Brothers in arms: Jonny Brownlee valt bij laatste hindernis in Mexico
Grote broer Alistair helpt triatleet-ster om de finish te bereiken terwijl de hitte zijn tol eist tijdens de laatste racer
De gebroeders Brownlee hebben opnieuw de krantenkoppen gehaald, maar deze keer is het niet om te winnen.
Alistair en Jonny Brownlee, die samen de meerderheid van de grootste triatlonprijzen sinds 2012 hebben verdeeld, renden in Mexico voor het einde van de World Triathlon Series.
Jonny, de jongste van de twee, ging de laatste race van de serie in op de tweede plaats achter de Spanjaard Mario Mola.
Voor de algemene overwinning moest hij de race winnen en Mola niet hoger dan de vierde plaats laten eindigen - iets dat leek te gebeuren nadat de broers samen hard hadden gewerkt om het tempo op de zwem- en fietsbenen te verhogen.
Jonny lag comfortabel voorop en leidde de race naar de laatste kilometer van de 10 km-run toen het noodlot toesloeg en hij merkte dat hij duizelig, versuft en verward was in de Mexicaanse hitte, waardoor de Zuid-Afrikaan Henri Schoeman, die brons pakte achter de Brownlees in Rio, kon inhalen en winnen.
Het zag ernaar uit dat de jongere Brownlee niet in staat zou zijn om te finishen totdat Alistair, die comfortabel als derde had gerend, zijn arm om zijn broer had geslagen en hem de laatste paar honderd meter bijna droeg voordat hij hem over de streep duwde.
Ondanks dat Jonny als tweede eindigde, pakte Mola, die vijfde werd, de titel met slechts vier punten.
Jonny werd na de race uit voorzorg naar het ziekenhuis gebracht, maar twitterde later zijn dank aan zijn oudere broer.
Niet hoe ik het seizoen wilde eindigen, maar alles gegeven. Bedankt @AliBrownleetri , uw loyaliteit is ongelooflijk pic.twitter.com/6uG4QiIgfS
— Jonathan Brownlee (@jonny_brownlee) 19 september 2016
Alistair, die in 2010 een soortgelijk drama meemaakte in het Londense Hyde Park, vertelde de BBC : 'Het is een vreselijke positie om in te verkeren.
'Als hij voor de finish was flauwgevallen en er geen medische hulp was, had het echt gevaarlijk kunnen zijn.
'Het was een natuurlijke menselijke reactie op mijn broer, maar voor iedereen zou ik hetzelfde hebben gedaan. Ik denk dat het zo dicht bij de dood is als je kunt zijn in de sport.'
Hij had ook een paar keuzewoorden voor de beslissing van zijn kleine broertje om zo hard te gaan bij de start van de race.
'Ik wou dat de flippende idioot het gewoon goed had gedaan en de race had gewonnen. Hij had de laatste 2 km kunnen joggen', zei de olympisch dubbele gouden medaillewinnaar.
