Paniek in Schotland: zouden Cameron en Miliband allebei kunnen hakken?
Als de peiling correct blijkt te zijn en de Schotten voor onafhankelijkheid gaan, kunnen de volgende algemene verkiezingen er heel anders uitzien

Het late besef dat Schotland afstevent op een ontsnapping van de rest van Groot-Brittannië heeft zowel David Cameron als Ed Miliband doen opmerken dat ze gedwongen zouden kunnen worden af te treden als de campagne om Schotland in de Unie te houden verloren gaat.
Cameron omdat hij persoonlijk verantwoordelijk is voor het toestaan van het referendum en het verwijt kan worden gemaakt dat hij de leider van de Schotse Nationalisten, Alex Salmond, de vraag op het stembiljet heeft laten dicteren: 'Moet Schotland een onafhankelijk land zijn?'
Miliband omdat zijn eigen vruchteloze campagnes, en die van de belangrijkste Labour-figuren Alistair Darling, Douglas Alexander en Gordon Brown, de schuld moeten krijgen van de grootste beweging van het Nee-kamp naar het Ja-kamp in de afgelopen weken - die van de Scottish Labour-aanhangers. Labour-stemmers die ja willen stemmen, zijn in één maand tijd van 18 procent naar 35 procent gegaan.
Henry McLeish, een voormalige eerste minister van Labour in Schotland, zei vanmorgen in het programma Today van Radio 4 dat Labour's No-campagne 'negatief', 'betuttelend' en 'gebrek aan ziel' was geweest. Gisteren zei Today-presentator James Naughtie, die vanuit het noorden van de grens sprak, dat elke keer dat Miliband uit Londen kwam om No-bijeenkomsten toe te spreken, het alleen maar meer Schotten naar het Yes-kamp stuurde.
De YouGov-enquête die het politieke establishment zo schokte door voor het eerst de Yes-campagne vooruit te helpen, laat ook zien dat Miliband, een grootstedelijke beroepspoliticus, door de Schotten bijna net zo gewantrouwd wordt als Cameron (67 procent zou Miliband niet vertrouwen in vergelijking met 73 procent voor Cameron).
- Don Brind: YouGov-peiling een schok - maar is het juist?
Als gevolg hiervan dreigt Labour zich tegen zichzelf te keren. Alistair Darling, leider van de Better Together-campagne, heeft zijn 'lacklustre'-label herwonnen na zijn korte succes in het eerste tv-debat, terwijl 'Wee' Dougie Alexander duidelijk zo akelig heeft gefaald dat niemand wil dat hij de campagne voor de algemene verkiezingen van mei 2015 van Miliband leidt , waarvan hij verondersteld werd de leiding te nemen. Maar Labour-parlementsleden zeggen privé dat Miliband zelf de meeste schuld op zich moet nemen.
Nu is Ed zo in paniek dat hij van plan is een geheim wapen te lanceren tegen de Nationalisten - Lord (John) Prescott. Het feit negerend dat hij in 2004 rampzalig een referendum over deconcentratie voor het noordoosten van Engeland verloor (77,9 procent stemde tegen), wordt Prezza gezien als een eenmansstrijdwagen. Hij staat natuurlijk bekend om het slaan van een demonstrant aan de vooravond van de algemene verkiezingen van juni 2001 en hij gaat naar het noorden om hetzelfde (metaforisch) te doen met Salmond.
Het nieuwste initiatief van de Nee-campagne - een toezegging van Cameron-Miliband-Clegg om aan te bieden meer bevoegdheden naar Schotland over belasting- en bijstandsuitkeringen - wordt door Salmond aangevallen als last-minute steekpenning. En het dient natuurlijk om de SNP-boodschap te versterken dat Labour 'in bed ligt' met de Tories en de Lib Dems.
Cameron, die de Nee-campagne vrijwel aan Labour heeft overgelaten, zei vorige week dat hij niet zou overwegen om ontslag te nemen als Schotland voor onafhankelijk zou stemmen, gezien de giftigheid van het Tory-merk in Schotland.
Maar Tory-bronnen hebben dit weekend gesuggereerd dat hij er niet mee wegkomt. In het geval dat we Schotland verliezen, zouden er mensen zijn die openlijk oproepen tot het aftreden van Cameron, vertelde een Tory-parlementslid aan de Sunday Times.
Normaal gesproken zouden deze ontslagaanvragen zoveel hete lucht zijn. Met nog maar acht maanden te gaan voor de algemene verkiezingen, is er simpelweg geen tijd om van leider te wisselen.
Maar hier zit het probleem: zoals The Mole vorige week meldde, groeit het argument dat, in het geval van een ja-stem in Schotland op 18 september, de algemene verkiezingen een jaar moeten worden uitgesteld om te voorkomen dat Labour aan de macht komt met Schotse parlementsleden die nu in feite tot een vreemd land zou behoren. Beide partijen een redelijke tijd geven om van leider te wisselen.
Zonder Schotse Labour-parlementsleden om de partij in Westminster een boost te geven, zou Labour in de nabije toekomst moeite hebben om de macht terug te winnen in een kleiner parlement dat gedomineerd wordt door de Tories. Kortom, het falen van Labour in Schotland kan leiden tot jarenlange oppositie, tenzij de partij een dynamische nieuwe leider vindt.
Wat de Tories betreft, zijn er al berichten dat achterbankiers plannen hebben om Cameron te vervangen door de burgemeester van Londen, Boris Johnson. Hij zou met een parachute in het parlement moeten worden gedropt om voor het leiderschap te staan en de samenzweerders zouden Tory-parlementslid John Randall onder druk zetten om af te treden en een tussentijdse verkiezing af te dwingen in Uxbridge en South Ruislip.
Het enige probleem is dat Boris in de huidige stemming van 'een vloek op alle partijen' zo'n tussentijdse verkiezing zou kunnen verliezen aan Ukip. Maar dat is een ander verhaal.