Hoe is de Mary Rose van Henry VIII gezonken?
Bijna 500 jaar later blijft de waarheid achter de ondergang van het favoriete schip van de koning een mysterie

Dan Kitwood - WPA Pool / Getty Images
Het is precies 471 jaar geleden dat het favoriete schip van Henry VIII, de Mary Rose, zonk tijdens een gevecht met de Franse marine en ter gelegenheid daarvan gaat het Mary Rose Museum morgen weer open in Portsmouth.
In haar tijd was de Mary Rose, een van de vroegste voorbeelden van een speciaal gebouwd varend oorlogsschip, een van de grootste schepen van de Engelse marine en vocht het door meer dan drie decennia van intermitterende oorlog.
Het is het enige 16e-eeuwse schip ter wereld dat voortdurend wordt geconserveerd sinds het in 1982 uit de Solent werd gehaald, waar het sinds 1545 had gelegen.
De berging van het schip was een van de meest complexe en opmerkelijke projecten in de geschiedenis van de maritieme archeologie, meldt de Dagelijks telegram .
Dus wat zijn de theorieën voor haar ondergang?
Menselijke fout
De meest genoemde reden is nalatigheid van de kapitein en de bemanning van het schip. Een getuigenis van keizerlijke ambassadeur Francois van der Delft in een brief van 24 juli 1545 vermeldt dat een van de bemanningsleden zegt dat het schip al zijn kanonnen aan één kant had afgevuurd en te scherp was gedraaid om de volgende aanval te beginnen. Daarnaast zegt Hall's Chronicle in 1548 dat 'te veel foly [sic]' de schuld was.
Sterke windvlaag
In 2000, Channel 4-documentaire What Sank the Mary Rose? beweerde dat de scherpe bocht van het schip perfect mogelijk zou zijn geweest zonder een sterke windvlaag. Met behulp van schaalmodellen liet het programma zien dat de stormachtige omstandigheden de geschutdekken onder de waterlijn dwongen en het plotselinge zinken veroorzaakten.
Franse aanval
Volgens de museum , zei een Franse cavalerie-officier die bij de slag aanwezig was, dat de Mary Rose door Franse kanonnen tot zinken was gebracht. Een kanonskogel laag in de romp zou ervoor hebben gezorgd dat er water naar binnen kon stromen, waardoor het schip onstabiel werd en het tot zinken zou leiden, zegt het museum. Er is echter geen archeologisch bewijs dat suggereert dat het schip enige uitwendige schade aan de romp heeft opgelopen.