Loro Piana: een zeldzame vorm van luxe
Met vachten geoogst van vereerde wezens spint Loro Piana garens van de meest exquise soort
Luxegoederenbedrijf Loro Piana heeft zijn wortels in Piemonte, de grootste regio van Noord-Italië. Dit is een gebied van ruige schoonheid: geflankeerd door de Alpen en grenzend aan Frankrijk en Zwitserland, leiden de glooiende heuvels naar afgelegen valleien, diepe bossen en groene vlaktes. Pietro Loro Piana richtte het familiebedrijf in 1924 op in Quarona, een klein landelijk stadje op slechts 90 minuten rijden van de drukke straten van Milaan. Een bescheiden begin voor een bedrijf dat tegenwoordig wordt beschouwd als 's werelds grootste fabrikant van kasjmier en de belangrijkste koper van fijne wol.
De familie Loro Piana begon aan het begin van de 19e eeuw als wolhandelaren, maar het waren Pietro's technische achtergrond en ondernemerschap in een tijd van industriële veranderingen die de basis legden voor de grootsheid die zou komen. Toen zijn neef Franco in 1941 het roer overnam, introduceerde de jongere Loro Piana de kostbare kleding van het bedrijf op een snel groeiende internationale markt; al snel gebruikten high-end ontwerpers en fabrikanten in Parijs, Amerika en zelfs Japan zijn 'Made in Italy'-materialen. Als zodanig heeft Loro Piana het garen en de stoffen geleverd voor enkele van de modecollecties die het tijdperk bepalen, van de chique breisels van Yves Saint Laurent tot Giorgio Armani's powersuits uit de jaren 80. De zonen van Franco, Pier Luigi en Sergio, namen het bedrijf in de jaren 70 over en duwden deze erfenis verder naar de luxeretail via de eigen afgewerkte producten van het merk.
'In Italië zien we verschillende gewoonten, keukens, wijnen en manieren van leven. Mode wordt een wereld zonder zuid, noord, oost of west', zegt Pier Luigi, nu plaatsvervangend voorzitter. In een ongebruikelijke opzet wisselden de twee broers elkaar af als bedrijfspresident, die elk drie jaar de functie bekleedden, vóór Sergio's dood in 2013. In datzelfde jaar kocht luxegoederenconglomeraat LVMH een meerderheidsaandeel in Loro Piana voor de niet-zo- prinselijke som van $ 2,6 miljard.
Hoewel de fundamenten van Loro Piana in Noord-Italië blijven, waar het meer dan 10 zeer gespecialiseerde productielocaties runt - waaronder een kwaliteitscontrolelaboratorium in Roccapietra dat het grootste in zijn soort is - neemt het bedrijf een uitgesproken mondiale houding aan. Het heeft 158 internationale winkels, van Aspen tot Capri, en doet er alles aan om zeldzame textieltradities en de beste grondstoffen van over de hele wereld te beschermen.
'De echte waarde van het product zorgt voor naamsbekendheid', legt Pier Luigi uit in typisch expressieve Italiaanse stijl. De plaatsvervangend voorzitter is door en door charismatisch, met achterovergebogen grijze haren, een nette snor en een op maat gemaakte kleerkast, die hem allemaal een uitstraling van adel van weleer geven. Investeringsstukken, of 'ultraluxe', zijn inderdaad bij woorden geworden voor het Loro Piana-label. Een bezoek aan de flagshipstore aan de elegante Via Montenapoleone in Milaan voelt als een opleiding in prestigieuze stoffen - en de herkomst van elk klinkt als folklore. Er zijn truien die zijn gesponnen van babykasjmier, met de hand verkregen uit de ondervacht van Mongoolse Hircus-geiten; een dergelijke trui vereist het voorzichtig kammen van 19 kinderen. Anderen zijn gemaakt van de ongeverfde wol van de Pecora Nera, een schaap waarvan de vacht pas na 20 jaar selectief fokken in Nieuw-Zeeland zijn oorspronkelijke zwarte kleur kreeg. Nog indrukwekkender is Loro Piana's Gift of Kings, een superlichte wol met een diameter van maar liefst 12 micron; een sjaal kost je iets meer dan £ 2.000.
Maatpakken zijn gemaakt van Tasmanian, een lichte wollen stof genoemd naar het eiland ten zuiden van Australië dat de perfecte leefomgeving biedt voor zeldzame merinoschapen. Het kamgarenmateriaal, gemaakt in de jaren 60, is geïnspireerd op de Priest Cloth van het label, speciaal geproduceerd voor kerkelijke gewaden. Het dragen van een Tasmaanse pak geeft je daarom een goede reden om je gezegend te voelen.
Bij Loro Piana wordt een prominente plaats gegeven aan een superieur en uiterst zeldzaam materiaal gemaakt van de fijnharige, gouden ondervacht van de vicuna. Dit slanke dier, bekend als de 'Koningin van de Andes', een familielid van de lama, ook inheems in Zuid-Amerika, werd door de Inca's als heilig beschouwd, met magische krachten die door de goden werden verleend. In de oudheid was het Gulden Vlies van de vicuna gereserveerd voor Inca-keizers, maar tegen de 16e eeuw werd het dier uitgebreid gejaagd door de Spaanse veroveraars. In de jaren zestig betekende agressieve stroperij dat het aantal vicuña's was afgenomen tot een gevaarlijk laagtepunt
Loro Piana probeerde het schepsel te beschermen en kwam in de jaren '80 voor het eerst in contact met de Peruaanse autoriteiten en in 1994 kreeg het bedrijf exclusieve toestemming om vicuña-producten opnieuw te introduceren. De Reserva Dr. Franco Loro Piana werd in 2008 geopend, waardoor de kostbare beesten 2.000 hectare land vrij konden rondlopen. Vijf jaar later verkreeg het Italiaanse merk de rechten om vicuña's die in het noordoosten van Argentinië grazen te beschermen en op verantwoorde wijze te scheren door een belang van 60 procent in het Argentijnse vicuñabedrijf Sanin SA te verwerven.
Zo'n zeldzaamheid heeft zijn prijs: de Loro Piana 'Lanford' vicuña-jas met riem laat weinig verandering over vanaf £ 10.000. 'Voor Loro Piana betekent luxe kwaliteit zonder compromissen', zegt Pier Luigi. 'Je geeft niet om de prijs, als je maar om de beste in die klasse geeft. Dat is luxe, want als iemand de beste kasjmier kan uitkiezen en de prijs maakt niet uit, dan is dat een groot voorrecht.'
Als je twijfelt aan Loro Piana's toewijding aan uitmuntendheid, kijk dan naar de jaarlijkse Record Bale-prijs, die de beste Australische en Nieuw-Zeelandse woltelers tegen elkaar plaatst, met als doel 's werelds meest luxueuze merinowol te vinden. Het zijn meestal minuscule verschillen – tienden van microns – die de prijswinnende balen bepalen, waaruit Loro Piana beperkte collecties bijpassende stoffen creëert.
De reputatie van het bedrijf is zo dat er vaak naar wordt gezocht om ongebruikelijke projecten te leiden die zeldzame textieltradities ondersteunen. Dit was het geval met de oude praktijk om zeldzame vezels van lotusbloemen te produceren. Opmerkelijk is dat garens worden geproduceerd door met de hand minuscule filamenten uit de stengels van de heilige plant te extraheren. 'Een oude vriend van mij dacht dat ik misschien de passie voor dit oude product had', zegt Pier Luigi. 'Ik heb de stof geanalyseerd op garens en vezels, en dat vond ik zo interessant. Dus stuurde ik het naar mijn kleermaker om een blazer te maken. Het was zo comfortabel, zo bijzonder, dat ik zei dat ik het wilde maken: garen, stof, alles.' En dus verlieten de twee vrienden Italië om de oorsprong van de stof te herleiden tot Birma, waar Pier Luigi het kleine laboratorium vond dat nu zijn garen produceert. 'Ik ben echt verliefd geworden op de manier waarop ze produceren', legt hij uit over het proces. 'Het is op dit moment de meest groene stof ter wereld. Het gaat allemaal met de hand, ook de beweging van de machines.' Het garen wordt vervolgens in Noord-Italië tot ongeverfde, ecrukleurige stof gesponnen.
De bescherming van dit ingewikkelde proces, dat slechts 50 meter kostbare lotusbloemstof per maand oplevert, is kenmerkend voor Pier Luigi's benadering van een veranderende textielindustrie. 'Bij Loro Piana is de filosofie om nooit technologie te gebruiken als de kwaliteit achteruit gaat', legt hij uit. 'Kwaliteit staat voorop; technologie moet haar dienen, niet andersom.' Loro Piana's niet aflatende focus op kwaliteit is een doctrine die van vader op zoon wordt doorgegeven: 'Ik denk dat ik echt ben opgeleid en onderwezen door mijn vader, die altijd op zoek was naar stoffen van zeer hoge kwaliteit. Hij had het idee om de kwaliteit niet in te leveren voor goedkopere technologie. Hij had een geweldige langetermijnvisie, en hij had gelijk.'
Een van de eerste taken van Pier Luigi in het familiebedrijf was het inventariseren van de grondstof vóór het verfproces. Dit heeft hem ongetwijfeld een diepgaande kennis bijgebracht van zowel de structuur als de financiële structuur van deze omgeving die hij liever 'thuis' dan 'werk' noemt.
Tegenwoordig zijn de bedrijfsactiviteiten van Loro Piana tweeledig. De textieldivisie produceert hoogwaardige stoffen en garens voor geselecteerde modemerken en interieurontwerpers, terwijl de luxegoederendivisie zich uitsluitend richt op Loro Piana's eigen lijnen, van bovenkleding tot accessoires. Toen Loro Piana in 1994 zijn eerste zelfstandige winkel in New York opende, versterkte de verkoop van de afgewerkte producten van het label - inclusief die gemaakt van het wereldberoemde kasjmier - zijn bolwerk op de markt voor luxegoederen en bood het extra groeimogelijkheden. Vandaag de dag ziet Pier Luigi deze mogelijkheid in gespecialiseerde sportkleding.
In echte Loro Piana-stijl verschilt de activewear van het merk echter sterk van generieke gymkit; gepatenteerde technologie verandert delicate natuurlijke vezels in slijtvaste bovenkleding die past bij de vrijetijdsbesteding van zijn jetsetting klanten. 'Linnen, katoen en natuurlijke vezels omzetten in actieve sportkleding - voor mij was en is dit nog steeds de toekomst', legt Pier Luigi uit. De Icer-jas, voor alpineskiën, is verkrijgbaar in kostbaar kasjmier dat waterdicht is gemaakt door een water- en windbestendige dubbele barrière en een hydrofiel membraan - waterdruppels glijden op magische wijze van het kledingstuk.
Pier Luigi, een fervent zeiler en deelnemer aan regatta's, gebruikt zijn superjacht, My Song, als proeftuin voor duurzame textielinnovaties. 'Ik ben een zeeman. Ik race met mijn boot en we gebruiken onze boot als een laboratorium. We proberen het product zoveel mogelijk zelf te ervaren', zegt hij bewust, als een man die zijn deel van woelige, uitdagende zeeën heeft gezien.
Pier Luigi Loro Piana, een zakenman die op de Forbes-lijst van wereldwijde miljardairs staat, blijft even scherp als altijd als het gaat om productie. 'Ik wil alles weten over mijn product. Ik wil traceerbaarheid. Ik wil weten hoe het wordt gemaakt, wie het maakt, waar en wat de grondstof is', legt hij uit en voegt eraan toe: 'Voor mij is het altijd moeilijk geweest om iets te maken dat ik niet leuk vind.'
Dus, gezien zijn toch wel omvangrijke garderobe, op welk item vertrouwt hij het meest? Verrassend genoeg citeert Pier Luigi zijn oude paardrijjas, die hij vaak combineert met een kenmerkende kasjmier trui. 'Het is de uienmanier om gekleed te gaan!' roept hij uit, zich er niet van bewust dat zijn metafoor in de vertaling verloren zou kunnen gaan. Hij doelt natuurlijk op de kunst van het aanbrengen van laagjes, maar, Pier Luigi kennende, zal het niet lang meer duren voordat een nieuw luxe textiel wordt ontwikkeld uit iets zo onwaarschijnlijks als de cipolla, de enige van koninklijke oorsprong, gekweekt in de grote paleizen. van Indiase maharadja's, misschien. In de wereld van Loro Piana worden sprookjesachtige stoffen gesponnen uit zulke wonderlijke verhalen.
