het verminderen van haaienaanvallen in Perth.
In West-Australië zijn in het verleden ruimingen uitgevoerd tijdens wijdverbreide protesten. Een controversieel catch-and-kill-programma met haken met aas werd geïmplementeerd na een golf van aanvallen in 2014, maar werd maanden later geschrapt, rapporten Sky News . Dit was te wijten aan zorgen over de ecologische impact.
Wat vinden Australiërs?
Aanhangers van een nieuwe ruiming zijn onder meer Fred Pawle, surfschrijver bij de Australische . 'Ons krankzinnige beleid voor het in stand houden van haaien heeft een ander leven gekost', schrijft hij.
Maar de Australische Marine Conservation Society en andere milieugroeperingen stellen dat ruimen niets doet om het aantal aanvallen te verminderen en stellen voor in plaats daarvan niet-dodelijke methoden te gebruiken.
Het publiek lijkt het daarmee eens te zijn. De meest recente nationale peiling over de kwestie, uitgevoerd in 2014, onthulde dat 83 procent van de Australiërs tegen het doden van de zeedieren is.
Het risico van een aanval moet in perspectief worden geplaatst, zegt Daryl McPhee van Bond University, auteur van een invloedrijke rapport 2012 over het ruimen van haaien.
Tussen 2001 en 2005 waren er 129 verdrinkingen op de Australische stranden, terwijl slechts vijf mensen werden gedood door haaien. 'Als je rationeel levens zou willen redden, zou je meer geld uitgeven aan waterveiligheid', zegt hij.
Maken ruimingen stranden veiliger?
Sommige maatregelen ter bestrijding van haaien zijn effectief geweest in het verminderen van aanvallen, terwijl andere volledig hebben gefaald, merkt McPhee op.
'[McPhee] zegt dat de logica impliceerde dat een verminderd aantal haaien minder kans op een aanval betekende,' de bewaker rapporten. 'Maar hij waarschuwde dat er geen garantie was dat dit zou gebeuren.'
Een grootschalige ruiming die in de jaren zestig en zeventig in Hawaï werd uitgevoerd, bleek niet effectief in het verminderen van het aantal aanvallen van haaien, concludeerden lokale wetenschappers en staatsfunctionarissen.
De programma's 'waren duur, vingen 4.668 haaien op en zorgden toch niet voor een meetbare afname van het aantal haaienbeetincidenten', zegt Carl Meyer van de Universiteit van Hawaï.
Analyse van andere ruimingsprogramma's die in Queensland zijn uitgevoerd, blijkt dat het aantal dodelijke slachtoffers door haaien is afgenomen in gebieden met en zonder haken met aas, waarbij de steilste daling plaatsvond voordat ze zelfs maar werden geïntroduceerd.
Maar professor Jessica Meeuwig, van de University of Western Australia, zegt dat de effectiviteit van het programma moeilijk te beoordelen is. 'De dalingen kunnen eenvoudigweg een bredere achteruitgang van de haaienpopulaties weerspiegelen, waardoor het aantal ontmoetingen daalt, ondanks de toegenomen menselijke aanwezigheid in de oceaan', zegt ze. 'Of ze kunnen gewoon willekeurig zijn.'
De ecologische impact is echter veel duidelijker. Tussen 2001 en 2013 werden in Queensland meer dan 6000 haaien gevangen, waarvan de overgrote meerderheid soorten waren die als bedreigd werden beschouwd. De aaslijnen vormen ook een aanzienlijk risico voor andere zeedieren, waaronder dolfijnen en schildpadden.
Wie heeft er gelijk?
Er is beperkt wetenschappelijk bewijs dat het doden van haaien levens helpt redden, maar de negatieve impact ervan op het leven in zee is onbetwistbaar.