Brexit: wat heeft het Britse rijk ermee te maken?
Michel Barnier wekt de woede van de Brexiteers door te suggereren dat het besluit van het VK om de EU te verlaten werd gedreven door ‘nostalgie’
Jack Taylor/Getty Images
Michel Barnier wordt geconfronteerd met een felle reactie nadat hij beweerde dat de stem van het VK om de Europese Unie te verlaten een bijproduct was van een misplaatste nostalgie naar het verleden.
De belangrijkste Brexit-onderhandelaar van de EU zei dat typisch Britse redenen, zoals de hoop op een terugkeer naar een machtig, mondiaal Groot-Brittannië achter de uitslag van het referendum van 2016 lagen.
Ook in mijn land leven sommige politici nog steeds liever in het verleden. Maar er waren ook mensen die op de Brexit stemden die gewoonweg geen regels willen accepteren, zei de Franse politicus in een interview met The New York Review of Books .
Sommigen stemden om te vertrekken omdat ze de vakbondsregels voor hun handel niet willen accepteren. Ze willen vrij speculeren en de vakbond staat hen dat niet toe.
Zijn opmerkingen hebben tot woede geleid onder pro-Brexit-politici en media, waarbij Tory-parlementslid Peter Bone tegen de Dagelijkse mail dat de Fransen de Britten niet begrijpen, en [Barnier] de Brexit niet.
Waar het Britse volk voor stemde, was het terugnemen van de controle en soevereiniteit, zei Bone.
De zon suggereert dat Barnier lijkt te geloven dat het VK voor vertrek heeft gestemd omdat we snakken naar de dagen van het rijk, in plaats van de controle over onze wetten en grenzen over te nemen.
Maar Barnier is niet de eerste die zo'n link legt.
De Britse universiteitsprofessoren Sally Tomlinson en Danny Dorling hebben Brexit de laatste ademtocht van het Britse rijk genoemd.
In een artikel over de Londen School van Economie website, vragen ze: Waar komen anders de ideeën om de controle over een mythisch land terug te nemen vandaan?
De twee academici schrijven: Er was eens de Romance of Empire-boekenreeks die kinderen vertelde dat Engeland een dappere kleine natie was wiens macht en veroveringen duidelijk de beloningen van verdienste zijn, aangezien al haar tegenstanders groter en lelijker zijn dan zij, en de wereldkaart hadden grote roze stukjes waarvan ons werd verteld dat ze van ons waren.
De meester-manipulators van de Brexiteer gebruikten dergelijke herinneringen om de mening van sommige kiezers te beheersen door middel van een campagne die bekend stond om leugens en verkeerde informatie.
Frank Langfitt, correspondent in Londen voor de Amerikaanse nieuwssite NPR , suggereert dat Brexiteer-politici tijdens de referendumcampagne een terugkeer beloofden naar wat Brexit-kiezers als een betere tijd zagen.
Brexiteers, nostalgisch naar de dagen van het Britse rijk, vinden dat Europa hen nog steeds verschuldigd is door het continent te redden van de nazi's, betoogt Langfitt.
Zijn standpunten sluiten aan bij die van historicus Margaret MacMillan, die kort na de stemming van 2016 tegen de... Canadian Broadcasting Corporation (CBC) dat veel pro-Leave-aanhangers verlangden naar een eenvoudiger tijd, een tijd waarin je je kopje thee en je spijsverteringskoekje had en er geen grappige buitenlanders in de buurt waren.
Die vooruitzichten zouden een volledige ommezwaai betekenen van het standpunt van veel Britse kranten tijdens de toetredingsonderhandelingen van het VK tot de EU in de jaren zeventig.
De Daily Mail - die op de dag na het referendum van 2016 de Britten prees voor hun opstand tegen de arrogante, ongevoelige politieke klasse - vierde de toetreding in 1971 met de kop Nu kunnen we Europa leiden. The Sun vertelde zijn lezers dat het EU-lidmaatschap een onherhaalbare kans bood voor een natie die een rijk verloor om een continent te veroveren.
Ongeacht waarom Groot-Brittannië lid werd van de EU, het idee dat het besluit om het blok te verlaten verband hield met nostalgie naar een vervaagd rijk, wordt door veel commentatoren als lachwekkend en beledigend beschouwd.
In reactie op de opmerkingen van Barnier vertelde Tory Brexiteer Mark Francois aan de Daily Express dat het Britse volk ervoor heeft gestemd om de EU te verlaten, niet uit nostalgie, maar omdat ze het zat zijn om mensen zoals hij te horen zeggen hoe ze hun land moeten leiden.
Conservatief EP-lid David Campbell Bannerman heeft beweerd dat de EU zelf een nieuw imperium is dat ontstaat, en niet een goedaardig, democratisch of uiteindelijk vreedzaam rijk.
De Dagelijkse Telegraaf' s Charles Moore is het ermee eens dat de EU niet, zoals sommige van mijn mede-Brexit-aanhangers denken, een dictatuur is, maar een imperium.
Empires zijn niet per se allemaal slecht, voegt Moore eraan toe. Als ze werken, kunnen ze meer vrede, meer orde en betere afvoeren brengen, zoals zowel de Romeinen als de Britten deden. Als ze niet werken, verarmen, onderdrukken en vermoorden ze miljoenen, net als de Sovjet-Unie.
Op een schaal van tien, als het Britse rijk zeven is en de Sovjet-Unie één, dan is de EU drie of vier.
Volgens Philippe Lamberts, leider van de Europese Groenen, is elke hoop echter dat het Britse rijk opnieuw opkomt om de EU uit te dagen ongegrond.
Je luistert naar de retoriek van [Jacob] Rees-Mogg, Boris Johnson en Nigel Farage en ze hebben het over het Britse rijk en het is allang dood, zei hij vorige maand. De tijd dat een klein land over een aanzienlijk deel van de wereld kon heersen, is voorbij.
Het Britse rijk is allang dood en daardoor is Brexit een verlies-verlies, dus je kunt er geen succes van maken, concludeerde Lamberts.
