Hoe Julian Assange van WikiLeaks zijn morele autoriteit verloor
In de diepte: de president van Ecuador zegt dat de verbannen cyberrebel 'meer dan hinderlijk' is
Julian Assange bij de Ecuadoraanse ambassade in Londen
Peter Macdiarmid/Getty Images
Barack Obama verdedigde klokkenluiders van de regering tijdens zijn presidentiële campagne en zei dat ze deel uitmaakten van een gezonde democratie die tegen represailles moet worden beschermd.
Maar tijdens zijn ambtsperiode vervolgde Obama acht klokkenluiders - meer dan het dubbele van het totale aantal onder alle vorige Amerikaanse presidenten, zegt hij. de bewaker .
Helaas voor Julian Assange viel zijn zelfopgelegde ballingschap in de ambassade van Ecuador in Londen samen met Obama's tweede ambtstermijn. De oprichter van WikiLeaks heeft zich daar sindsdien meer dan vijf jaar verschanst. Hoewel Assange door Zweedse aanklagers niet langer wordt gezocht voor verkrachting, heeft het VK gedreigd hem te arresteren wegens het overslaan van borgtocht. Op de lange termijn zal Assange vreest dat hij zal worden uitgeleverd naar de VS voor ondervraging over de activiteiten van WikiLeaks.
Toen ik een paar jaar geleden begon te schrijven over klokkenluiders, was er in de internationale publieke opinie oprechte sympathie voor klokkenluiders, en er was een algemeen gevoel van verontwaardiging over de repressie van klokkenluiders, schrijft socioloog Geoffroy de Lagasnerie op Open democratie , een onafhankelijk mediaplatform dat zich richt op mensenrechten. Maar de laatste maanden lijkt er iets veranderd te zijn. Er lijkt nu een echt wantrouwen – zo niet regelrechte vijandigheid – te bestaan met betrekking tot Assange.
Dus wat is er veranderd?
De munteenheid van democratische vrijheid
In 2010, op het hoogtepunt van WikiLeaks' roem - of schande - beweerde links Assange als een van hun eigen land, zegt De tijden David Aaronovitch.
Assange en zijn website leken een wereld van transparantie op te bouwen waarin overheid en bedrijven verantwoordelijk zouden worden gehouden.
Transparantie en informatie, om Thomas Jefferson te parafraseren, zijn de ‘valuta’ van democratische vrijheid, John Pilger schreef in de New Statesman in 2012, kort nadat Assange de ambassade binnenkwam.
Wat heeft de verschuiving in mening veroorzaakt?
De reputatie van Assange en WikiLeaks is door verschillende incidenten geschaad. In 2011 werd de in Australië geboren computerhacker, ooit geprezen voor het onthullen van de duistere geheimen van internationale diplomatie, in 2011 door de reguliere media aan de schandpaal genageld voor het publiceren van onbewerkte geheime gegevens - zonder enige poging om de onschuldigen te beschermen, De onafhankelijke zegt.
WikiLeaks heeft meer dan 251.000 Amerikaanse diplomatieke telegrammen vrijgegeven in het publieke domein. Volgens de krant: Minstens 150 van de documenten verwijzen naar klokkenluiders, en duizenden bevatten de namen van bronnen waarvan de VS dachten dat ze gevaar zouden kunnen lopen door de publicatie van hun identiteit.
Het lek werd veroordeeld in een gezamenlijke verklaring van The Guardian, The New York Times, de Spaanse krant El Pais, de Duitse Der Spiegel en de Franse krant Le Monde, waarin stond: Onze eerdere contacten met WikiLeaks waren op de duidelijke basis dat we alleen kabels zouden publiceren die onderworpen aan een grondig gezamenlijk redactie- en goedkeuringsproces.
Ondanks deze klap voor het WikiLeaks-team lijkt niets schadelijker voor hun reputatie te zijn geweest dan de campagne voor de Amerikaanse presidentsverkiezingen van 2016, schrijft de Lagasnerie.
De publicatie door de site van gelekte e-mails van het Democratisch Nationaal Comité voedde de perceptie dat Assange een neoconservatief was geworden, die zich aansloot bij de politieke kringen van Donald Trump en Vladimir Poetin, voegt de Lagasnerie eraan toe.
Assange lijkt ook een onwaarschijnlijke aanhanger te hebben gevonden in de vorm van voormalig UKIP-leider Nigel Farage – ook een vriend van Trump – die, toen hij werd onderschept toen hij in maart 2017 uit de Ecuadoraanse ambassade kwam, vertelde Buzzfeed dat hij zich niet kon herinneren wat hij de afgelopen 40 minuten binnen had gedaan.
Wat zit er in een naam?
Amerikaanse functionarissen die WikiLeaks ooit afwezen als iets meer dan een irritante propagandamachine, en Assange als een anti-establishment-carnavalblaker, hebben nu een veel donkerder beeld van de groep, De Washington Post rapporten.
CIA-directeur Mike Pompeo zei in mei 2017 dat zijn collega's de lof voor WikiLeaks verwarrend en diep verontrustend vonden.
Zolang ze een plons maken, geven ze niets om de levens die ze in gevaar brengen of de schade die ze toebrengen aan de nationale veiligheid, zei Pompeo, volgens CNN . Het is tijd om WikiLeaks op te roepen voor wat het werkelijk is: een niet-statelijke vijandige inlichtingendienst die vaak wordt bijgestaan door statelijke actoren, zoals Rusland.
Pompeo verdubbelde later die beoordeling, beschrijft WikiLeaks als een bedreiging voor de nationale veiligheid en zijn werk te vergelijken met dat van Hezbollah, Islamitische Staat en al-Qa'eda.
Maar is WikiLeaks een vijandige inlichtingengroep of gewoon een mediaorganisatie?
Het onderscheid kan belangrijk zijn als de VS proberen Assange uit Groot-Brittannië uit te leveren. Een Brits informatietribunaal erkende vorig jaar WikiLeaks als een mediaorganisatie, waardoor Assange op grond van persvrijheid zou kunnen pleiten tegen uitlevering door de VS.
Pure chaos
Een andere reden waarom WikiLeaks de weg kwijt is geraakt, is de chaotische aard van zijn eigen werkprocessen.
Er zijn geen systemen. Er zijn geen procedures - geen formele rollen, geen werkuren. Het is allemaal gewoon Julian en hoe hij zich ook voelt, vertelde een voormalige WikiLeaks-activist aan The Washington Post.
De omvang van het personeel van WikiLeaks en de financiën zijn ook duister, voegt de krant eraan toe. WikiLeaks heeft een voorraad bitcoin verzameld, een digitale valuta die anonieme, bankvrije transacties mogelijk maakt.
Er wordt aangenomen dat de groep een voorraad bitcoin heeft met een waarde van in totaal ongeveer $ 25 miljoen, hoewel de volatiliteit van de cybervaluta betekent dat dit cijfer wild kan fluctueren.
‘Een overgeërfd probleem’
De Ecuadoraanse president Lenin Moreno verwees deze week naar Assange als een overgeërfd probleem dat dateert uit juni 2012, toen de cyberrebel politiek asiel opeiste in de ambassade van Ecuador.
Moreno zei in een televisie-interview dat Assange meer dan overlast voor zijn regering had veroorzaakt.
Het is niet de eerste keer dat Moreno zijn twijfels uit. Na de publieke steun van Assange voor de onafhankelijkheidscampagne in Catalonië, waarschuwde Moreno Assange zich niet te mengen in de Ecuadoraanse politiek of die van de naties die onze vrienden zijn.
Volgens Het land , ging een invloedrijke tweet over het referendum die door Assange werd gepost viraal als gevolg van activiteiten op nep-accounts op sociale media.
De krant beweerde ook dat de Russische nieuwszender RT zijn Spaanstalige portaal gebruikte om verhalen over de Catalaanse crisis te verspreiden met een vooroordeel tegen constitutionele legaliteit.
Nihilistisch opportunisme?
Hillary Clinton heeft de WikiLeaks-oprichter beschreven als een soort nihilistische opportunist die de bevelen van een dictator uitvoert - een verwijzing naar de Russische president Vladimir Poetin, aldus De Daily Telegraph .
Maar Assange behoudt de steun van enkele commentatoren, die hem zien als een martelaar voor een nobele zaak.
Assange is een van die zeldzame hedendaagse politieke figuren die een echt globale perceptie van de wereld aanneemt, zegt de Lagasnerie.
Iemand vertelde me eens dat als Edward Snowden meer sympathie geniet dan Assange in West-Europa of de Verenigde Staten, dit komt omdat de lekken van Snowden voornamelijk blanke westerlingen betreffen, terwijl veel van de informatie die WikiLeaks publiceert betrekking heeft op Jemenieten, Afghanen of Irakezen. Ik denk dat hier veel waarheid in zit.
